Για πολλούς καλλιτέχνες οι κλασικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες παρουσιάζουν τον πλούτο του παρελθόντος με ένα τρόπο πολύ πιο άρτιο από αυτόν των έγχρωμων.
Το ασπρόμαυρο δεν εντυπωσιάζει με την πληθωρικότητα και τον κορεσμό του, το μάτι.
Η φόρμα καλείται να καλύψει την απουσία του, να πάρει τη θέση του και να γίνει το κύριο και το στατικό σημείο της εικόνας. Οι τόνοι του γκρίζου, η τονικότητα, το άσπρο και το μαύρο, λειτουργούν σαν το σχέδιο στη ζωγραφική. Όσο πιο γερό, σωστό και δεμένο τόσο πιο εύκολα θα σταθεί το χρώμα πάνω του.
Πριν το 1970 η διαδικασία χρωματισμού παλιών φωτογραφιών μπορούσε να γίνει μόνο με το χέρι από έναν έμπειρο ζωγράφο. Στις μέρες μας, με τη χρήση της τεχνολογίας υπάρχει πλέον η δυνατότητα για ψηφιακό χρωματισμό, η οποία ωστόσο χρειάζεται υπομονή, επιδεξιότητα και φαντασία. Στη συνέχεια παρουσιάζεται μια συλλογή παλιών ασπρόμαυρων φωτογραφιών, όπως τη φαντάστηκαν ορισμένοι «έγχρωμοι» καλλιτέχνες.
Abraham Lincoln, 1865
Αγώνας Μποξ, Νέα Υόρκη, 1899
George Burchett, 1930, Τατουάζ
Louis and Lucille Armstrong, 1961
Tweet 
Share 
Comment 