«Δεκατέσσερα χρονιά μετά την αιματηρή επίθεση στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, θυμάμαι πως αυτό που με είχε σοκάρει περισσότερο από τον αριθμό των νεκρών ήταν η σιωπή που επικρατούσε εκείνο το βράδυ παντού στην πόλη», σχολιάζει ο αρθρογράφος του BBC, Stephen Evans.
Ήταν απόγευμα Δευτέρας μόλις η βόμβα εξερράγη στη Μπανγκόκ. Το πρωί της Τετάρτης τα φορτηγά έριχναν τσιμέντο πάνω από τα σημεία που καταστράφηκαν. Σαν να μην έτρεχε τίποτα. Σαν να μην είχε συμβεί κάτι το τόσο καταστροφικό. Είναι δύσκολο να καταλάβουμε τι σκέφτεται ένας άνθρωπος που στέκεται μπροστά από τον τόπο της τραγωδίας και βγάζει φωτογραφίες. Πρόσφατα το ζήτημα προβλημάτισε εβραϊκές ομάδες εξαιτίας της λήψης selfie μπροστά από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που κάποιοι άνθρωποι βασανίστηκαν και μάλιστα με το χειρότερο τρόπο.
Πίσω από όλα αυτά κυριαρχεί μια παγκόσμια τουριστική βιομηχανία, η οποία στοχεύει σε ένα και μόνο πράγμα… το χρήμα. «Γιατί όμως να κατηγορούμε τους απλούς πολίτες, όταν εμείς οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι στηνόμαστε με μικρόφωνα και κάμερες μπροστά από τους τόπους της τραγωδίας προκειμένου να αυξήσουμε την τηλεθέαση και την ανταγωνιστικότητα μεταξύ των μέσων ενημέρωσης;», επισημαίνει ο συντάκτης.
«Πολλά χρόνια πριν, λίγο μετά την πτώση του κομμουνισμού, ταξίδεψα με ένα φίλο μου στην Πολωνία και την Τσεχοσλοβακία. Φτάσαμε στο Μουσείο του Άουσβιτς. Τα πάντα έμοιαζαν κρύα και σκληρά. Το ταξί που μας μετέφερε, πήρε στο δρόμο και δύο τουρίστες, οι οποίοι λίγο μετά ζήτησαν να σταματήσουν για να φωτογραφηθούν στα σημεία που εκατομμύρια άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους. Θα μου πείτε μιλάμε για τόπους με ιστορική σημασία. Αλλά τελικά δεν είναι περίεργο;», σχολιάζει ο δημοσιογράφος του δικτύου.
Μέσω των νέων τεχνολογιών, πλέον έχουμε την ευκαιρία μέσα από τις αναπαραστάσεις να παρακολουθήσουμε ακριβώς τη στιγμή που ο βομβιστής τοποθετούσε τη βόμβα ή την ώρα της έκρηξης. Σαφώς με τα μέσα αυτά έχουμε καλύτερη και πιο ολοκληρωμένη αντίληψη των πραγμάτων. Μήπως όμως οι συνήθειες μας από ένα σημείο και μετά είναι ασέβεια προς όλους εκείνους που πλήρωσαν ακριβά τις επιθέσεις; Των θυμάτων και του άμαχου πληθυσμού. Ας προβληματιστούμε γι’ αυτό.
Πηγή: bbc.com