Έκλεινε τα 51 του. Μισόν αιώνα άνθρωπος, ευκατάστατος πια και με καλό όνομα στην πιάτσα κι είχε βγάλει τον σκύλο του βόλτα ένα βράδυ. Κι εκεί η απόφαση τελεσιδίκησε εντός του.  Και μετά πήρε να τηλεφωνεί στα φιλαράκια του για τις ανακοινώσεις.

Βαθειά μέσα του, όπως έχει εξομολογηθεί, πίστευε τότε, ότι δεν αξίζει στη χώρα η εικόνα υπουργικών συμβουλίων που χαμογελάνε με άγνοια κινδύνου μπροστά στις κάμερες και χαριεντίζονται αμέριμνα, την ώρα που οι πολίτες στενάζουν κι ύστερα αποχωρούν σαν φουσκωμένοι διάνοι και υπό αστυνομική επιτήρηση.  

Στα κόκκινα μπλοκάκια που συνηθίζει να χρησιμοποιεί, κατέγραψε συστηματικά, αν και όπως παραδέχεται, δεν τα πάει καλά με την ορθογραφία-δυσλεκτικός γαρ, όπως αυτοσαρκάζεται- αντιπάλους και πιθανούς ή ένθερμους συνοδοιπόρους. Κι επειδή ήθελε ν΄ αποφύγει τη συνήθη κόπωση, έδωσε στην πράξη του χαρακτήρα κινήματος.

Α, μίλησε και με τον Βαρουφάκη, με τον οποίον συνεργαζόταν στο site του protagon που έστησε, απέφυγε όπως ο διάολος το λιβάνι τους πολιτικούς και προτίμησε τη γνώμη ανθρώπων όπως η καθηγήτρια ψυχολογίας Φωτεινή Τσαλίκογλου με το τετράγωνο επιχείρημα: «πάντα είναι χρειαζούμενη μια ψυχολόγος»!..

Ο ίδιος θεωρεί ότι έχει αυτό το κάτι που δημιουργεί παρέες. Εξ' ου και η τόσο ετερόκλητη σύνθεση των συνεργατών του. Μπορείς να διακρίνεις από τον Ολυμπιονίκη της υδατοσφαίρισης, αλλά, απόφοιτο του Μετσόβιου Γιώργο Μαυρωτά, και τον Παναγιώτη Καρκατσούλη, βαθύ γνώστη της Δημόσιας Διοίκησης, μέχρι ανθρώπους της διπλανής πόρτας, ντελιβεράδες, επιχειρηματίες ή μορφωμένους σερβιτόρους που διακρίνονται όμως για το μεράκι τους κι όπως λέει, «δεν κωλώνουν στα δύσκολα».

Στις πρώτες εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 τα πήγε ομολογουμένως καλά. Όμως τον περασμένο Σεπτέμβριο υποχώρησε από τις 6 μονάδες στις τέσσερις κι η δύναμή του μειώθηκε.

Το Ποτάμι, έχει ενδιαφέρουσες προτάσεις. Αλλά, όπως λένε οι καλοπροαίρετοι επικριτές του δεν κατάφερε να τις μετουσιώσει σε συνολικό πολιτικό σχέδιο για τη χώρα. Οργανωτικά άνευρο, δεν κατάφερε να κατοχυρώσει παρά τον συχνά ρηξικέλευθο λόγο του, διακριτό πολιτικό στίγμα και αποδείχθηκε εύκολη λεία στους παραδοσιακούς κομματικούς σχηματισμούς.

Οι συνθήκες πλέον είναι οριακές. Και ήδη εντός του κινήματος ακούγονται συγκρουόμενες φωνές, άλλες από τις οποίες υποστηρίζουν την ενσωμάτωση του κόμματος σε κάποιον από τους δύο νεότευκτους κομματικούς πόλους και άλλες που διεκδικούν αυτόνομη πορεία.

Που στέκεται ο Σταύρος Θεοδωράκης; «Αν πεθάνει το Ποτάμι, θα πεθάνω κι εγώ πολιτικά» λέει ο ίδιος, δείχνοντας ότι ήρθε η ώρα να γίνει ηγέτης ή να γυρίσει στις παληές περιπέτειες.