Tο Τείχος του Βερολίνου, το πιο ισχυρό σύμβολο του ιδεολογικού και πολιτικού χάσματος του Ψυχρού Πολέμου, ανεγέρθηκε το 1961 και χώριζε το δυτικό από το ανατολικό Βερολίνο.
Στα 28 χρόνια της ύπαρξής του τουλάχιστον 136 άνθρωποι βρήκαν το θάνατο στο τείχος στην προσπάθειά τους να περάσουν στη δυτική πλευρά. Στις 9 Νοεμβρίου του 1989, κάτοικοι και των δύο πλευρών ξεκίνησαν να γκρεμίζουν το Τείχος. Το Τείχος «έπεσε».
Σήμερα, κάποια κομμάτια του Τείχους βρίσκονται διασκορπισμένα στην πόλη του Βερολίνου ενώ άλλα τμήματα του "τείχους της ντροπής" διατηρούνται ως μνημεία σε διάφορες χώρες του κόσμου. Οι φωτογράφοι του Reuters τα κατέγραψαν με τον φακό τους.
Το μεγαλύτερο τμήμα του Τείχους που βρίσκεται εκτός του Βερολίνου, δέκα κομμάτια του Τείχους στο Λος Άντζελες.
Τοιχογραφία του Ολυμπιονίκη Γουσέιν Μπολτ σε κομμάτι του Τείχους του Βερολίνου, στο Πολεμικό Μουσείο της Τζαμάικα, στο Κίνγκστον.
Τμήμα του Τείχους, ζωγραφισμένο από τον καλλιτέχνη Thierry Noir, έξω από το Μουσείο για τον Ψυχρό Πόλεμο «Wende», στην Καλιφόρνια.
Τμήμα του Τείχους σε πάρκο έξω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες.
Τμήμα του Τείχους στην πλατεία Ποτσντάμερ στο Βερολίνο.
Τμήματα του Τείχους στο πάρκο Βερολίνου της Μαδρίτης, στην Ισπανία.
Τμήμα του Τείχους του Βερολίνου κοντά στη πόλη Χάιφα του Ισραήλ.
Κομμάτι του Τείχους στον κήπο του Γερμανικού Σχολείου «Alexander Von Humboldt», στην πόλη του Μεξικό.
Τμήματα του Τείχους του Βερολίνου προς πώληση σε αποθηκευτικό χώρο στην πόλη Teltow, νότια του Βερολίνου.