Παράλληλα, κινηματογράφησε τις αντιδράσεις των περαστικών, και πήρε μίνι συνεντεύξεις.

Οι περισσότεροι άνθρωποι ταράχτηκαν στη θέα αυτού του παγιδευμένου ανθρώπου, ένας μάλιστα άρχισε να το σκίζει προσπαθώντας να «απελευθερώσει» τον άνθρωπο μέσα του.

Πολλοί έσκυψαν να ρωτήσουν αν είναι καλά, αν χρειάζεται κάτι…

Γιατί όμως δεν γίνεται το ίδιο, και με τους δεκάδες, εκατοντάδες άστεγους που βλέπουμε κάθε μέρα στο δρόμο, στα πάρκα των πόλεων;

Γιατί επιτρέπουμε να γίνουν «αόρατοι» άνθρωποι που κάπως η σκληρότητα και ο ακραίος ανταγωνισμός στην καθημερινότητα τους έβγαλαν στο δρόμο;

Γιατί χρειάζεται ένα γλυπτό για να ευαισθητοποιήσει όταν η αλληλεγγύη θα έπρεπε να είναι αυτονόητη;

Για να δείτε περισσότερα για τη δουλειά του καλλιτέχνη πατήστε εδώ