Οι δαιμόνιοι επιχειρηματίες κατάφεραν να φέρουν τους πλούσιους στο μαγαζί τους, δημιουργώντας έναν ιδανικό διασκέδασης στην αναδυόμενη περιοχή. Η διακόσμηση ήταν μοναδική και δεν περιορίστηκε στον εντυπωσιακό κόκκινο μύλο. Ο κήπος κάλλιστα θα μπορούσε να συγκριθεί με όαση.

Εκεί συναντούσε κανείς εκπροσώπους όλων των κοινωνικών τάξεων και πολλούς τουρίστες.Το καμπαρέ που είχε το ... παρατσούκλι «Το πρώτο παλάτι των γυναικών» σύντομα έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία του Παρισιού.

Πέρα από τις όμορφες γυναίκες, την επανάσταση του καν καν και την εξαιρετικά επιμελημένη και κάπως τολμηρή διακόσμηση, καθιερώθηκαν απογεύματα με σαμπάνια, ενώ συχνά το επισκέπτονταν φημισμένοι καλλιτέχνες από ολόκληρο τον κόσμο.

Εκεί άνθισε και ο Τουλούζ Λοτρέκ που δημιούργησε την πιο φημισμένη σειρά έργων του αποτυπώνοντας τις χορεύτριες. Έφτιαξε το πρώτο πόστερ για το καμπαρέ το 1891.

Ακόμα και βασιλιάδες πέρασαν από το Moulin Rouge για να δουν τις χορεύτριες να σηκώνουν το πόδι ψηλά, τινάζοντας στον αέρα τον ποδόγυρο των φορεμάτων τους. Εκείνες τους αναγνώριζαν και δεν δίσταζαν να τους μιλήσουν στον ενικό, χρησιμοποιώντας ακόμα και το μικρό τους όνομα. Τον Φεβρουράριο του 1917 το μπαρ καταστράφηκε από φωτιά και κατασκευάστηκε εκ νέου το 1921.

Η δεύτερη φορά που το περίφημο καμπαρέ έκλεισε ήταν κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ελάχιστες μέρες μετά την απελευθέρωση το 1944 εμφανίζεται στο Moulin Rouge η Εντίθ Πιάφ μαζί με τον νεότατο τότε Υβ Μοντάν. Η νέα εποχή έχει αρχίσει...

Το 1951 γίνεται ριζική αλλαγή της εσωτερικής διαρρύθμισης και της διακόσμησης από κορυφαίους Γάλλους αρχιτέκτονες και επανέρχονται όλα τα παλιά νούμερα καν καν. Η πορεία συνεχίζεται χωρίς διακοπές, το Χόλιγουντ γοητεύεται και παθαίνει εμμονή με το Moulin Rouge, τεράστια κινηματογραφικά αστέρια γίνονται θαμώνες.