Παρακολουθώντας χθες το βράδυ – τυχαία η ημέρα διότι κατά τα φαινόμενα το πρόγραμμα είναι λίγο μονοθεματικό – το κανάλι της Βουλής απολαύσαμε ακόμη ένα πολύωρο αφιέρωμα στην πρόεδρο της Βουλής. Μια εκπομπή η οποία αποτελούνταν από συρραφή συνεντεύξεων της κ. Κωνσταντοπούλου σε ξένους δημοσιογράφους και περιελάμβανε τοποθετήσεις της «πρωταγωνίστριας» του καναλιού για όλα τα θέματα που απασχολούν τη χώρα. Από την οικονομία, μέχρι το μεταναστευτικό και την διαφθορά – την οποία σε ένα κρεσέντο λαϊκισμού απέδωσε στους ισχυρούς αυτής της χώρας και όχι στον απλό λαό. Σε άπταιστα (με ελαφρά προφορά που προέδιδε την προέλευσή της) και χωρίς ίχνος λάθους αγγλικά – προφανώς αποτελεί την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να καλύψει το κενό γνώσεων της αγγλικής του πρωθυπουργού – απολαμβάνει ο τηλεθεατής τις μακροσκελείς αναλύσεις της κ. Κωνσταντοπούλου, κατόπιν σχετικών ερωτήσεων των δημοσιογράφων των ξένων μέσων.

Ζωντανά παρακολούθησαν την αναμετάδοση της ρωσικής παρέλασης - στην οποία την χώρα μας εκπροσωπούσε η.. Ζωή -  οι τηλεθεατές του καναλιού της Βουλής!

Πέραν του ότι η κ. Κωνσταντοπούλου θεωρεί ότι θα πρέπει να έχει άποψη για όλα τα θέματα – το οποίο ουδείς μπορεί να της στερήσεις, απλώς ίσως θα έπρεπε να μην ξεχνά και τον θεσμικό της ρόλο. Να θυμίσουμε τα τηλεοπτικά σποτ για την επιτροπή χρέους στο κανάλι της Βουλής, που αποτελούν πρωτοβουλία του κόμματός της και όχι της Βουλής των Ελλήνων. Σε αυτό ήρθε να προστεθεί και το ενημερωτικό video που προβάλλεται στους σταθμούς το μετρό για την διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων. Πρόκειται για ακόμη μία πρωτοβουλία της σχετικής Επιτροπής Διεκδίκησης των Γερμανικών Αποζημιώσεων η οποία πρακτικά «απαίτησε» διαφημιστικό χρόνο (για τον οποίο φυσικά δεν καταβάλλει το αντίτιμο) μέσω κοινής υπουργικής απόφασης από τη ΣΤΑΣΥ (Σταθερές Συγκοινωνίες) για να προβάλει με την μορφή κοινωνικού μηνύματος (τα οποία "παίζουν" δωρεάν) το αίτημα της Επιτροπής.

"Πόσα video με εμένα να παίξουν αύριο στο κανάλι;" μάλλον αναρωτιέται η Ζωή

Ο τρόπος με τον οποίο η Ζωή Κωνσταντοπούλου διαχειρίζεται τον χρόνο του καναλιού της Βουλής ξεπερνά κατά πολύ τον θεσμικό της ρόλο, υπερβαίνει τους κανόνες πολιτικής ορθότητας, σίγουρα απέχει πολύ από οποιαδήποτε έννοια κομψότητας (και σε καμία περίπτωση δεν αναφερόμαστε στο φυσικό ανάστημα της κυρίας καθώς ως Penna δεν θα πέφταμε ποτέ τόσο χαμηλά), ενώ παραπέμπει σε άλλες εποχές και δυστυχώς άλλα καθεστώτα. Ο σκοπός – προφανώς κατά την ίδια είναι το καλό του τόπου, δεν αμφισβητούμε τις προθέσεις της – δεν αγιάζει τα μέσα. Γιατί κάποιος πρέπει να της πει ότι τα μέσα, δεν αποτελούν κτήμα της.

Χαρά Αυγερινού