Tweet 
Share 
Comment Αργότερα και μετά τη δεκαετία του 1860 καθώς η ζήτηση του τσιγάρου αρχίζει να αυξάνεται κάνει την εμφάνιση του ένας νέος τρόπος καπνίσματος, το χειροποίητο «στριφτό» τσιγάρο. Τα καπνοπωλεία βάζουν στις προθήκες τους το καινούργιο προϊόν καπνού και με λιγοστούς εργάτες κατασκευάζουν έτοιμα τσιγάρα στα οποία και τοποθετούν και ετικέτες με μάρκες, που συνήθως ήταν το όνομα του καπνοπωλείου που τα κατασκεύαζε.
Τα παλιά καπνοπωλεία
Τα πρώτα καπνοπωλεία κάνουν την εμφάνιση τους στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση του 1821, αρχικά στην πόλη του Ναυπλίου και μετέπειτα στην Αθήνα. Μικρά με γούστο μαγαζάκια που πουλούσαν κομμένο καπνό, τουμπεκί για τσιμπούκια, ναργιλέδες και καπνό για μάσημα.
Επί κυβερνήσεως Τρικούπη το 1883 επιβάλλεται φόρος στον καπνό για την πάταξη της λαθρεμπορίας και το κράτος ελέγχει και μονοπωλεί την διάθεση του σιγαρόχαρτου. Αυτά τα μέτρα δημιούργησαν δυσαρέσκεια και αναστάτωση στην κοινωνία κι έτσι εφευρέθηκαν διάφοροι τρόποι παράνομης διακίνησης καπνού.
Αργότερα με την εφεύρεση των σιγαροποιητικών μηχανών γίνεται μετάβαση στην βιομηχανική παραγωγή. Οι πρώτοι καπνοβιομήχανοι όπως ο Αγγελίδης το 1895, ο Παπαφώτης στον Πειραιά και άλλοι εισήγαγαν τις πρώτες σιγαροποιητικές μηχανές, οι οποίες λόγω των εργατικών κινητοποιήσεων που ξέσπασαν κατασκεύαζαν μόνο λαϊκά τσιγάρα που αναγραφόταν επάνω η ένδειξη «μηχανοποιημένα» τα οποία ήταν κατά πολύ φθηνότερα των χειροποίητων.
Το 1880 επίσης πληθαίνουν και τα πακέτα για να στεγάσουν τα τσιγάρα, αν και μέχρι και τη δεκαετία του 1960 υπάρχουν πάντα και τα τσιγάρα «χύμα». Τα πακέτα των τσιγάρων κέρδισαν στις προτιμήσεις των καπνιστών, η δε διακόσμηση τους προέκυπτε με βάση την αισθητική άποψη των καπνοπωλών και καπνεμπόρων.
Σήμερα μέσα από ιδιωτικές συλλογές, προθήκες παλαιοπωλείων, αποθηκευμένων φωτογραφιών στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές προσπαθούμε να θυμηθούμε και να αναβιώσουμε την νοσταλγική ιστορία εκείνων των εποχών του τσιγάρου.
