Ανασηκώθηκε ανεπαίσθητα τότε ο σεμνός Πύρος Δήμας από το έδρανό του και είπε ήρεμα αλλά, αποφασιστικά στον πρώτον από αυτούς δυό φορές «κάτσε κάτω!». Όλοι οι υπόλοιποι Χρυσαυγίτες που ωρύονταν μέχρι εκείνη την ώρα στην αίθουσα της Ολομέλειας, υπακούοντας, κάθησαν κάτω σαν κότες.

Πήγα αργότερα και του έσφιξα το χέρι. «Έλα μωρέ, με τα μπραβάκια…» μου λέει απαξιωτικά ο Πύρος- «μπραβάκια χωρίς αρχές είναι».

Το απέδειξαν αυτό, όταν τους σέρνανε στα δικαστήρια όπου αποκήρυσσαν θλιβερά και αναξιοπρεπώς με πρώτον τον αρχηγό τους, ο ένας μετά τον άλλον – κάποιοι ψευτονταήδες με λυγμούς μάλιστα, όπως μαθεύτηκε αργότερα- τη φαιά και αποτρόπαια ιδεολογία τους.    

Είναι μια αναπάντητη για την ώρα απορία γιατί το Πολιτικό και Νομικό Σύστημα της χώρας και μέχρι πότε, θα ανέχεται αυτούς τους αρνητές της Δημοκρατίας. Συμφέρει στον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να διατηρεί διαρροές ψηφοφόρων προς τα ακροδεξιά κι ώστε να αποδυναμώνεται εκλογικά η ΝΔ; Ας εξηγηθούν ορισμένοι.

Και γιατί, όπως δήλωσε η αδελφή του δολοφονημένου αντιφασίστα Παύλου Φύσσα «εμείς θα πρέπει να πλένουμε το μνήμα του Παύλου» την ώρα που ο δολοφόνος του, ο Ρουπακιάς που ομολόγησε το έγκλημά του και οι ηθικοί αυτουργοί στα ψηλά της εγκληματικής- ναζιστικής οργάνωσης, κοιμούνται τρία χρόνια τώρα, ελεύθεροι τα βράδυα στα σπίτια τους;

(Άσχετο ίσως το τραγούδι, αλλά, σε υπόμνηση, ενός παλαιού ήθους και για την αηδία που προσωπικά νοιώθω από την παρουσία αυτών των θρασύδειλων καθαρμάτων, που θεωρούνται κιόλας υπολογίσιμος παράγοντας, στον δημόσιο βίο...)

Γιώργος Χατζηδημητρίου