Έτσι ξεκινά εισαγωγικά το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο», ένα από τα πιο επιδραστικά κείμενα της ανθρωπότητας που γράφηκε από τους φίλους και πνευματικούς συνοδοιπόρους Καρλ Μαρξ και Φρήντριχ Έγκελς και κυκλοφόρησε σαν σήμερα 21 Φεβρουαρίου πριν ακριβώς 169 χρόνια.

Το μνημειώδες έργο, ήταν παραγγελία της «Ένωσης Κομμουνιστών» που έδρευε στο Λονδίνο της βιομηχανικής ανάπτυξης, με σκοπό να κατατεθεί ένα διεξοδικό, θεωρητικό αλλά και Προγραμματικό εργαλείο που θα χρησίμευε στον αγώνα τους. Έγινε τελικά, διαχρονικό best seller.   

Έκτοτε γνώρισε αμέτρητες εκδόσεις και αποτέλεσε οδηγό- για άλλους εμπνευσμένο και για άλλους «τυφλοσούρτη» για να αντλούν εύκολα τσιτάτα- του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος και βασικό θεμέλιο της θεωρίας του Μαρξ, ο οποίος πάντως, δεν δήλωνε «Μαρξιστής»…  

Στην διαδικτυακή ψηφοφορία  που οργανώθηκε στα τέλη του 2015 στη Βρετανία από την Βρετανική Βιβλιοθήκη και το Βρετανικό Συμβούλιο για τις Τέχνες και τις Κλασσικές Σπουδές, στην πρώτη 5άδα των πιο σπουδαίων ακαδημαϊκών κειμένων με την μεγαλύτερη επιρροή όλων των εποχών (η λίστα των βιβλίων καταρτίστηκε με τη συνεργασία ακαδημαϊκών, βιβλιοπωλών, βιβλιοθηκονόμων, εμπειρογνωμόνων και εκδοτών), μαζί με την «Καταγωγή των Ειδών» του Δαρβίνου, την «Πολιτεία» του Πλάτωνα, τα «Άπαντα» του Σαίξπηρ και την «Κριτική του Καθαρού Λόγου» του Καντ, ανακηρύχτηκε το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο».

 Στην Ελλάδα  το «Μανιφέστο» μεταφράστηκε για πρώτη φορά από τον λογοτέχνη Κώστα Χατζόπουλο, ο οποίος και είχε προσεγγίσει τις σοσιαλιστικές ιδέες από την περίοδο της διαμονής του στη Γερμανία και εκδόθηκε από το «Σοσιαλιστικό Κέντρο Αθηνών» το 1913. Τυπώθηκε στο τυπογραφείο της «Εφημερίδας των Εργατών» με το χαρακτηριστικό τίτλο, «Το κοινωνιστικό Μανιφέστο».

Το Μανιφέστο κλείνει με το εξής-χιλιοειπωμένο έκτοτε- μήνυμα:

«Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σ’ αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο. Προλετάριοι όλων των χωρών Ενωθείτε».