Μερικές φορές, τίποτε στον κόσμο δεν βρίσκεται στη θέση του. Ούτε καν ο ίδιος ο κόσμος.
Η δράση των φανατικών δολοφόνων που σχεδιάζουν και πραγματοποιούν «τυφλά» χτυπήματα στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις έχει μεταφέρει τον πόλεμο στην καρδιά της Δύσης.
Είναι προφανές ότι στα μάτια τους, είναι τόσο «πολιτισμένο» να σκορπάς το θάνατο σε ανυποψίαστους ανθρώπους, όσο και να τους βομβαρδίζουν οι ευρωπαϊκοί στρατοί από τον ουρανό χωρίς καν να τους γνωρίζουν.
Ίσως θα ήταν καιρός η Δύση, αντί να θρηνεί όπως η Εκάβη πάνω από τα τείχη για τις αξίες της, οι οποίες δεν έχουν καμία απολύτως σημασία πλέον για τους ανέργους και τη μεσαία τάξη που συνθλίβεται από κυνικές επιλογές, να δει κατάματα το πρόβλημα και να προσπαθήσει να καταλάβει τι πηγαίνει λάθος.
Δεν υπάρχουν διαβαθμίσεις στην βαρβαρότητα. Ούτε πολιτισμικές διαφορές ανάμεσα σε έναν αποφασισμένο αυτόχειρα που ανατινάζεται μέσα σε ένα στάδιο γεμάτο άδολους νέους και έναν εκπαιδευμένο πιλότο της πολεμικής αεροπορίας που κάνει στους «απέναντι» ακριβώς το ίδιο στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.
Σχεδόν τρεις δεκαετίες από τότε που το δίδυμο Ρέιγκαν-Θάτσερ απελευθέρωσε κάθε φραγμό, είναι ίσως η στιγμή να μπούνε ξανά κάποιοι κανόνες στο παιχνίδι και να οριοθετηθεί η δράση του κεφαλαίου που χωρίζει τους ανθρώπους σε χρήσιμους, όσο βρίσκονται στη ζώνη της κατανάλωσης και περιττούς για τους οποίους δεν επιφυλάσσει κανέναν ρόλο.
- Γιώργος Χατζηδημητρίου
Tweet 
Share 
Comment 
