“Εγώ έφτιαξα τον πίνακα το 1978 όταν δούλευα στο τοπικό Coop. Η κοπέλα που κάθεται μοιάζει με ένα κορίτσι εν ονόματι Σάλι, που εργαζόταν στο ταμείο”, αναφέρει ο Γκρινχολγκ. Όπως ισχυρίζεται, παλαίωσε τον πίνακα- που σήμερα εκτίθεται στο Royal Villa της Monza στη βόρεια Ιταλία – χρησιμοποιώντας βασικά υλικά από ξύλο, κιμωλία και καμβά που ήταν ήδη εκατοντάδων ετών. “Τα πλαστά έργα τέχνης είναι πολύ συνηθισμένα και είναι ίσως πιο εύκολο για κάποιον να τα φτιάξει”, δήλωσε ο ειδικός σε έργα τέχνης, Τζιανκάρλο Αρού. “Ολόκληροι τόμοι έχουν γραφτεί γι’ αυτό, αλλά συνήθως είναι πιο εύκολο να ανιχνευθούν σε εικόνες του 15ου και 16ου αιώνα”.

Η προέλευση του συγκεκριμένου πίνακα εντοπίζεται την 1η Ιανουαρίου 1998, όταν πουλήθηκε σε δημοπρασία του Οίκου Κρίστις στη Νέα Υόρκη έναντι 20.600 δολαρίων ως έργο ενός άγνωστου καλλιτέχνη από τις αρχές του 19ου αιώνα. Από τότε με βάση σειρά μελετών το δημιούργημα “κατοχυρώθηκε” στο Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Το 2006, ο ειδικός σε έργα τέχνης, Πίτερ Πολ Μπίρο, βρήκε ένα τμήμα δακτυλικού αποτυπώματος στον πίνακα το οποίο ήταν “παρόμοιο” με αυτό που βρέθηκε στο ημιτελές έργο του Ντα Βίντσι “Ο Άγιος Ιερώνυμος”. Μετά την διαπίστωση αυτή, ο καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Μάρτιν Κεμπ έγραψε ένα βιβλίο το 2010, περιγράφοντας τους λόγους για τους οποίους πίστευε πως το έργο ήταν πρωτότυπο κομμάτι του Ντα Βίντσι. Τα ευρήματα αυτά εκτόξευσαν την αξία του στα ύψη, ενώ πρόσφατες εκτιμήσεις το ανεβάζουν σε 150 εκατομμύρια ευρώ.

Ο Γκρινχολγκ είναι γνωστός στην βρετανική αστυνομία η οποία τον χαρακτήρισε ως “τον πιο ποικιλόμορφο πλαστογράφο έργων τέχνης στην ιστορία” όταν συνελήφθη το 2008 για απάτη. Οι βρετανικές αρχές προχώρησαν στη σύλληψή του όταν προσπαθούσε να πουλήσει μια σειρά από πλαστά ανάγλυφα των Ασσυριών στο Βρετανικό Μουσείο. Όπως έχει γίνει γνωστό, η περιουσία του φτάνει τα 1,42 εκατομμύρια ευρώ από πλαστά έργα τέχνης που έφτιαξε στο σπιτάκι του κήπου του.