Κάποιες με χιούμορ, άλλες σοβαρές, πρωτότυπες και δημιουργικές, οι προεκλογικές αφίσες έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. Ενόψει των εκλογών, ας θυμηθούμε ένα κομμάτι της και κάποια χαρακτηριστικά δείγματα από την εξέλιξή αυτών στο πέρασμα των εποχών και των εκλογικών αναμετρήσεων. Η λέξη «αφίσα» προέρχεται από το λατινικό affixus που σημαίνει επικολλημένος, συνδεδεμένος. Είναι ένα επικοινωνιακό μέσο και παράλληλα πηγή ιστορικών πληροφοριών. Σύμμαχος της αφίσας είναι και ο αφισοκολλητής, συνήθως θερμόαιμος οπαδός του κάθε κόμματος. Οι αφίσες ιστορικά τοποθετούνταν σε χώρους όπου μαζεύονταν κόσμος όπως τα καφενεία, πολυσύχναστους δρόμους, ενώ άλλες ήταν αναρτημένες σε γαϊδούρια και μετέπειτα σε αυτοκίνητα.

Η πρώτη πολιτική αφίσα εμφανίστηκε το 1850 από τους επτανήσιους Ριζοσπάστες. Την περίοδο μέχρι και τον εμφύλιο πόλεμο, στις αφίσες κυριαρχούσε η συμβολική εικόνα, τα έντονα χρώματα αλλά και τα συνθήματα. Η προπαγάνδα ήταν εμφανής, πόσω μάλλον στις περιπτώσεις των δημοψηφισμάτων.

Από το 1950 περίπου και μετά, οι αφίσες αρχίζουν να έχουν πιο στοχευμένο περιεχόμενο, με τις προσωπογραφίες και τα καυστικά σχόλια να κατέχουν ακόμα κεντρικό ρόλο στο χαρτί. Για πρώτη φορά στις εκλογές του Οκτωβρίου του 1961 τα κόμματα ξοδεύουν υπέρογκα ποσά στη διαφήμιση και φυσικά το βασικό της όπλο, την αφίσα.

Οι αφίσες κυκλοφόρησαν και την περίοδο της δικτατορίας. Για την ακρίβεια χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να κατευθύνουν τους πολίτες παρουσιάζοντας εικόνες από εθνικά σύμβολα, στρατιώτες κτλ. Η επταετία της δικτατορίας και η εξέγερση του πολυτεχνείου απέδειξαν τη σημασία της πολιτικής αφίσας.

Στις εκλογές του 1974 εμφανίζεται η ιστορική αφίσα του Καραμανλή που τον παρουσίαζε ως το μαχητή της Ελλάδας. Από τότε και έπειτα, με τη νομιμοποίηση των πολιτικών κομμάτων σημειώθηκε και έκρηξη της εν λόγω διαφήμισης.

Από το 1980 η πολιτική διαφήμιση επηρεάστηκε καθοριστικά από την έλευση της τηλεόρασης. Η ζωγραφική στις αφίσες μένει πίσω και εγκαινιάζεται η χρήση του φωτομοντάζ. Την περίοδο αυτή παράλληλα εμφανίζονται πολλές καινούργιες διαφημιστικές εταιρίες στον ελλαδικό χώρο. Τα χρώματα είναι προσεγμένα και τα μηνύματα που περνάνε είναι καλά σχεδιασμένα καθώς το προϊόν, που πουλάνε οι εταιρείες διαφήμισης είναι οι πολιτικοί. Το λογότυπο του κάθε κόμματος γίνεται η μάρκα της “εταιρείας κόμματος”.

Το 1985 κάνει την εμφάνισή της η αρνητική διαφήμιση στην πολιτική αφίσα της προεκλογικής περιόδου. Το αποκορύφωμα της επίθεσης προς τον αντίπαλο είναι το 1989-1990.

Μετά το πέρας των εκλογών, οι πολιτικές αφίσες χάνουν τον επικοινωνιακό τους ρόλο και γίνονται έρμαιο της ιστορίας και των… οδοκαθαριστών.