Από νεαρή ηλικία, ο Turing ενθαρρύνθηκε από τους γονείς του να ακολουθήσει μια ζωή στον ακαδημαϊκό χώρο, αν και όχι ακριβώς στον τομέα της επιστήμης,. Ήθελαν να ακολουθήσει μια καριέρα στις τέχνες και στις κλασικές επιστήμες. Φυσικά, δεν μπορούσε να ενδιαφέρεται λιγότερο για τα θέματα αυτά και πάντα ενδιαφέρονταν πραγματικά για τα μαθηματικά, τη φυσική και τη χημεία. Σπούδασε  στο King College στο Cambridge, όπου συνέχισε τις σπουδές του στα μαθηματικά και την ανάλυση. Εκεί, αποδείχθηκε το πιο λαμπρό μυαλό της γενιάς του, στο βαθμό που μετά την αποφοίτησή του είχε ήδη γράψει για αυτό που έμελε να γίνει η μεγαλύτερη συμβολή του στον κόσμο. τους “On Computable Numbers, with an Application to the Entscheidungsproblem,” , ο ίδιος καθιερώνει ήδη τη θεωρία του για μια καθολική μηχανή που μπορεί να ερμηνεύσει και να επεξεργαστεί οποιονδήποτε δεδομένο αλγόριθμο. Το μηχάνημα έγινε γνωστό ως μηχανή Turing ή Universal Computing Machine.

Με το ξέσπασμα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, κλήθηκε να εργαστεί στο Bletchley Park, τον κεντρικό χώρο για τους Βρετανούς και τους Συμμάχους ειδικούς στην αποκρυπτογράφηση κωδικων μηνυμάτων. Εκεί έγινε πρωτοπόρος στην αποκρυπτογράφηση των γερμανικών κωδικών μηνυμάτων. Όταν άρχισε να εργάζεται στο Bletchley, οι κώδικες χρειάζονταν πολύ χρόνο για να αποκρυπτογραφηθούν και από τη στιγμή που συνέβαινε αυτό, οι Γερμανοί είχαν συνήθως αλλάξει τους κώδικες τους ήδη. Πιστεύει ότι το μηχάνημα του ήταν το κλειδί για να σπάσει όλους αυτούς τους κώδικες και να επιτρέψει στην Allied Intelligence να είναι πραγματικά μπροστά από τον εχθρό. Μία από τις πολλές συμβολές  του στο έργο ήταν η βελτίωσή του στην πολωνική Bomba, την οποία ονόμασε bombe. Αυτή ήταν μια συσκευή που ενσωματώθηκε στην καθολική υπολογιστική μηχανή του, έτσι ώστε να επεξεργάζεται και να δίνει τις πιο λογικές εξόδους από τους κωδικούς.

Όταν τελείωσε ο πόλεμος, αυτός και πολλά μέλη της ομάδας του τιμήθηκαν με τον τίτλο Αξιωματικός του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για το έργο του στον πόλεμο, αν και το πραγματικό του έργο κρατήθηκε μυστικό για πολλά, πολλά χρόνια. Του δόθηκε επίσης άδεια πρόσβασης σε απόρρητα ντοκουμέντα, η οποία του επέτρεψε να εργάζεται σε μυστικές κυβερνητικές θέσεις εργασίας. Στα επόμενα χρόνια συνέχισε να εργάζεται για τα δικά του έργα και το 1950 ανέπτυξε την πρώτη του δοκιμή για μια συσκευή τεχνητής νοημοσύνης που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα σε αρκετές τεχνολογικές δημιουργίες. Αλλά η δόξα του δεν επρόκειτο να διαρκέσει για πάντα και όλα τελείωσαν το 1952.

Ο Turing δεν προσπάθησε ποτέ να αρνηθεί ή να κρύψει τη σεξουαλικότητά του. Οι βιογράφοι και οι άνθρωποι που συνάντησε, υπενθυμίζουν ότι στους ακαδημαϊκούς κύκλους ήταν αρκετά ανοικτός γι 'αυτό, κυρίως επειδή το ακαδημαϊκό περιβάλλον ήταν πραγματικά ανοιχτό. Ωστόσο, όλα άλλαξαν όταν διέρρηξαν το σπίτι του. Αφού πήγε στην αστυνομία για να καταγγείλει το έγκλημα, δήλωσε ότι είχε σχέση με έναν άνθρωπο που ονομάζονταν Arnold Murray, ο οποίος ήταν μάρτυρας. Αυτόματα, η αστυνομία ξέχασε για την κλοπή και επικεντρώθηκε στην ομοφυλοφυλία του Turing, που θεωρείτο  έγκλημα στη Βρετανία την εποχή εκείνη. Κατηγορήθηκε για «προκλητική ανηθικότητα» και καταδικάστηκε να επιλέξει είτε φυλάκιση είτε χημικό ευνουχισμό. Ο ίδιος επέλεξε τον τελευταίο αφού ήταν τόσο επικεντρωμένος στην έρευνα και το έργο του και δεν ήταν πρόθυμος να σταματήσει.

Δύο χρόνια αργότερα βρέθηκε νεκρός στην κρεβατοκάμαρά του. Η αυτοψία διαπίστωσε ότι είχε αυτοκτονήσει απορροφώντας κυανιούχο άλας, κάτι που ταίριαζε με το μισό φαγωμένο μήλο που βρέθηκε στο κρεβάτι του. Λέγεται ότι όλη η χημική διαδικασία του προκάλεσε τρομερούς πόνους που κράτησαν για μέρες και δεν μπορούσε πλέον να το αντέξει. Η μεγάλη μεγαλοφυία που βοήθησε στον τερματισμό του πολέμου δολοφόνησε τον εαυτό του αφού αναγκάστηκε να υπομείνει μια τιμωρία για κάτι που πίστευε σθεναρά δεν ήταν τίποτα να ντρεπόταν. Υπάρχουν μερικές θεωρίες που υποστηρίζουν ότι μάλλον εισέπνευσε  τυχαία  κυάνιο από μια μηχανή που είχε στο δωμάτιό του, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. Αργότερα, η εικόνα του μήλου και του δηλητηρίου έγινε ένα σημαντικό και συμβολικό στοιχείο που περικλείει τις δύσκολες τελευταίες ημέρες της ζωής αυτού του ανθρώπου .