Το νέκταρ των λουλουδιών αναμειγνύεται με τα ένζυμα των μελισσών, αλλάζοντας τη σύνθεσή του, αφού διαλύεται σε απλά σάκχαρα τα οποία εναποθέτουν οι μέλισσες στην κερήθρα.

Η δράση ανεμιστήρα που δημιουργούν τα φτερά τους και τα ένζυμα από το στομάχι τους δημιουργούν ένα υγρό που έχει πολύ υψηλή οξύτητα και χαμηλή υγρασία –περιβάλλον εντελώς αφιλόξενο για ανάπτυξη βακτηρίων.

Η επεξεργασία του μελιού προσθέτει ακόμη περισσότερα χρόνια στη ζωή του και αν σφραγιστεί σωστά, η υγρασία δεν απορροφάται και το μέλι παραμένει το ίδιο σε υφή και γεύση για πάντα.

Το παλιότερο βάζο με μέλι στον κόσμο, μάλιστα, πιστεύεται ότι είναι 5,5 χιλιάδων χρόνων.