Η ζωγραφιά της μικρής Νεβίν έχει κάνει το γύρο του διαδικτύου και συγκλονίζει με την τραγικότητά της και την πληθώρα των συναισθημάτων που αποτυπώνει. Όλα ξεκίνησαν πριν από μία εβδομάδα όταν το οκτάχρονο κορίτσι έφτασε στο Κέντρο Πρώτης Υποδοχής Έβρου μαζί με τη μητέρα της, τις δυο αδελφές και τον άντρα της αδελφής της. Στις ερωτήσεις των καταγραφέων του ΚΕΠΥ για το όνομά της, το μικρό κορίτσι παρέμενε σιωπηλό και ανέκφραστο.

«Όταν έφτασε το κοριτσάκι δεν μιλούσε, δεν χαμογελούσε, δεν είχε τις αντιδράσεις που έχουν τα άλλα παιδιά. Ήταν σε κατάσταση άγχους», διηγείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καταγραφέας που πρώτος ήρθε σε επαφή με την οικογένεια, υπαρχιφύλακας, Χρήστος Δαρβούδης.

Τότε η διερμηνέας της ζήτησε να ζωγραφίσει την πατρίδα της και το σπίτι της και να της τα δείξει. Το αποτέλεσμα ήταν σοκαριστικό. Η Νεβίν άρχισε να ζωγραφίζει πρώτα ένα σπίτι, μετά τον πατέρα της, στη συνέχεια έναν άλλον άνδρα με μαντήλι στο στόμα, οδοντωτό μαχαίρι στο ένα χέρι και βόμβα στο άλλο και ανάμεσα σ' αυτούς τοποθέτησε ένα κοριτσάκι που κλαίει. Στο τέλος, ολοκλήρωσε την εικόνα προσθέτοντας στη ζωγραφιά ήλιο, σύννεφα και πολλά λυπημένα λουλούδια.

«Αμέσως μόλις είδαμε τη ζωγραφιά ρωτήσαμε τη μητέρα τι συνέβαινε», θυμάται ο κ. Δαρβούδης. Η μητέρα άρχισε να τους διηγείται ότι η οικογένεια ζούσε στο Ιράκ και πριν από ένα μήνα μπήκε ένας τζιχαντιστής στο σπίτι τους και ζήτησε να πάρει τις τρεις κόρες της οικογένειας. Ο πατέρας τους αρνήθηκε και ο τζιχαντιστής τον σκότωσε μπροστά στα μάτια της οκτάχρονης Νεβίν. Τότε η οικογένεια αναγκάστηκε να μαζέψει τα υπάρχοντά της και να φύγει από το Ιράκ. Έπειτα από ένα μακρύ ταξίδι διαμέσου της Τουρκίας και της Βουλγαρίας, έφτασαν στην Ελλάδα.

«Η μητέρα της μας είπε ότι μετά το συμβάν αυτό η Νεβίν σταμάτησε να μιλάει, σχεδόν δεν τρώει και βλέπει συνέχεια εφιάλτες», λέει ο καταγραφέας. «Μόλις έμαθα την ιστορία έδωσα ένα λούτρινο ελεφαντάκι στο κορίτσι, η οποία το αγκάλιασε με πάθος και άρχισε να το φιλάει. Ήταν η πρώτη φορά που μετά από αρκετή ώρα η μικρή χαμογέλασε και μίλησε», προσθέτει. Σε κακή ψυχολογική κατάσταση ήταν και οι άλλες δύο κόρες της οικογένειας, αλλά και η μητέρα, η οποία όμως προσπάθησε να είναι δυνατή για να δίνει θάρρος στα παιδιά της.

Στα δύο χρόνια που εργάζεται ως καταγραφέας στο φυλάκιο του Έβρου, ο Χρήστος Δαρβούδης έχει ακούσει πολλές συγκλονιστικές ιστορίες. Όπως λέει, πολύ δύσκολες καταστάσεις βιώνουν οι Κούρδοι, αλλά και οι Σύριοι. Ωστόσο η ιστορία της Νεβίν έκανε όλους όσους την άκουσαν να κλάψουν. «Εμείς οι εργαζόμενοι κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ανακουφίσουμε τον πόνο των ανθρώπων που φτάνουν στην Ελλάδα. Δίνουμε ακόμα και χρήματα από την τσέπη μας για να αγοράσουμε είδη πρώτης ανάγκης για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, όπως γάλα, παιχνίδια ή σε μία περίπτωση γυαλιά μυωπίας», επισημαίνει.