Στο στρατόπεδο αναγκάζονταν να γδυθούν πολλές φορές τη μέρα. Για τον έλεγχο των ψειρών, την έρευνα των ρούχων, τον έλεγχο της ψώρας, το πρωινό πλύσιμο και ακόμα χειρότερα για τον έλεγχο της επιτροπής, η οποία αποφάσιζε ποιος ήταν ικανός για δουλειά και ποιος θα ακολουθούσε το δρόμο της εξόντωσης. Στο στρατόπεδο στο Ράβενσμπρουκ έφταναν οι Εβραίες και οι Πολωνές με ξυρισμένο κεφάλι. Η γυναικεία ύπαρξη χωρίς μαλλιά σηματοδοτούσε τον πλήρη εξευτελισμό, καθώς χωρίς αυτά ο,τιδήποτε έμφυλο χάνει την προσωπικότητά του. Τον ίδιο ρόλο έχει και η αφαίρεση του ονόματος. Ένας αριθμός στο χέρι αντικαθιστούσε το όνομα της κάθε κρατούμενης.

Το δικό τους δράμα ζούσαν οι γυναίκες που αναγκάζονταν να γεννήσουν μες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Όσον αφορά το γυναικείο στρατόπεδο του Άουσβιτς, οι γέννες γίνονταν σε μια και μόνο παράγκα. «Μέσα στην παράγκα δεξιά και αριστερά υψώνονταν τετραώροφα σανιδένια κρεβάτια κι εκεί, πάνω σε βρώμικες κουρελούδες με λεκέδες από ξερά αίματα και περιττώματα, ξάπλωναν από 2-3 γυναίκες στο καθένα... Στη μέση, στον διάδρομο, ήταν χτισμένο ένα τραπέζι-σόμπα που άναβε απ' τις δύο άκρες. Εκεί ξεγεννούσαν τις γυναίκες... Άλλη θέρμανση δεν είχε η παράγκα, η παγωνιά τρυπούσε τα κόκαλα, απ' το ταβάνι κρέμονταν σταλακτίτες», είχε πει η Πολωνή πρώην κρατούμενη, Στανισλάβα Λεσίνκα. Μέχρι το Μάη του 1943 τα βρέφη που γεννιούνταν στο στρατόπεδο θανατώνονταν με φρικαλέους τρόπους. 

Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης το θηλυκό σώμα δεν είχε καμία αξία

Κατά την πρώτη φάση πειραμάτων ακολουθούνταν απίστευτες τακτικές, όπως η εισαγωγή στο σώμα ουσιών που βρίσκονταν στο ξύλο ή το γυαλί, ενώ η δεύτερη φάση αφορούσε τη «μεταμόσχευση οστών» από ένα άτομο σε ένα άλλο. Η κακή διατροφή οδηγούσε στην εμμηνόπαυση. Στο φαγητό οι Ναζί πρόσθεταν βρωμιούχα άλατα για να σκοτώνουν τις σεξουαλικές επιθυμίες. Στο ναζιστικό στρατόπεδο Ράβενσμπρακ συνολικά 50.000 γυναίκες δολοφονήθηκαν. Το βιβλίο της Σάρα Χελμ που κυκλοφόρησε τον περασμένο Ιανουάριο περιγράφει την ανείπωτη φρίκη που έκρυβαν οι τοίχοι.

Εκεί στέλνονταν οι «ανεπιθύμητες» γυναίκες: τσιγγάνες, πολιτικοί κρατούμενοι, μέλη της αντίστασης και μικρο-εγκληματίες. Σαν εργαστηριακά κουνέλια συμμετείχαν σε αποτρόπαια ιατρικά πειράματα, ενώ υποβάλλονταν σε βασανιστήρια και βιασμούς. Η Καταρίνα Γουάιτζ, ήταν η πρώτη γυναίκα που κατάφερε να το σκάσει από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ράβενσμπρακ σκαρφαλώνοντας τον τοίχο.

Στο ναζιστικό στρατόπεδο Ράβενσμπρακ συνολικά 50.000 γυναίκες δολοφονήθηκαν

Ακροβάτρια στο επάγγελμα, το «έγκλημα» που την έστειλε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης ήταν η τσιγγάνικη καταγωγή της, που κατά τον Χίτλερ την κατέτασσε ως «εκφυλισμένη ύπαρξη» που «απειλούσε να μολύνει την Άρια φυλή». Δύο φορές αυτή η γενναία νεαρή γυναίκα προσπάθησε ανεπιτυχώς να διαφύγει. Πέρασε μήνες βασανιστηρίων μετά την σύλληψη της, ωστόσο απτόητη προσπάθησε ξανά και τα κατάφερε.