Οι γυναίκες επιστήμονες είχαν περισσότερες πιθανότητες να κλάψουν στην εργασία από τους άνδρες συναδέλφους τους, όταν τους ασκούσαν κριτική, σύμφωνα με το νομπελίστα βιοχημικό Tim Hunt. «Επιτρέψτε μου να σας πω για το πρόβλημά μου με τα κορίτσια. Τρία πράγματα συμβαίνουν όταν βρίσκονται στο εργαστήριο: τα ερωτεύεστε, σας ερωτεύονται και όταν τα επικρίνετε, κλαίνε». Aπό την άλλη πλευρά, ο καθηγητής και συνάδελφός του, Ad Vingerhoets,πραγματοποίησε μια ολοκληρωμένη έρευνα καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως το «ισχυρό» φύλο είναι πιο πιθανό να ρίξει ένα δυνατό κλάμα στο χώρο της εργασίας, κάτι που έρχεται να αντικρούσει τις παρατηρήσεις του Hunt.

«Πριν από τρία χρόνια ολοκλήρωσα μια έρευνα επάνω στους ψυχοθεραπευτές. Στην εν λόγω μελέτη κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι άνδρες θεραπευτές κλαίνε πιο συχνά απ’ ότι οι γυναίκες θεραπεύτριες», δήλωσε ο Vingerhoets μιλώντας στον Guardian. Tα στοιχεία έδειξαν ότι το 87,4% των θεραπευτών που συμμετείχαν στην έρευνα έχουν κλάψει τουλάχιστον μία φορά στον χώρο εργασίας, ενώ οι πιο πολλοί ήταν άνδρες.

Λίγο αργότερα ήρθε και η παραίτηση του Hunt από το Royal Society και το University College του Λονδίνου εξαιτίας των σεξιστικών σχολίων, τα οποία προκάλεσαν στο χώρο του διαδικτύου μεγάλες αντιδράσεις, ενώ με αφορμή το γεγονός δημιουργήθηκε το hastgag #distractinglysexy, όπου γυναίκες εργαζόμενες σε επιστημονικά εργαστήρια δείχνουν ότι δεν είναι διατεθειμένες να ρίξουν ούτε δάκρυ πάνω από το μικροσκόπιο.

Το 87,4% των θεραπευτών που συμμετείχαν στην έρευνα έχουν κλάψει τουλάχιστον μία φορά στον χώρο εργασίας

Ο διάσημος επιστήμονας περιέγραψε τον εαυτό του ως «σοβινιστικό γουρούνι» στην Παγκόσμια Διάσκεψη των Δημοσιογράφων Επιστήμης στη Σεούλ και τάχθηκε υπέρ των εργαστηρίων με εργαζομένους του ιδίου φύλου. Ο Vingerhoets, ο οποίος ασχολείται με τη μελέτη των δακρύων εδώ και 25 χρόνια, εξήγησε πως απαιτείται περαιτέρω έρευνα προκειμένου να επαληθευτούν τα συμπεράσματα και να εξετασθούν για συγκεκριμένους χώρους.

Σε γενικές γραμμές τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες αντιδρούν έντονα συναισθηματικά απέναντι σε περιστατικά όπως ο θάνατος, η νοσταλγία, η απώλεια. Χαρακτηριστικό είναι πως ο ανδρικός πληθυσμός είναι αυτός που μπορεί να βάλει πιο εύκολα τα κλάματα όταν έχει να κάνει με θετικά γεγονότα, λόγω συγκίνησης.

Πηγή: theguardian.com