Δεν το κάνουν πια όπως παλιά... Πρόκειται για ένα κλισέ το οποίο, όμως, ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και στην περίπτωση της παλιάς ελληνικής κωμωδίας.

Κάποτε όμως το γέλιο ήταν αυθόρμητο, πηγαίο και αληθινό. Δεν χρειάζονταν φανφάρες και πολυτελή σκηνικά για να διασκεδάσει ο θεατής. Τα μηνύματα, παράλληλα, που πέρναγαν οι ελληνικές ταινίες ήταν διαχρονικά, αφού ακόμα και σήμερα βρίσκουν αντίκρισμα στην καθημερινή μας ζωή.

Κάποτε υπήρχε η «χρυσή» εποχή του ελληνικού κινηματογράφου, οι πρωταγωνιστές του οποίου έχουν μείνει στη μνήμη μας, ως άνθρωποι σπουδαίοι, ταλαντούχοι και ταπεινοί. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, θυμόμαστε κάποιους από τους μεγαλύτερους Έλληνες κωμικούς που άφησαν το δικό τους σημάδι στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, χαρίζοντας μας άπειρες στιγμές απίστευτου γέλιου.