Ακόμα όμως και αν η επιχείρηση σας λειτουργεί σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή, συνήθως υπάρχει τουλάχιστον κάποιο μέλος του προσωπικού το οποίο δημιουργεί προβλήματα στους άλλους, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να αποδώσουν τα μέγιστα. Μπορεί να μη το αντιλαμβάνεστε, αλλά αυτοί οι τύποι κάνουν κακό στη δουλειά σας, αφού τραβούν την προσοχή σας πάνω τους, με αποτέλεσμα να μην ασχολείστε με τις σημαντικές, καθημερινές σας ασχολίες.

 

Αν και είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν διαφορετικοί παραγωγικοί τύποι στην επιχείρηση σας, ωστόσο, υπάρχουν δυο τύποι εργαζομένων που επιδρούν αρνητικά στην καθημερινή λειτουργία, την κουλτούρα αλλά και την πρόοδο μιας εταιρείας. Αυτοί οι τύποι είναι:

1. Το θύμα

Μια από τις δυσκολότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας μάνατζερ είναι o τρόπος χειρισμού των εργαζομένων που αρέσκονται να υποδύονται τον ρόλο του θύματος. Αυτοί οι τύποι αποφεύγουν συστηματικά να δίνουν εξηγήσεις για τα λάθη τους και προτιμούν να τα ρίχνουν στους άλλους. Πάντα έχουν μια δικαιολογία έτοιμη και συνεχώς παραπονιόνται ότι δεν τους λαμβάνουν σοβαρά υπόψη οι συνάδελφοι τους, οι οποίοι ενδέχεται να αναπτύξουν την ίδια συμπεριφορά (δηλαδή αυτή του θύματος) αν καταλάβουν ότι έχει αποτέλεσμα.

Ο εργαζόμενος - θύμα φαίνεται να υποφέρει πάντα από κάποια ασθένεια. Ενώ κάθε εργοδότης θέλει το προσωπικό του όσο το δυνατόν υγιέστερο, υπάρχουν κατά καιρούς άνθρωποι που επωφελούνται από τη γενναιοδωρία των προϊσταμένων τους υποστηρίζοντας ότι πάσχουν από μια σειρά παθολογικών καταστάσεων, οι οποίες  με την πάροδο του χρόνου αποδεικνύονται αβάσιμες. Πολύ συχνά ο εργοδότης δεν γνωρίζει με βεβαιότητα αν το συγκεκριμένο πρόσωπο είναι πραγματικά άρρωστο ή απλώς προσπαθεί να επωφεληθεί από το σύστημα.

Το κυρίαρχο θέμα στο χώρο εργασίας είναι το πώς η δράση του ανθρώπου αυτού επηρεάζουν την επιχείρηση στο σύνολό της. Οι χρόνιες απουσίες και η άρνηση συμμετοχής στην εργασία ενός προσώπου τελικά γίνονται αντιληπτές από τους άλλους εργαζομένους, οι οποίοι πιθανόν αγανακτούν αφού θα πρέπει συχνά να καλύψουν το κενό που παρουσιάζεται.

2. Ο ασυμβίβαστος

Αυτός, ο τύπος του «επαναστάτη χωρίς αιτία» είναι αποφασισμένος να σπάσει τους κανόνες, από τον πιο απλό μέχρι τον πιο σύνθετο. Εάν έχετε ένα ενδυματολογικό κώδικα που απαγορεύει για παράδειγμα το προκλητικό, ή σπορ ντύσιμο, το άτομο αυτό είναι σίγουρο ότι θα ντυθεί έτσι όποτε γουστάρει. Αν έχετε μια καθορισμένη διαδικασία για το πώς θα πρέπει να ολοκληρώνονται οι εργασίες στην επιχείρηση σας, ο «ασυμβίβαστος» είναι σίγουρο ότι θα βγει εκτός των διαδικασιών αυτών κάθε φορά. Ενώ μερικές επιχειρήσεις είναι λιγότερο περιοριστικές από άλλες, κάθε επιχείρηση συνήθως θεσπίζει κάποιους κανόνες για να αποφευχθούν τα προβλήματα μεταξύ των εργαζομένων και να παραμείνουν παραγωγικοί. Αυτός ο τύπος του εργαζόμενου, ο «ασυμβίβαστος», φαίνεται ότι βλέπει και αντιλαμβάνεται τους κανόνες ως «έλεγχο» και θέλει να δώσει μάχη για τις διαδικασίες και την εφαρμογή τους.

Συχνά, ένας επαναστάτης δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν ανεξάρτητο στοχαστή που θέλει να σημάνει τη διαφορά στον κόσμο, αντί να ακολουθεί αυτά που του λένε οι άλλοι. Μερικές φορές, όμως, η νοοτροπία του αντάρτη προέρχεται από κάποιον που πάει ένα βήμα παραπέρα και προσπαθεί να αναλάβει αυτός τα ηνία. Αυτό το άτομο έχει την τάση να τα «ξέρει όλα», αρνείται να ακούσει τις οδηγίες σας επιλέγοντας αντ’ αυτού, να κάνει τα πράγματα με τον δικό του τρόπο. Το χειρότερο από όλα είναι ότι αυτός ο τύπος του εργαζόμενου, μπορεί να έχει ορίσει τον εαυτό του ως ηγέτη μέσα στην οργάνωση και να λέει στους άλλους εργαζόμενους πώς να κάνουν τη δουλειά τους. Αν, μάλιστα, τους δοθεί αρκετός χρόνος, αυτό το είδος των «σπαστικών» συμπεριφορών θα μπορούσε να οδηγήσει μερικούς από τους καλύτερους εργαζομένους σας εκτός επιχείρησης.

Επιπροσθέτως, αν οι άλλοι εργαζόμενοι δουν ότι κάποιος παραβιάζει τις πολιτικές της εταιρείας, μπορεί να αρχίσουν να αναρωτιούνται γιατί πρέπει να ακολουθήσουν αυτοί τους κανόνες όταν όλοι οι άλλοι δεν το κάνουν. Για τον λόγο αυτό, ή θα πρέπει να εφαρμόσετε τις πολιτικές της εταιρείας σας με τρόπο ώστε να γίνονται σεβαστές από όλους, ή θα πρέπει να βρείτε τρόπο να τους απομακρύνετε. 

ΥΓ: Θα μου πείτε όλα καλά, αλλά τι σχέση έχει η φωτογραφία του James Dean με τους σπαστικούς τύπους εργαζομένων; Καμία! Απλά την επέλεξα λόγω της «επαναστατικής και χωρίς αιτία» ωραίας εικόνας του!