Όσον αφορά στη χώρα μας απορώ, με τη λογική ότι, η απαγόρευση καπνίσματος δεν εφαρμόζεται σε όλους τους κλειστούς χώρους, δημόσιους και μη. Στα δε καφέ- μπαρ και ρεστοράν εκεί, η κατάσταση είναι για γέλια και για κλάματα. Τα περισσότερα έχουν ανακαλύψει μια διαφορετική πατέντα για να ξεγελούν τους ελεγκτές υγείας (που προφανώς δεν υπάρχουν πια), παρότι ο νόμος είναι σαφής. Προσωπικά, δεν το καταλαβαίνω, η το μέτρο ισχύει για όλους τους κλειστούς χώρους η όχι. Γιατί πάντα σε αυτή τη χώρα όταν διαμορφώνεται ένα νομοσχέδιο αφήνει ένα παράθυρο ανοικτό; Ανεξάρτητα όμως από αυτό, που έτσι κι αλλιώς καμιά λογική εξήγηση δεν είναι δυνατόν να δοθεί και παρότι σήμερα, ενώ όλος ο σύγχρονος δυτικός κόσμος γνωρίζει και αντιλαμβάνεται τις οδυνηρές συνέπειες του καπνίσματος το ένα τρίτο του ανδρικού παγκόσμιου πληθυσμού εξακολουθεί να καπνίζει.

Στην Κίνα για παράδειγμα, όπου οι ανυποψίαστοι κάτοικοι της χώρας πιστεύουν ότι το κάπνισμα θεραπεύει την ασθένεια του πάρκινσον, ότι επιδρά θετικά στα συμπτώματα σχιζοφρένειας και εξιτάρει τα κύτταρα του εγκεφάλου με αποτέλεσμα να βελτιώνει την παραγωγικότητα του ατόμου στην εργασία του, παρόλα αυτά, πάνω από τα 300 εκατομμύρια του ανδρικού πληθυσμού συμπεριλαμβανομένου του 60% των γιατρών της χώρας καπνίζει.

Με ετήσιες πωλήσεις άνω του 1.8 τρισεκατομμυρίων τσιγάρων, το μονοπώλιο της κίνας είναι υπεύθυνο για το ένα τρίτο της κατανάλωσης τσιγάρων σ όλο τον κόσμο. Από αυτούς, ένα μεγάλο ποσοστό της τάξεως του 1.4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων που καπνίζουν, όπως αναφέρει η παγκόσμια τράπεζα, αναμένεται να αυξηθούν στο 1.6 δις μέχρι το 2025 (η Κίνα καταναλώνει περισσότερα τσιγάρα από ότι η Αμερική, η Ρωσία, η Ιαπωνία και Ινδονήσια μαζί).

Στο δυτικό κόσμο, ο εθισμός στη νικοτίνη είναι στην πρώτη γραμμή ενδιαφέροντος των επιστημόνων. Το κάπνισμα σήμερα είναι υπεύθυνο για τους περισσότερους θανάτους στην Ισπανία, μαζί με περίπου πενήντα χιλιάδες θανάτους οι οποίοι σχετίζονται με το κάπνισμα στο ηνωμένο βασίλειο. Δώδεκα φορές περισσότεροι βρετανοί πεθαίνουν από το κάπνισμα ετησίως, από όσους έχασαν την ζωή τους κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.

Αναφορικά με το American Lung Association, οι ασθένειες που σχετίζονται με το κάπνισμα επιδρούν σε περίπου 438.000 αμερικανούς ετησίως (συμπεριλαμβανομένων αυτών που έχουν προσβληθεί από το παθητικό κάπνισμα, όπως, βρέφη τα οποία γεννήθηκαν πρόωρα).

Αν, παρόλα τα παραπάνω θλιβερά νούμερα υπάρχουν σήμερα καπνιστές που επιλέγουν να κωφεύουν ή καλύτερα να αυτοκτονούν, δεν το καταλαβαίνω. Μήπως πιστεύουν ότι είναι άτρωτοι (συμπεριλαμβανομένου και του υπογράφοντος);