Και εξηγεί τους λόγους:

Το ξεχωριστό Μουσείο Ακρόπολης, που εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο 2009 και σχεδιάστηκε από τον Ελβετό αρχιτέκτονα Μπερνάρ Τσουμί, εκθέτει ευρήματα αρχαϊκής και κλασικής περιόδου από την Ακρόπολη, όπως περήφανα αρχαία αγάλματα και μαρμάρινα ανάγλυφα ζώων που μοιάζουν με αληθινά. Η ιστοσελίδα κάνει επίσης αναφορά στην αίθουσα του Παρθενώνα, στη μαρμάρινη ζωφόρο και στα γλυπτά που αφαιρέθηκαν από τον Λόρδο Έλγιν το 1801, ενημερώνοντας παράλληλα για το πάγιο αίτημα της Ελλάδας σχετικά με την επιστροφή τους.

«Οι Έλληνες τα θέλουν πίσω εδώ και δεκαετίες και ελπίζουν ότι αυτή η κραυγαλέα παρουσίαση θα πείσει τελικά τους Βρετανούς να τα επιστρέψουν», λέει, όχι και τόσο κολακευτικά, το δημοσίευμα.

Το Μουσείο Μπενάκη, που στεγάζεται σε ένα νεοκλασικό κτίριο με ένα υπέροχο καφέ στην ταράτσα του, «ανιχνεύει» την ελληνική τέχνη ως τον 20ό αιώνα. Γλυπτά, κεραμικά, κοσμήματα, πίνακες, έπιπλα και κοστούμια είναι μεταξύ των εκθεμάτων του, από τα οποία ξεχωρίζουν, σύμφωνα με την Telegraph, ο Θησαυρός της Θεσσαλίας (χρυσά κοσμήματα του 2ου αιώνα πΧ), δυο πρώιμα έργα του Ελ Γκρέκο και η ανακατασκευή δυο ξυλόγλυπτων κοζανίτικων δωματίων του 18ου αιώνα.

Μεταξύ των άλλων μουσείων που αξίζει να επισκεφτεί κανείς όσο ζει, σύμφωνα με την αγγλική εφημερίδα, είναι το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης και το Μουσείο Γκούγκενχαϊμ στη Νέα Υόρκη, το Λούβρο και το Μουσείο Ροντέν στο Παρίσι, τα Μουσεία Βατικανού στη Ρώμη, το Πράντο στη Μαδρίτη, το Μουσείο Σχεδίου και το Μουσείο Βικτώρια και 'Αλμπερτ στο Λονδίνο, το Rijksmuseum και το Μουσείο Βαν Γκογκ στο 'Αμστερνταμ, το Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη, το Μουσείο Διαλυμένων Σχέσεων στο Ζάγκρεμπ, το Μουσείο της Σαγκάης και πολλά ακόμα.