Η χαμηλή ομίχλη, όμως, δυσχέραινε τη δυνατότητα του να βλέπει καθαρά τον ελικοειδή δρόμο που οδηγούσε προς το χιονοδρομικό κέντρο της Cortina. Ξαφνικά, αντιλήφτηκε ότι έμπαινε σε μια κλειστή, αριστερή στροφή, άλλαξε γρήγορα την ταχύτητα από πέμπτη σε τετάρτη και μετά σε δευτέρα, καρφώνοντας τες, την μια μετά την άλλη κυριολεκτικά, αναγκάζοντας την Πόρσε να μουγκρίσει από ικανοποίηση για τον ξαφνικό «βιασμό» της. Με μια γρήγορη κίνηση στερέωσε την τραγιάσκα του, άνοιξε το ράδιο και πιάνοντας τη συχνότητα ενός ιταλικού Τζαζ σταθμού συνέχισε το ταξίδι του σιγοσφυρίζοντας…

Σκέφτηκε, τι είναι αυτό και ποια δύναμη τον ωθεί να κάνει πράγματα σε ανύποπτο χρόνο, μέσα σε ένα δευτερόλεπτο να αποφασίζει να κάνει αυτό που του λέει η ψυχή του και όχι το μυαλό του. Έτσι, αυθόρμητα, κάτι, που οι περισσότεροι σοβαροφανείς τύποι που συγκαταλέγονταν στον κύκλο του, θεωρούσαν επιπόλαιο και ανόητο.  Ο Μάριο, ήξερε, όμως, ότι δεν τολμούν να λειτουργήσουν αυθόρμητα, πίστευε ότι δεν είναι στο DNA τους, κοινώς δεν το ‘χουν μέσα τους.

Με εξαίρεση τον Ιταλό φίλο του, τον Μπαρτόλο, που πήγε να τον επισκεφτεί στο Μιλάνο, για κάτι δουλείες, όταν ξαφνικά θυμήθηκε την Silke, την γερμανίδα φίλη του και αφού τέλειωσε τη δουλειά του , την πήρε τηλέφωνο για να της πει αν ήθελε να πάνε για το σαββατοκύριακο στην Κορτίνα. Ο Μπαρτόλο, ενθουσιάστηκε τόσο πολύ ακούγοντας τον φίλο του να σχεδιάζει έτσι, ανεπάντεχα να περάσει το σαββατοκύριακο του με την παρέα μιας γυναίκας, επικρότησε την τρέλα του και του δάνεισε την Πόρσε του για να πάει στην Κορτίνα. Άλλωστε, είχε εμπιστοσύνη στην ικανότητα του να χειρίζεται γρήγορα αυτοκίνητα και, στο τέλος της ημέρας, δεν το ενδιέφερε και πολύ μιας και ήταν το πιο φτηνό αυτοκίνητο στο γκαράζ του.

Για τον Μάριο, η ζωή είναι πολύ πιο απλή από ότι θέλουν οι άλλοι να την παρουσιάζουν. Ζούσε, με γνώμονα τη στιγμή, την ημέρα και όχι το αύριο. απεχθάνονταν τον προγραμματισμό. Λειτουργούσε απόλυτα αυθόρμητα, χωρίς να τον ενδιαφέρει τι σκέπτονται οι άλλοι, αρκεί αυτό που επέλεγε να μην λειτουργούσε εις βάρος τους. Άντεχε, και ήταν μάστορας στο πως να διαχειρίζεται τις οποιεσδήποτε ενδεχόμενες κακές συνέπειες που θα πρόκυπταν, αλλά μόνο, για αυτόν.

Χαμογέλασε και πάτησε το γκάζι στο τέρμα, ήταν αποφασιμένος να φτάσει γρήγορα στον προορισμό του και να περάσει ένα ωραίο σαββατοκύριακο με τη φίλη του. Τίποτα, δεν θα του χαλούσε τη διάθεση, ούτε ο καιρός, ούτε οι σκέψεις, για το τι είναι σωστό - και τι είναι ανόητο.