Ενδεικτικό για το σκοτεινό χιούμορ των εν λόγω σκίτσων, είναι ένα που απεικονίζει ένα νεκροτομείο, όπου ο ιατροδικαστής σηκώνει ένα κάλυμμα που σκεπάζει ένα πτώμα και ρωτά μια γυναίκα αν αναγνωρίζει τον άνδρα της. «Ασφαλώς» απαντά εκείνη «ο άνδρας μου είναι, όμως μπορείτε να μου πείτε ποιο απορρυπαντικό χρησιμοποιήσατε και είναι τόσο λευκός;».
   
Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν επίσης σε διάφορα τεστ νοημοσύνης και αξιολόγησης της προσωπικότητάς τους, όσον αφορά χαρακτηριστικά όπως η επιθετικότητά τους και η ψυχική διάθεσή τους, ενώ ελήφθη υπόψη και το μορφωτικό επίπεδό τους.
   
Η συσχέτιση ανάμεσα στη βαθμολογία των σκίτσων και στο «προφίλ» κάθε ατόμου, αποκάλυψε ότι την μεγαλύτερη εκτίμηση για το μαύρο χιούμορ (το καταλαβαίνουν και το ευχαριστιούνται περισσότερο) έχουν οι άνθρωποι με το μεγαλύτερο δείκτη νοημοσύνης (IQ) και το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο, οι οποίοι ταυτόχρονα εμφανίζουν τον μικρότερο βαθμό επιθετικότητας.
   
Μια δεύτερη ομάδα είναι όσοι έχουν μέτρια κατανόηση των αστείων με μαύρο χιούμορ και τα ευχαριστιούνται λιγότερο από όλους, οι οποίοι έχουν μέση νοημοσύνη, τα υψηλότερα επίπεδα επιθετικότητας και την πιο αρνητική ψυχική διάθεση.
 
Και μια τρίτη ομάδα ανθρώπων είναι αυτοί που έχουν μέτρια κατανόηση του σκοτεινού χιούμορ και το απολαμβάνουν σε μέτριο βαθμό και οι οποίοι έχουν επίσης μέση νοημοσύνη, αλλά θετική ψυχική διάθεση και μέτρια επιθετικότητα.
   
Η φροϋδική θεωρία από το 1905 είχε υποθέσει ότι το χιούμορ αποτελεί μια ασφαλιστική βαλβίδα για την εκτόνωση των απωθημένων σεξουαλικότητας και επιθετικότητας. Η νέα μελέτη αντίθετα αμφισβητεί την άποψη ότι η ροπή προς το χιούμορ υποδηλώνει άτομο επιθετικό, πιθανώς με σαδιστικές τάσεις.