Γιος ιερέα, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ χωρίς να πάρει πτυχίο και πέρασε δύσκολες μέρες, αντιμετωπίζοντας οικονομικές δυσκολίες και δυσμενείς κριτικές των ποιημάτων του. Όλα αυτά μέχρι το 1850, οπότε, εκτός του ότι παντρεύτηκε τη γυναίκα που αγαπούσε, δημοσίευσε το ποίημα In Memoriam A.H.H., ελεγείες για τον θάνατο του Άρθουρ Χάλλαμ, συμφοιτητή του στο Κέιμπριτζ και αρραβωνιαστικού της αδελφής του. Η επιτυχία ήταν μεγάλη σε κοινό και κριτικούς και η Βικτωρία του απένειμε τον τίτλο του «δαφνοστεφούς ποιητή» (poet laureate).

Περίφημα είναι πολλά από τα σύντομα ποιήματά του, εμπνευσμένα είτε από την ελληνική αρχαιότητα (Ο Οδυσσέας πρωτίστως και ο Τιθωνός), είτε από σύγχρονά του γεγονότα, όπως Η επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας αναφερόμενη σε καταστροφική επιχείρηση στη μάχη της Μπαλακλάβας κατά τον Κριμαϊκό πόλεμο.

Μετά από δύο αρνήσεις δέχτηκε τελικά τον τίτλο ευγενείας που του προσφέρθηκε και το 1884 έγινε βαρώνος και μέλος της βουλής των Λόρδων. Ήταν ο πρώτος λογοτέχνης που τιμήθηκε με τίτλο ευγένειας για τα γραπτά του.

Παρά την υποχώρηση της δημοτικότητάς του κατά τον 20ό αιώνα, η «επανανακάλυψη» του Οδυσσέα και η επανεκτίμηση του έργου του οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η αξία του παραμένει διαχρονική.

ΠΗΓΉ: WIKIPEDIA