ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Γι΄ αυτές τις εποχές της παρακμής

Tweet
Share
Tweet
Share

Θωρώ στο «Γιουτούμπε» -τη μόνη μας δυνατότητα πλέον ν΄ ακούμε λαϊκά-αυτόν  τον ανεπανάληπτο  Καζαντζίδη, να κρέμονται οι γύρω από το μεγαλείο της ιδιοτροπίας του, περιμένοντας πότε θα σταματήσει τα ατελείωτα σολαρίσματα στην κιθάρα και ν΄ απλώσει τη θεϊκή φωνή του και λέω,  όλες οι μεγαλοφυΐες κοιτάνε τον χρόνο σαν ένα παιχνίδι με σπάγκους.

Περιμένουμε εμείς μετά,  να μας ξανακάνουν παιδιά.

Παρεμπίπτον συμπέρασμα ότι οι πολιτικές ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όλα αυτά τα χρόνια γυρίσανε την Ελλάδα στις εποχές μετά τον Εμφύλιο και δεν έχουμε ακόμα φωνές σαν και τη δική του, ή έναν Μητσάκη ας υποθέσουμε,  να πούνε το «η Νύχτα είναι βροχερή» και να τραγουδήσουνε κάπως τα πάθη μας, να φύγει αυτή η μελαγχολία και να μη λογαριάζει κανείς βραχνά εκείνη την ώρα, ότι δεν έχει στον κόσμο τίποτε.

Αυτό λέω… Να βγούνε τώρα οι τεχνίτες της νέας γενιάς, να δυϊλήσουνε ορισμένως και με τον τρόπο τους, μακρύτερα, σαν τους παληούς μαστόρους,  αυτήν τη νοσηρότητα της σκοτεινής εποχής, και να ξαναβρούμε λίγο από αυτό που χάσαμε από τα παληά μας συνήθεια. Μια Ελλάδα μετρημένη, στην κλίμακα  προηγούμενων χρόνων, αλλά, με πολλή επιείκεια και περισσότερο αξιοπρεπή, κι αυτή τη φορά ολότελα Δίκαιη.

Γιατί, αλλοιώς αν δε στελυωθούμε θα μας πάρει ξανά ο άνεμος. Ριγμένοι από τους καπάτσους θα ντροπιαστούμε πάλι και θ΄ ασπρίζουνε μετά τα κόκαλά μας στις ξενητειές που έχουν οι ανθρώποι μέσα τους!..

{Εξόν απο τον γελοίο, εν πολλοίς, ασπρόμαυρο κινηματογράφο, που προσπαθούσε να σταθεί με σημαντικές εξαιρέσεις σαν ας πούμε, τον Τζαβέλλα και τον Κούνδουρο, υπάρχει νεορεαλιστικό κίνημα στη χώρα. Και Ιδού η απόδειξη! Άνθρωποι σαν τον ταπεινό  Μητσάκη, ύψωσαν τους συντετριμμένους από τις στάχτες του Εμφυλίου.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: Προηγούμενο θέμα Επόμενο θέμα

Προσθήκη σχολίου

Premium Penna Reporter Mamamia CityWoman