Τα έσοδα κρίνουν το εάν και κατά πόσο θα πάει καλά η επόμενη αξιολόγηση και κατ' επέκταση εάν θα πρέπει να υπάρξει την ερχόμενη Άνοιξη και νέος γύρος μέτρων, εάν θα ενεργοποιηθεί δηλαδή ο περιβόητος κόφτης που υπέγραψε η κυβέρνηση στην προηγούμενη διαπραγμάτευση με τους δανειστές.

Η αγωνία βρίσκεται στο κατακόρυφο στο οικονομικό επιτελείο καθώς ο Ιούλιος θα πρέπει να κλείσει με έσοδα ρεκόρ ύψους 5,57 δισ. έναντι 4,033 των Ιούνιο και 4,7 δισ του περασμένου Φεβρουαρίου!

Σήμερα 2,3 φορολογούμενοι έχουν την τελευταία ευκαιρία να εξοφλήσουν εμπρόθεσμα τις οφειλές τους με την πρώτη δόση στην εφορία. Ο ΦΠΑ σε συνδυασμό με τις αλλαγές στη φορολογία αλλά και μια σειρά περικοπές σε μισθούς και συντάξεις συνιστούν ένα εφιαλτικό μείγμα για τους φορολογούμενους που ως το τέλος του έτους θα πρέπει να έχουν καταθέσει στα ταμεία του κράτους συνολικά 30 δισ. Από την πρώτη Αυγούστου δηλαδή ως τέλη Δεκέμβρη θα πρέπει να έχουν μπει στα ταμεία άλλα 25 δισ. ευρώ για να πάει καλά το πλάνο και να βγουν τα νούμερα!

«Πέταξαν» 40 δισ. σε έξι μήνες

Σε σχέση με το α' εξάμηνο όπου οι φορολογούμενοι πλήρωναν μόνο για φόρους κατανάλωσης και παλαιά χρέη στην Εφορία, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Στις επόμενες 180-200 μέρες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά θα πρέπει να πληρώνουν πλέον και τους τρέχοντες φόρους της χρονιάς, δηλαδή φόρους εισοδήματος και ΕΝΦΙΑ.

Ηδη τα ληξιπρόθεσμα χρέη στην Εφορία αυξήθηκαν το α΄ εξάμηνο σε πάνω από 15 δισ. ευρώ και συνολικά πάνω από 89 δισ., ενώ θεωρείται βέβαιο ότι θα ξεπεράσουν και τα 100 δισ. στο τέλος της χρονιάς. Συνάμα τελειώνει και η περίοδος ανοχής για χρέη προς τις εμπορικές τράπεζες, καθώς στο αμέσως προσεχές διάστημα θα ενταθούν τα μέτρα είσπραξης κόκκινων δανείων. Την ίδια ώρα, το Δημόσιο χρωστάει -και δεν πληρώνει- στους ιδιώτες συνολικά πάνω από 6 δισ. ευρώ. 
Αυτό σημαίνει μεγαλύτερες ανάγκες πληρωμών από πολίτες και επιχειρήσεις, σε μια εποχή όπου το διαθέσιμο εισόδημα και η φοροδοτική ικανότητά τους μειώνονται δραματικά.

«Κόφτης» παντού

Λόγω υπερβάλλουσας μείωσης και διαφόρων αλχημειών (διατάξεις και εγκύκλιοι για μαζικό αποκλεισμό δικαιούχων από παροχές κ.λπ.), εκτιμάται πως περικόπηκαν κατά 2 δισ. επιπλέον τα κονδύλια για μισθούς, συντάξεις και κοινωνικά επιδόματα. Επιπλέον, η παύση πληρωμών σε ιδιώτες (ακόμα και αν μειωθεί κατά 50% το βουνό των χρεών με το πρόγραμμα εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων που μόλις ξεκίνησε) υπολογίζεται ότι θα διατηρήσει τις οφειλές του Δημοσίου προς αυτούς σε τουλάχιστον 3 δισ. ως τα τέλη της χρονιάς.

Συγκεκριμένα, με αποφάσεις και νόμους του Ιουλίου:

■ Το ΕΚΑΣ, αντί να περικοπεί φέτος «στο ανώτερο 20% των δικαιούχων», όπως προέβλεπε το μνημόνιο που υπεγράφη πέρυσι το καλοκαίρι, διακόπηκε πλήρως ακόμα και για το «κατώτερο» τμήμα των δικαιούχων, αφού το έχασαν συνταξιούχοι που παίρνουν λιγότερα από τα 487 ευρώ της κατώτατης σύνταξης.

■ Διεκόπησαν αιφνιδιαστικά (και θα αναζητηθούν και αναδρομικά) συντάξεις χηρείας, επικουρικές συντάξεις και μερίσματα ακόμα και από συνταξιούχους 80 ετών και με αναπηρία 80% και άνω, που ως τώρα εξαιρούνταν από τα σκληρά μέτρα.

■ Οι επικουρικές συντάξεις πληρώνονται τις πρώτες μέρες κάθε μήνα αντί στο τέλος του προηγούμενου. Επιπλέον, από το Μετοχικό Ταμείο ξεκίνησε για πρώτη φορά και ο ετεροχρονισμός της πληρωμής αποδοχών στο Δημόσιο: οι παροχές θα καταβάλλονται στο τέλος του μήνα (σε «δεδουλευμένη βάση») αντί να προπληρώνονται στην αρχή του κάθε μήνα. Ουσιαστικά, μία καταβολή του 2016 μεταφέρεται στο 2017.

Παράλληλα, η κυβέρνηση εμφανίζεται να έχει ατύπως επιβάλει εδώ και καιρό τον «κόφτη» στις δαπάνες του κράτους προτού καν ακόμη το ζητήσουν ως προαπαιτούμενο για τη δόση οι δανειστές. Ως τον Ιούνιο το Δημόσιο δεν πλήρωσε πρωτογενείς δαπάνες 2,1 δισ. (και συνολικά 3,3 δισ. ευρώ), τα οποία προβλεπόταν να έχει δώσει για διάφορες υποχρεώσεις. Οπως επισημαίνει και το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, το βάρος αυτό μετακυλίεται πλέον στο κόστος δανεισμού. Τα 1,8 δισ. που θα δοθούν ως τον Αύγουστο θα πληρωθούν με το νέο δάνειο από τον ESM.

Ωστόσο, το Δημόσιο χρωστά επιπλέον 4-5 δισ. στους ιδιώτες, ενώ ήδη πληρώνει 180 εκατ. ευρώ παραπάνω σε τόκους, έχοντας στραγγίξει με repos κάθε ρευστότητα από τους κρατικούς φορείς. Αυτό βολεύει μεν λογιστικά, αφού οι δαπάνες για τόκους δεν προσμετρώνται στο πρωτογενές πλεόνασμα, επί της ουσίας όμως επιβαρύνεται κι άλλο το χρέος της χώρας - το οποίο κυβέρνηση και ΔΝΤ ζητούν να ελαφρύνουν οι Ευρωπαίοι δανειστές.