Cameron Todd Willingham

 Το 1991, η πυρκαγιά που ξέσπασε στο σπίτι του Cameron Todd Willingham στο Τέξας κόστισε τη ζωή των τριών παιδιών του, η φωτιά είχε ξεσπάσει από εμπρησμό. Ο Willingham ξέφυγε από την φωτιά με ελαφρά τραύματα ενώ η σύζυγός του δεν βρισκόταν στο σπίτι. Ο εισαγγελέας κατηγόρησε τον Willingham ότι εκείνος ήταν ο εμπρηστής για να καλύψει τα ίχνη της κακοποίησης των παιδιών του, παρά το γεγονός ότι η σύζυγός του κατέθεσε, ότι ποτέ δεν είχε κακοποιήσει τα παιδιά τους. Το πόρισμα του δικαστικού ψυχιάτρου κατέληξε στο ότι ο Cameron έπασχε από σοβαρή ψυχοπάθεια, στηρίζοντας τα λεγόμενά του σε αφίσες που είχε στο δωμάτιο του με τους Iron Maiden και τους Led Zeppelin. Ο Willingham δεν δέχτηκε να παραδεχτεί την ενοχή του και να καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη, μέχρι το τέλος υποστήριζε την αθωότητα του. Έτσι στις 14 Φλεβάρη του 2004 εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση. Πέντε χρόνια αργότερα, το 2009, η ίδια η πολιτεία του Τέξας ζήτησε την επανεξέταση της υπόθεσης, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο πατέρας ήταν αθώος.

Johnny Garrett

Ο Johnny Garrett από το Τέξας εκτελέστηκε για το βιασμό και τη δολοφονία της μοναχής Tadea Benz, στις 31 Οκτωβρίου, 1981. Ήταν ανήλικος όταν συνέβη το έγκλημα, και η ψυχίατρος που τον αξιολόγησε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και παιδικά τραύματα ενώ παρουσίαζε και διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας. Ο Johnny Garett υποστήριξε ότι δεν είχε διαπράξει το έγκλημα και ότι τα δαχτυλικά του αποτυπώματα βρέθηκαν στο χώρο επειδή είχε κάνει διάρρηξη στην μονή για να τη ληστέψει. Παρ όλο που το DNA που βρέθηκε δεν ταίριαζε με του Garett, ο ανήλικος κατηγορούμενος καταδικάστηκε και εκτελέστηκε τον Φεβρουάριο του 1992. Η πολιτεία του Τέξας δέχτηκε έντονη κριτική για την καταδίκη ενός ανήλικου και διανοητικά ανάπηρου ανθρώπου. Το 2004 αποκαλύφτηκε ότι το DNA που είχε βρεθεί στην σκηνή του εγκλήματος άνηκε σε έναν άλλο άντρα, τον Leoncio Perez Rueda.

Leo Jones

Στις 23 Μαΐου 1981 στο Jacksonville της Φλόριντα, ο αστυνομικός Thomas Szafranski έπεσε νεκρός από πυροβολισμούς. Μέσα σε περίοδο μερικών λεπτών, οι αστυνομικοί μπήκαν στο σπίτι του Leo Jones, και τον συνέλαβαν μαζί με τον ξάδερφό του Bobby Hammonds. Η αστυνομία κατηγόρησε τον Jones, ισχυριζόμενη ότι είχε ομολογήσει την ενοχή του. Το 1997 ο συνταξιούχος αστυνομικός, Cleveland Smith, αποκάλυψε ότι ο αστυνομικός που απέσπασε την ομολογία του Jones τον είχε ξυλοκοπήσει βάναυσα, γεγονός για το οποίο μάλιστα περηφανευόταν στους συναδέλφους του για χρόνια. Αποδείχτηκε επιπλέον ότι ο εν λόγω αστυνομικός διέθετε μεγάλη ιστορία στις βίαιες αποσπάσεις ομολογίας, με πειθαρχικές καταδίκες στην πλάτη του. Πάνω από 12 αυτόπτες μάρτυρες είχαν απαλλάξει τον Jones, κατονομάζοντας άλλο ύποπτο ως τον δράστη. Ακόμα και ο δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου της Φλόριντα πίστευε ότι κάτι περίεργο είχε συμβεί με την ομολογία του Jones, o ίδιος μάλιστα κάλεσε σε νέα δίκη για τον Jones, πρόταση που απορρίφθηκε ωστόσο. Ο Jones εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα στις 24 Μαρτίου 1998.

