Τα θεμέλια του ελληνικού πολιτισμού οικοδομήθηκαν πολύ πριν την εμφάνιση του χριστιανισμού και συγκεκριμένα την περίοδο μεταξύ 800-300 π.Χ. Αυτό που στην πραγματικότητα ένωνε τους Έλληνες απ’ άκρη σ’ άκρη της γης ήταν η τάση τους να ερευνούν, να ανακαλύπτουν ιστορίες, να μαθαίνουν. Χρησιμοποιώντας τα πλοία τους ταξίδεψαν, είχαν αλληλεπίδραση με άλλα έθνη, αντάλλαξαν απόψεις και εκπαιδεύτηκαν μέσω της εμπειρίας. Όταν τα κλασικά κείμενα της Αρχαίας Ελλάδας ανακαλύφθηκαν κατά την ευρωπαϊκή Αναγέννηση ο κόσμος άλλαξε για δεύτερη φορά.
Ο Χείρων εκπαιδεύει τον Αχιλλέα, φωτογραφία: Leemage/Corbis
Οι γνωστότεροι πολιτισμοί που έκαναν την εμφάνισή τους πριν των Ελλήνων ήταν αυτοί των Αιγύπτιων ή των Χετταίων. Οι Έλληνες έμαθαν το αλφάβητο από τους Φοίνικες και πώς να κόβουν νομίσματα από τους Λυδούς. Στα τέλη του 19ου και 20ου αιώνα έγιναν γνωστοί κι άλλοι πολιτισμοί της Αρχαίας Εγγύς Ανατολής με ταχείς ρυθμούς. Τα επιτεύγματα των Ελλήνων, σύμφωνα με την άποψη πολλών ιστορικών, συνδέονται με την δράση των γύρω λαών. Οι Βαβυλώνιοι γνώριζαν το θεώρημα του Πυθαγόρα πριν καν γεννηθεί ο ίδιος. Οι Χετταίοι είχαν σημειώσει πρόοδο όσον αφορά την εξέλιξη της τεχνολογίας, ενώ παράλληλα ήταν ιδιαίτερα μορφωμένοι.
Οι Έλληνες έμαθαν το αλφάβητο από τους Φοίνικες και πώς να κόβουν νομίσματα από τους Λυδούς
Οι Έλληνες περισσότερο και από τους Ρωμαίους αμφισβήτησαν την εξουσία και εξέφρασαν τη δική τους άποψη ανοιχτά, πολεμώντας γι’ αυτήν. Η ανθρωπότητα αρνήθηκε την ύπαρξη των θεών του Ολύμπου, ενώ ο φιλάνθρωπος Θεός Προμηθέας επαναστάτησε εναντίον του Δία, προκειμένου να κλέψει τη φωτιά και να τη δώσει στους θνητούς. Η Αντιγόνη του Σοφοκλή αρνήθηκε επίσης να υποταχθεί στις εντολές του «τυράννου» θείου της. Η ίδια προσπάθησε να θάψει τον νεκρό αδελφό της Πολυνείκη, παρά την αντίθετη εντολή του Κρέοντα, βασιλιά της Θήβας, θέτοντας την τιμή των θεών και την αγάπη για τον αδερφό της υπεράνω των νόμων των ανθρώπων. Οι Έλληνες φιλόσοφοι αμφισβήτησαν την αλήθεια και το νόημα της ζωής, ενώ ανέτρεψαν απόψεις που μέχρι τότε θεωρούνταν δεδομένες.
Αντίθετα από άλλους λαούς οι Αρχαίοι ΄Ελληνες αντιμετώπιζαν εξίσου την αναγκαιότητα παραγωγής υλικών και πνευματικών αγαθών. Μάλιστα θεωρούσαν ιδιαίτερα σημαντικό να σπαταλούν πολύ χρόνο σε πνευματικές συζητήσεις και αναζητήσεις, από τις οποίες προέκυψε η γέννηση της φιλοσοφίας και της τέχνης. Απέδειξαν με τη στάση τους ότι η χωρίς οικονομικό όφελος πνευματική παραγωγή είναι το ίδιο σημαντική με την παραγωγή υλικών αγαθών.
To Eρέχθειο ξεχωρίζει στην πρωτεύουσα
Στην Ελλάδα τέλος εξαιτίας του ιδανικού κλίματος, οι άνθρωποι δεν χρειάστηκε να δίνουν καθημερινά μάχη επιβίωσης με το ακραίο πρόσωπο της φύσης, επομένως είχαν όλο το χρόνο να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους, να φροντίσουν τα κοπάδια τους, να παρατηρήσουν, να σκεφτούν, να αξιολογήσουν, να φιλοσοφήσουν, να ταξιδέψουν και να έρθουν σε επαφή με γειτονικές κουλτούρες, να καταγράψουν εντυπώσεις, να διασκεδάσουν και να αναπτύξουν νέες μορφές ψυχαγωγίας, να διεξάγουν εμπόριο και γενικά να δημιουργήσουν.
Πηγή: theguardian.com