Tην εν λόγω θεωρία έρχεται να ανατρέψει δημοσίευση της ιστοσελίδας mic.com, η οποία διαψεύδει τις μέχρι τώρα φήμες, ενώ αντίθετα εξηγεί πως οι ντράμερς έχουν την ικανότητα να επιλύουν προβλήματα καλύτερα από τον καθένα.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Karolinska στη Στοκχόλμη, στο πλαίσιο αυτό, εντόπισαν μια σχέση μεταξύ της νοημοσύνης των ντράμερς, του καλού “timing” και του τμήματος του εγκεφάλου που είναι αρμόδιο για την επίλυση προβλημάτων. Όπως αποδείχθηκε, εκείνοι που κατάφεραν να διατηρήσουν ένα υψηλό και σταθερό ρυθμό, τα πήγαν καλύτερα σε ένα τεστ με 60 ερωτήσεις που κλήθηκαν να απαντήσουν.

Πηγαίνοντας ένα βήμα παρακάτω, το άρθρο αναφέρει παράλληλα πως με βάση μια μελέτη του Πανεπιστημίου του Stanford, ο σταθερός ρυθμός συνδέεται άμεσα με τη γνωστική λειτουργία του εγκεφάλου. Χαρακτηριστικό είναι πως ένας καθηγητής Ψυχολογίας σε Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, ερευνώντας το θέμα, χρησιμοποίησε ρυθμικά φώτα και τη θεραπεία του ήχου στους φοιτητές του. Οι αποδόσεις τους έτσι σημείωσαν σημαντική βελτίωση.

Ο ρόλος των ντράμερς στην εξέλιξη των κοινωνιών

Μελετητές από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από την άλλη, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως όταν οι ντράμερς παίζουν μαζί μουσική, διατηρούν υψηλά το δείκτη ευφυίας τους, εστιάζουν στο συναίσθημα της χαράς και στην αντοχή ενάντια στον πόνο. Μήπως τελικά η τεχνική τους είναι υπεύθυνη ως ένα σημείο για τη δημιουργία των κοινωνιών; Και πόσο αυτή θα διαδραματίσει ρόλο στην περαιτέρω εξέλιξή της ανθρωπότητας; Όλα αυτά καλούνται να εξετάσουν οι επιστήμονες.

Όπως και να 'χει, το βασικό συμπέρασμα είναι πως οι εκτιμήσεις σχετικά με τη “χαμηλή” νοημοσύνη των συγκεκριμένων μουσικών δεν ευσταθούν και είναι αβάσιμες. Ο εγκέφαλος των ντράμερς και η σχέση του με το ρυθμό αποτελούν αντικείμενο μελέτης για την επιστημονική κοινότητα και σίγουρα έχουν πολλά να αποδείξουν για τη δημιουργία των κοινωνιών...

* Πολλοί πιστεύουμε ότι ο καλύτερος ντράμερ όλων των εποχών ήταν ο Keith Moon του βρετανικού σγκροτήματος The Who. Σίγoυρα το μυαλό του λειτουργούσε αλλιώτικα. O Moon, σουιγκένερις, αλκοολικός, καυγατζής, ερωτιάρης, έφυγε νέος (32 ετών) από ένα όχι και πολύ πετυχημένο φάρμακο που έπαιρνε για να μειώσει την κατάχρηση αλκοόλ, αφού πρώτα στη σύντομη ζωή του είχε γράψει μουσική ιστορία, είχε αγαπήσει και αγαπηθεί πολύ, είχε τσακωθεί με όλους, είχε γίνει πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες πολλές φορές και ήταν μεθυσμένος το περισσότερο διάστημα της ενήλικης ζωής του. Πολλές φορές λιποθυμούσε στη σκηνή από το μεθύσι. Μπορείτε να βρείτε βιντέακια στο youtube με διάφορα σόλα του ή να αναζητήσετε το σχετικό ντοκυμαντέρ για την "περίπτωση" του.