Τα επιχειρήματα του Μαξίμου

Ουσιαστικά η κυβέρνηση ευελπιστεί να συγκληθεί το Eurogroup την επόμενη εβδομάδα. Βέβαια πολλοί επισημαίνουν ότι δεν μπορεί να αλλάξουν και πολλά δοθέντος ότι η ευρωομάδα μόλις πριν λίγες μέρες είχε αποφανθεί για την ανάγκη ψήφισης των μέτρων ρεζέρβας.

Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση επαναλαμβάνει ότι η συμφωνία του περασμένου Ιουλίου δεν προβλέπει προληπτική νομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων. Κάτι τέτοιο, τονίζουν από το Μαξίμου, θα ήταν αντίθετο με το ελληνικό Σύνταγμα και τις αρχές δικαίου. Οι ίδιες πηγές ανέφεραν πως η ίδια η ελληνική κυβέρνηση πρότεινε και επέτυχε την πρόβλεψη μηχανισμού αυτόματης διόρθωσης των δημοσιονομικών μεγεθών, πρωτοβουλία η οποία εκ των πραγμάτων κινείται στο πλαίσιο αρχών που τέθηκαν από το προηγούμενο Eurogroup περί «αξιοπιστίας, αντικειμενικότητας, αυτοματισμού και θεσμοθέτησης».

Σύμφωνα με το Μαξίμου, όσοι αντιδρούν στη θεσμοθέτηση του μηχανισμού αφενός προσπαθούν να επιβάλουν περισσότερα μέτρα από τη συμφωνία του Ιουλίου, αφετέρου «αρνούνται επιδεικτικά να λάβουν υπόψη και την πρόσφατη έκθεση της Eurostat, τις εκτιμήσεις της οποίας θα είχαν επικαλεστεί κατά κόρον αν ήταν επιβαρυντικές για την ελληνική οικονομία». Από το Μαξίμου αναδεικνύονται και οι δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων όπως του κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος χαρακτήρισε τις απαιτήσεις του ΔΝΤ «παράλογες» και τις πιέσεις για προληπτική νομοθέτηση μέτρων «κάτι που δεν θα γινόταν αποδεκτό σε καμία δημοκρατία στον κόσμο». Αναφέρονται επίσης στις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της Ευρωομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, Τζιάνι Πιτέλα, καθώς και στο γεγονός ότι σε αυτό το πνεύμα ο πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου συγκάλεσε εκτάκτως την Ομάδα Εργασίας για την παρακολούθηση του ελληνικού προγράμματος.

Ο δρόμος που έχει καλυφθεί

Μπορεί οι εμπλεκόμενες πλευρές να μιλούν για συμφωνία για τα μέτρα των 5,4 δισ. ευρώ, ωστόσο κι εκεί οι ενστάσεις των δανειστών είναι αρκετές  καθώς θεωρούν ότι η χώρα δεν πρέπει να βασίζει τις δημοσιονομικές προσαρμογές σε φόρους αλλά σε μείωση δαπανών. Επίσης τονίζουν ότι το αφορολόγητο πρέπει να μειωθεί ώστε να μεγαλώσει η βάση της πυραμίδας που εισφέρει φόρους στον κρατικό κορβανά και να μπουν στην τσιμπίδα της εφορίας πολλοί που σήμερα έχουν μαύρο χρήμα και καλύπτονται από τα αφορολόγητα όρια. Δεν είναι τυχαίο ότι μόνιμη επωδός είναι ότι στην Ελλάδα το 20% δίνει το 80% των φόρων. Τούτων δοθέντων ερώτημα αποτελεί το εάν το αφορολόγητο θα είναι 9.100 ευρώ ή 8.600 ή 8.182 ευρώ και εάν θα προκύψουν 70 εκατ. ευρώ πρόσθετων εξοικονομήσεων από τις συντάξεις.

Οι διαφωνίες

Το θέμα πάντως των προληπτικών μέτρων είναι κεντρικό στη διαφωνία που επιβαρύνεται κι από τη δυσθυμία των δανειστών για το μίγμα των μέτρων όπου καταφαίνεται μια κάποια συμφωνία. Η πλευρά του ΔΝΤ επιμένει στην ανάγκη να μπει φρένο στις δαπάνες, και μάλιστα με αυτόματο τρόπο χωρίς τη δυνατότητα παρέμβασης του εκάστοτε υπουργού Οικονομικών. Η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει νομοθέτηση ενός μηχανισμού αυτόματων διορθώσεων, ακόμα και με συμπερίληψη αυτόματων περικοπών, περιλαμβανομένων των κωδικών μισθών και συντάξεων. Ωστόσο ζητεί ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών να έχει τη δυνατότητα να εξαιρέσει από τις περικοπές κάποιους κωδικούς (π.χ συντάξεις) υπό την προϋπόθεση ότι θα καλύπτονται με ισοδύναμα μέτρα τα κάθε φορά δημοσιονομικά κενά. Ουσιαστικά ζητεί να υπάρχει έστω και υπό επιτροπεία μια μίνιμουμ δυνατότητα άσκησης εθνικής πολιτικής. Μάλιστα όπως αναφέρουν πληροφορίες εφόσον παραβιάζονται οι αρχές αυτές η ελληνική πλευρά αποδέχεται και την ύπαρξη ποινικών κυρώσεων που θα δημιουργούνται από τις εξαιρέσεις.

Πάντως ούτε στη χθεσινή συνάντηση Χουλιαράκη-δανειστών, η απόσταση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο καλύφθηκε. Το ευρωπαϊκό σκέλος των δανειστών ζήτησε διευκρινίσεις και τεχνικές λεπτομέρειες για την ελληνική πρόταση για νομοθέτηση αυτόματου μηχανισμού δημοσιονομικών διορθώσεων, γεγονός το οποίο εκλήφθηκε από την ελληνική κυβέρνηση ως «πρόοδος».

Οι δύο πλευρές επίσης διαφωνούν για το ποιος θα πιστοποιεί τα μεγέθη του προϋπολογισμού. Η ελληνική κυβέρνηση θέλει τη Eurostat, ενώ το ΔΝΤ φέρεται να μην το δέχεται φτάνοντας μάλιστα στο σημείο – σύμφωνα με μία πηγή- να ζητά συμμετοχή και δικού της στελέχους στην έκδοση των ανακοινώσεων για την πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών. Ο δρόμος πάντως μέχρι την εβδομάδα της Διακαινησίμου είναι πολύς, ωστόσο η Ανάσταση μάλλον θα αργήσει.

Γιώργος Αλεξάκης