Στο σημείο όμως αυτό οφείλω να δώσω κάποιες εξηγήσεις. Δεν κέρδισα μόνος του το τεράστιο κοινό μου. Πολλοί σαφώς με ακολούθησαν γιατί θέλουν να μαθαίνουν για τις ενημερώσεις μου. Δεν είναι λίγοι κι αυτοί που είχαν αλληλεπίδραση μαζί μου γιατί απλά βρέθηκα στη λίστα με τους προτεινόμενους φίλους. Το 2009 ένας εργαζόμενος στο twitter με πρόσθεσε στη λίστα κι από τότε οι followers μου αυξήθηκαν αισθητά.

Ανάλογη ήταν και η εικόνα μου στο facebook και το instagram. Πολλοί ακόλουθοι, πολλά likes, μια μάταιη ζωή που περιοριζόταν μονάχα στα όρια του κυβερνοχώρου. Τι κι αν είχα τόσους διαδικτυακούς φίλους; Ποτέ δεν βρίσκονταν εκεί όταν ήθελα να βγω μαζί τους. Ποτέ δεν κέρδισα ένα δωρεάν γεύμα σε ένα εστιατόριο. Κι αν τελικά γευμάτισα χωρίς λεφτά ήταν γιατί είχα γράψει μια καλή κριτική γι’ αυτούς. Μέχρι εκεί.

 

Πλέον συνειδητοποιώ πόσο οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να ακουστούν 

Όταν ζητούσα κάποια τεχνική συμβουλή ή κάποια διαφορετική πρόταση για βιβλίο πάντα ήταν κάποιος εκεί να μου δώσει τη βοήθεια του, αλλά και πάλι τίποτα αυθεντικό, τίποτα ουσιώδες. Η οικογένειά μου ανησυχούσε για την ψεύτικη φήμη που είχα χτίσει στο διαδίκτυο.

Κι εγώ αισθανόμουν κενός, χωρίς σημείο αναφοράς, σε μια ζωή μέσα από κουμπιά.

Χρόνια αργότερα, τώρα που πλέον η ενασχόλησή μου με το διαδίκτυο ξεθώριασε, συνειδητοποιώ πόσο οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να ακουστούν. Μήπως στην πραγματικότητα εκείνοι που θέλουν να έχουν μια τόσο ισχυρή εικόνα στο διαδίκτυο είναι οι πιο αδύναμοι χαρακτήρες; Γιατί θέλουν να φαίνονται τόσο πολύ και γιατί δεν έχουν την ίδια απήχηση και στην προσωπική τους ζωή;

 

Το θέμα είναι να έχεις μέτρο. Να ζεις έξω από το διαδίκτυο. Στις πλατείες, στους δρόμους. Να αναπνέεις. Να γεύεσαι τη ζωή.

Πλέον εξηγώ στον περίγυρό μου πως ο αριθμός των επαφών που έχεις στα social media δεν είναι τόσο σημαντικός όσο τελικά η ποιότητά αυτών. Δηλαδή ποιοι είναι και γιατί στ’ αλήθεια θέλουν να σε ακολουθούν. Δεν είναι κακό να ασχολείσαι με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μάλιστα μέσα από την ενασχόληση αυτή μπορεί κάποιος να διευρύνει τις γνώσεις του και να είναι ενημερωμένος. Το θέμα είναι να έχεις μέτρο. Να ζεις έξω απ’ αυτά. Στις πλατείες, στους δρόμους. Να αναπνέεις. Να γεύεσαι τη ζωή.

Πηγή: medium.com