Πρόκειται για ένα είδος συνεργασίας ιδιαίτερα σπάνιο. Παρόμοια περίπτωση είναι αυτή των δελφινιών που βοηθούν τους αλιείς στη Βραζιλία. Ο Αρχαίος Ρωμαίος φιλόσοφος Πλίνιος ο Πρεσβύτερος έγραψε για ανάλογη συμπεριφορά περίπου 2.000 χρόνια πριν.

Στο Εθνικό πάρκο Niassa στη Μοζαμβίκη, οι άνθρωποι Yao μέσα από ένα ηχηρό γρύλλισμα, προσελκύουν πουλιά. Παράλληλα, τα πουλιά δίνουν ένα σήμα για να τραβήξουν την προσοχή των ανθρώπων και στη συνέχεια πετούν από δέντρο σε δέντρο για να τους κατευθύνουν προς τη φωλιά των μελισσών. Οι άνθρωποι κυνηγούν το μέλι, ενώ τα πουλιά τρέφονται με το κερί. Έτσι δεν υπάρχει άμεσος ανταγωνισμός.

Τα πουλιά επωφελούνται από τους κυνηγούς μελισσών για να αρπάξουν την τροφή τους. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν τα πουλιά πραγματικά ανταποκρίνονται στο κάλεσμα των ανθρώπων ή αν απλά απαντούν στην παρουσία τους έχοντας την ελπίδα πως θα τα οδηγήσουν στο μέλι.

Η δρ Claire Spottiswoode από το Cambridge, μία εκ των ερευνητών, δήλωσε σχετικά: «Μερικές φορές οι άνθρωποι ακολουθούν τα πουλιά honeyguides για πάνω από ένα χιλιόμετρο και τελικά καταλήγουν σε αυτό που θέλουν. Μήπως αυτή η επαφή ανάμεσα στα άγρια ζώα και τον άνθρωπο είναι ένα νέο μέσο επικοινωνίας;»

Προκειμένου να μάθει αν τα πουλιά κατανοούν τη συγκεκριμένη ανθρώπινη κραυγή, την ηχογράφησε. Με τον παραδοσιακό ήχο αυξήθηκαν οι πιθανότητες να εμφανιστεί πουλί οδηγός μελιού, από 33% έως 66%.

Οι άνθρωποι σε άλλα μέρη της Αφρικής χρησιμοποιούν διαφορετικές κραυγές για να προσελκύσουν τα ίδια είδη πουλιών. Να σημειωθεί πως η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science.