Ο Γιώργος Μπαντής υπήρξε στο πρόσφατο παρελθόν ένας ιδιαίτερα αξιόλογος τερματοφύλακας. Με καταγωγή από την Ιερισσό Χαλκιδικής, τον εντόπισε ενώ ήταν ακόμη έφηβος ο Ηρακλής το 2001 κι από τις ακαδημίες του Γηραιού ξεκίνησε η σταδιοδρομία του στο υψηλό επίπεδο.

Μέτρησε δεκάδες εμφανίσεις στις επαγγελματικές κατηγορίες, φορώντας ακόμη τη φανέλα του Αστέρα Τρίπολης, του Πανιωνίου και της Λαμίας. Ενώ για μια χρονιά έπαιξε και στην Κύπρο με την Ομόνοια. Με τον Αστέρα Τρίπολης έφτασε μια ανάσα μακριά απ’ το να γράψει ιστορία, καθώς η ομάδα του διεκδίκησε την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας απέναντι στον Ολυμπιακό τη σεζόν 2012/2013 (1-3). Ο ίδιος είχε συμπεριληφθεί στην αποστολή ως αναπληρωματικός του αείμνηστου Μάρτιν Φούλοπ, ο οποίος προερχόταν από μακρά θητεία σε ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ.  

Ο Γιώργος Μπαντής για 18 τουλάχιστον χρόνια ζούσε καθημερινά τον κόσμο του επαγγελματικού αθλητισμού. Έζησε από πρώτο χέρι την πίεση που ασκείται στους αθλητές και κλήθηκε να αντιμετωπίσει την αυξημένη τοξικότητα που εντοπίζεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Σήμερα ως πρόεδρος του συνδικαλιστικού οργάνου των ποδοσφαιριστών επιχειρεί να αναδείξει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοί του και να συμβάλλει ώστε να αλλάξει η νοοτροπία των ανθρώπων που ασχολούνται και παρακολουθούν το άθλημα.

Με μια μακροσκελή του ανάρτηση ο Γ. Μπαντής επισημαίνει την ανάγκη να υπάρξει διαφορετική συμπεριφορά προς τους ποδοσφαιριστές που κάνουν ένα λάθος στο παιχνίδι.

«Αγαπήστε τους, συγχωρέστε τους, αγκαλιάστε τους, χειροκροτήστε τους κι όταν η μπάλα πάει δοκάρι κι έξω, κι όταν χαθούν πρωταθλήματα, κύπελλα η σημαντικές προκρίσεις», παρότρυνε ο έμπειρος τερματοφύλακας.

Δίπλα στην αντίδραση του Χουάνκαρ μετά το παιχνίδι με την ΑΕΚ, έβαλε μια σειρά ακόμη από περιστατικά τα οποία υπενθυμίζουν ότι οι ποδοσφαιριστές πέρα από αθλητές είναι άνθρωποι. Κι ότι συχνά γίνονται θύματα της αφόρητης πίεσης του πρωταθλητισμού και της τοξικότητας που τον συνοδεύει.

«Μόνο να κερδίσουμε έχουμε ως κοινωνία από εκείνους», τόνισε σχετικά με τα οφέλη που μπορεί να έχει μία πιο πολιτισμένη στάση, αντί της κατακραυγής που συνηθίζεται να ακολουθεί μετά από μία στραβοκλωτσιά – ακόμη κι αν αυτή μπορεί να καθορίσει το αποτέλεσμα ενός αγώνα, είτε σ’ επίπεδο ΜΜΕ, είτε σ’ επίπεδο σχολιασμού στα social media.

Ολόκληρο το μήνυμα του Γιώργου Μπαντή:

Ο Χουάνκαρ με δάκρυα στα μάτια ζητάει συγνώμη για το αγωνιστικό "λάθος" του, ο Αθανασιάδης εξομολογείτε τι τον βοήθησε να σηκωθεί ξανά, ο Μιχαηλίδης αφιερώνει το γκολ στον πατέρα του που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, ο Μπακασέτας δεν πανηγυρίζει σε ένδειξη σεβασμού στην πρώην ομάδα του, ο Ρότα βγαίνοντας από το γήπεδο αγκαλιάζει ένα παιδί με φανέλα του Παναθηναϊκού, όπως έκανε και ο Κωνσταντέλιας λίγες ημέρες νωρίτερα, οι Ελ Αραμπί και Ανσαριφάντ ‘’υποκλίθηκαν’’ ο ένας στον άλλον, ο Αλμέιδα αποθεώνει τον Ιωαννίδη στη Συνέντευξη Τύπου, προτρέποντάς μας να τον απολαύσουμε όσο είναι εδώ.

Η πίεση του πρωταθλητισμού και η τοξικότητα που (δυστυχώς) πολλές φορές περικλείει τις ομάδες είναι αφόρητες, παρόλα αυτά οι ποδοσφαιριστές προσπαθούν να δημιουργήσουν το ποδόσφαιρο που θέλουμε.

Ξέρω πως δεν το καταφέρνουν πάντα, δεν είναι εύκολο, είναι άνθρωποι, είναι παιδιά, είναι τα παιδιά μας. Αγαπήστε τους, συγχωρέστε τους, αγκαλιάστε τους, χειροκροτήστε τους κι όταν η μπάλα πάει δοκάρι κι έξω, κι όταν χαθούν πρωταθλήματα, κύπελλα η σημαντικές προκρίσεις.

Μόνο να κερδίσουμε έχουμε ως κοινωνία από εκείνους, ας τους βοηθήσουμε να το καταλάβουν κι ας τους ενισχύσουμε να το χρησιμοποιήσουν.