David Spence

Ο David Spence καταδικάστηκε και εκτελέστηκε για το βιασμό και τη δολοφονία δύο 17χρονων κοριτσιών και ενός 18χρονου αγοριού στο Waco, του Τέξας. H κατηγορίες βασίστηκαν σε δαγκωματιές που βρήκαν στο κορμί του ενός από τα θύματα, οι οποίες ταίριαζαν με τα δόντια του κατηγορούμενου. Όπως δήλωσε ο εμπειρογνώμονας που είχε αναλάβει την υπόθεση. Μετά την καταδίκη του οι δικηγόροι του Spence θέλοντας να αποδείξουν την αθωότητα του επανεξέτασαν τις δαγκωματιές με μια ομάδα στην οποία συμμετείχαν πέντε εμπειρογνώμονες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το δάγκωμα δεν θα μπορούσαν να ταιριάζει με του Spence. Δύο από τους μάρτυρες που κατέθεσαν κατά του Spence, αργότερα αποκήρυξαν τις καταθέσεις τους γιατί όπως είπαν είχαν δωροδοκηθεί. Ο αρχικός ερευνητής της ανθρωποκτονίας είπε ότι είχε σοβαρές αμφιβολίες για την ενοχή του Spence και ότι στην υπόθεση εμπλεκόταν ένας πρώην ντετέκτιβ του Τέξας. Τελικά ο Spence εκτελέστηκε στις 14 Απρίλη του 1997.

Carlos De Luna

Τον Φεβρουάριο του 1983, η Wanda Lopez μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου κατά τη διάρκεια της βραδινής της βάρδιας σε βενζινάδικο. Έπειτα από σύντομο ανθρωποκυνηγητό, η αστυνομία βρήκε τον De Luna να κρύβεται κάτω από φορτηγάκι εκεί κοντά. O De Luna o οποίος μόλις είχε αποφυλακιστεί, είχε παραβιάσει την αναστολή του καθώς έπινε αλκοόλ σε δημόσιο χώρο, γι' αυτό και κρυβόταν. Παρά το γεγονός ότι δήλωνε αυτόπτης μάρτυρας της ανθρωποκτονίας, καταθέτοντας ακόμα και το όνομα του δολοφόνου, η αστυνομία αγνόησε την κατάθεσή του και τον θεώρησε αυτομάτως ένοχο. Επίσης αγνόησαν το γεγονός ότι ο De Luna δεν είχε κηλίδα αίματος πάνω του. Ο μόνος αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας αναγνώρισε τον δράστη στο πρόσωπο του De Luna μετά από υποδείξεις της αστυνομίας. Στη δίκη, ο De Luna κατονόμασε ως δράστη τον Carlos Hernandez, τον οποίο είχε διακρίνει μέσα στο βενζινάδικο από το απέναντι μπαρ όπου καθόταν, γεγονός που επιβεβαίωσαν και άλλοι μάρτυρες. Οι δυο τους μάλιστα έμοιαζαν πολύ εξωτερικά. Ο Hernandez βέβαια είχε στο ιστορικό του μια σειρά από αντίστοιχες επιθέσεις με μαχαίρι και άτομα από το περιβάλλον του κατέθεσαν ότι διατηρούσε ερωτικό δεσμό με το θύμα. Η πολιτεία του Τέξας τα αγνόησε όλα αυτά στοιχεία και καταδίκασε τον 27χρονο Carlos De Luna. Η εκτέλεσή του πραγματοποιήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1989.