Φανταστείτε ότι περιπλανιέστε στην έρημο, αισθάνεστε τις ζεστές καυτές ακτίνες του ήλιου της Ιορδανίας να εκκενώνουν την ενέργειά σας. Σας έχει απομείνει λίγο νερό. Ξέρετε ότι η καμήλα που οδηγείτε πρέπει να ξεκουραστεί. Σκέφτεστε ότι θα φτάσετε  στην πλησιέστερη πόλη, αλλά η ζέστη είναι πάρα πολύ. Χρειάζεστε καταφύγιο, σκιά, όαση, οτιδήποτε για να ανακτήσετε την ενέργειά σας και να συνεχίσετε το ταξίδι σας. Ξαφνικά , βρίσκετε ένα τεράστιο σύμπλεγμα γιγαντιαίων βράχων, που δημιουργούν ένα φυσικό λαβύρινθο, όπου αποφασίζετε να καταφύγετε. Καθώς πλησιάζετε και βρίσκετε μερικές σκιές, αισθάνεστε τη φρεσκάδα της σκιάς, αλλά προτού ακόμη αποφασίσετε να σταματήσετε το ταξίδι σας, ακούτε ένα απαλό θόρυβο που βγαίνει από τα βράχια ... Ίσως είναι άνθρωποι.

Ξέρετε ότι δεν θα χάσετε τίποτα αν μετακινηθείτε λίγο περισσότερο για την εξεύρεση νερού ή ακόμα και κάποια παρέα. Συνεχίζετε να προχωράτε και καθώς αρχίζετε να πλησιάζετε, αρχίζετε να ακούτε άλλους θορύβους, φωνές, μουσική, καμήλες, γαϊδούρια και άλλα ζώα. Πιθανότατα πρόκειται για καραβάνια,  Καθώς προχωράτε, το μονοπάτι γίνεται στενότερο, πιο σκούρο, πιο φρέσκο ​​και οι ήχοι αυξάνονται. Τώρα δεν ακούτε μόνο καραβάνια , αλλά μια ολόκληρη πόλη, μια πολύ γεμάτη ζωή. Καθώς γυρίζετε προς τα αριστερά, πιάνετε ένα απίστευτο θέαμα. Πράγματι, υπάρχουν άνθρωποι, τροχόσπιτα, θόρυβοι, αλλά αυτό δεν σας αποσπά την προσοχή. Πίσω από αυτά, ανάμεσα στον βράχο, βλέπετε τις στήλες, που λάμπουν με χρυσές αποχρώσεις κάτω από μια ακτίνα ηλιακού φωτός που χτυπάει πάνω τους. Εσείς πλησιάζετε και βλέπετε ότι αυτά δεν είναι μόνο στήλες, αλλά μια επιβλητική πόρτα, ίσως όχι τόσο γιγαντιαία, αλλά τόσο υψηλή όσο οι τεράστιοι βράχοι στους οποίους είναι  σκαλισμένοι. Και αυτή είναι ακριβώς η είσοδος σε μια ολόκληρη πόλη που είναι τόσο όμορφη που σας προκαλεί  δέος. Δεν μπορείτε παρά να αναρωτηθείτε, πώς οι ιδρυτές αυτού του φανταστικού τόπου κατάφεραν να δημιουργήσουν μια όαση ανάμεσα σε πετρώματα, άμμο και γκρεμούς;

Παρόλο που εγκαταλείφθηκε πριν από εκατοντάδες χρόνια, η μαγική πόλη της Πέτρας στην Ιορδανία αφήνει  κατάπληκτους τους επισκέπτες από όλο τον κόσμο με την αρχιτεκτονική της και το γεγονός ότι οι ιδρυτές της δημιούργησαν μια ολόκληρη πόλη στα βουνά της ερήμου και τα χρησιμοποιούσαν σαν ένα φρούριο που προστατεύει τους κατοίκους της κατά τη διάρκεια της χρυσής της εποχής. Η μυστικιστική ποιότητα αυτής της πόλης είναι τέτοια που έχει χρησιμοποιηθεί ως σύνολο για τους κινηματογραφιστές του Χόλιγουντ όπως η Ιντιάνα Τζόουνς και η Τελευταία Σταυροφορία και η Επιστροφή Μούμι, και δεν είναι περίεργο. Φαίνεται ότι η Πέτρα ανήκει σε έναν άλλο κόσμο.

Υπάρχει μια αύρα μυστηρίου πίσω από την ιστορία της ίδιας της πόλης. Ενώ το γεγονός ότι είναι κρυμμένη από τη φύση ενισχύει αυτή την ποιότητα, οι ερευνητές εξακολουθούν να βρίσκουν νέα στοιχεία για την ιστορία της πόλης, καθιστώντας το ένα ιστορικό που δεν έχει σταματήσει να γράφεται *. Ενώ η ονομασία Πέτρα δόθηκε από τους αρχαίους Έλληνες, αυτή η πόλη που ανήκε στον Ναμπατάν πολιτισμό ήταν αρχικά γνωστή ως Raqmu ή Rekem, και οι πρώτοι κάτοικοί της μπορούν να αναχθούν στην προϊστορική εποχή. Ωστόσο, πιστεύεται ότι οι ιδρυτές της πόλης ήταν νομαδικές φυλές Βεδουίνων που σύχναζαν στη ζώνη αυτή, μέχρι που τελικά τη χρησιμοποιούσαν ως τόπο όπου θα μπορούσαν να εγκατασταθούν και να είναι ασφαλείς αν οι συνθήκες στην έρημο ήταν ιδιαίτερα σκληρές. Κατά τη διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου (323-31 π.Χ.) και μέχρι το τέλος της αυτοκρατορίας Nabataean, αυτή η πόλη έγινε ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο και χώρος ανάπαυσης για καραβάνια ειδικά λόγω της στρατηγικής της θέσης μεταξύ Αίγυπτου, Συρίας και Αραβίας

Π.Τ..