Μετά από σχετική απόφαση της ΕΣΚΑ τα τελευταία τρία χρόνια οι ομάδες των χαμηλότερων κατηγοριών της υποχρεούνται να αγωνίζονται με δυο ή με ένα μικρό (έφηβο) αθλητή στη σύνθεσή τους καθ'όλο το σαραντάλεπτο. Ο σκοπός (η ratio legis) του μέτρου αυτού είναι σωστός μεν στην σύλληψή του, αμφιλεγόμενος όμως στην πράξη και μη παράγων τα αναμενόμενα οφέλη. 

Η διοργανώτρια Αρχή ήθελε να δώσει τόπο στα νιάτα εις βάρος των "χομπιστών'' πεπαλαιωμένων αθλητών, να τους δώσει ανταγωνιστικά παιχνίδια στα πόδια και να αναγκαστούν εμμέσως τα σωματεία να ρίξουν το βάρος τους στα τμήματα υποδομής τους (παιδικό-εφηβικό). Η προοπτική αυτή άποψη μάλλον διαψεύδεται στην εφαρμογή της. Συνήθως οι "νταβατζήδες'' στην πεντάδα μικροί θα παίξουν υποχρεωτικά και αναντικατάστατα την χρονιά τους, θα καβαλήσουν το καλάμι, δεν θα πατάνε απροφάσιστα στις προπονήσεις , θα παίρνουν περιττές και τραβηγμένες προσπάθειες (αφού δεν υπάρχει ο κίνδυνος αλλαγής τους) και την επόμενη χρονιά (ως άνδρες) στην καλύτερη περίπτωση θα γυαλίζουν τον πάγκο. Οι περισσότεροι των μικρών θα απογοητευθούν και αντί να συνεχίσουν την προσπάθεια για να διαγκωνίσουν αξιακά τους συμπαίκτες τους από  την πεντάδα, φθίνοντας θα εγκαταλείψουν το μπάσκετ. Δηλαδή το άνω μέτρο μάλλον αντίθετα αποτελέσματα φέρνει από τα προσδωκόμενα...

Ερχόμαστε τώρα στην δρομολογημένη ήδη παρακμή του μέτρου. Είναι γνωστό στην "πιάτσα" πως πλείστες ομάδες δεν τηρούν την υποχρέωσή τους με την συμμετοχή του μικρού ή των μικρών στην πεντάδα. Προερχόμενοι οι σύγχρονοι Έλληνες από την 400 χρόνων υποδούλωσή μας στην Οθωμανική αυτοκρατορία και φερόμενοι ως ραγιάδες στο βαθύ DNA μας θεωρούμε σαν φυσική αντίδραση και υποχρέωσή μας το κλέπτειν, την απείθεια μας στους θεσμούς και τη ρουφιανιά (ώστε να πάρουμε εμείς τα γρόσια του Πασά και όχι ο διπλανός μας).

Έτσι λοιπόν ο άνω θεσμός καταστρατηγείται και χαλκεύεται στην πράξη. Όπως λ.χ. με μια ομάδα να κατεβαίνει μόνο με άνδρες, μια άλλη να κατεβαίνει με ένα μικρό (ενώ πρέπει να έχει δύο), μια ομάδα να βάζει έναν άνδρα με δελτίο ενός μικρού (πλαστοπροσωπία) μια άλλη να βάζει ένα άνδρα με δελτίο ενό μικρού που οόμως στη φωτογραφία να εμφαίνεται ο άνδρας που αγωνίζεται (πλαστογραφία, νόθευση εγγράφου και πλαστοπροσωπία) και τέλος το πλέον σύνηθες μια ομάδα να κατεβαίνει στην αρχική πεντάδα με τους μικρούς ή τον μικρό και στη διάρκεια του αγώνα και στον αχό της μάχης να τον αλλάζει με άνδρα.

Το μέτρο αυτό θα ήταν αδιανόητο να μην τηρηθεί ευλαβικώς σε χώρες με βαθειά αθλητική σκέψη και παράδοση (λ.χ. Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία). Στην Ελλάδα όμως την σημερινή (που είναι στέρεα ώσπερ η πέτσα του γιαουρτιού) οι επαϊοντες βγάζουν φιρμάνια θεωρώντας ότι είμεθα όλοι τίμιοι και αγγελικά πλασμένοι. Και έτσι λοιπόν οι ιθύνοντες δεν σκέπτονται ή αποφεύγουν σκοπίμως το απλό. Το πως θα προλάβουν τους υπηκόους τους από την διαποτισμένη μέσα τους κλεψιά, κακοπιστία και λαμογιά. Δηλαδή τι φρονιμότερο από το μαζί με το δελτίο του δηλωθέντα έφηβου αθλητή να προσκομίζεται στην Γραμματεία και η αστυνομική του ταυτότητα προς πλήρη εξακρίβωση των στοιχείων του. Και έτσι θα σταματούσε η καχυποψία, το δηλητήριο, η πονηρατζιά και η εν συνεχεία άνοδος ή η σωτηρία του σωματείου με μη ίσους όρους. Εκτός εάν οι παράγοντες και οι προπονητές περνούσαν σε προκεχωρημένη εγκληματική διάσταση, προσκομίζοντες και πλαστές ή μη ανταποκρινόμενες στον αθλητή αστυνομικές ταυτότητες...

Το φαινόμενο αυτό της πλαστοπροσωπίας δεν ειναι τωρινό. Παλαιόθεν έπαιζε άλλος αντ'άλλου. Αλλά τουλάχιστον τότε έπαιζε άνδρας αντ'ανδρός και με σιωπηρή συμφωνία των ομάδων το γεγονός το κάνανε "γαργάρα". Τώρα όμως το άνδρας αντ'εφήβου αλλάζει άρδην τις ισορροπίες και οδηγεί σε ήττες τις νομιμόφρονες ομάδες. Διαμορφώνει πλασματικές βαθμολογίες, κάλπικα τρόπαια και επιβραβεύονται οι πονηροί και οι αφιστάμενοι του αθλητικού πνεύματος. 

Μέχρι τώρα οόλοι κάνουμε την πάπια και δεν έχει υποστηριχθεί νομοτύπως (με καταβολή παραβόλου 30 ευρώ) σχετική με πλαστοπροσωπία ένσταση στο αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο της ΕΣΚΑ. Όταν όμως διαρραγεί ο σπίλος (και δεν είναι μακριά η ημέρα) τότε είμαι περίεργος να δω τι θα αποφασισθεί... Θα κουκουλωθεί το θέμα (πάγια πρακτική η διατήρηση των ισορροπιών και των συμφερόντων) ή ο πταίσας θα έχει την τύχη του μεγαλοδημάρχου της Θεσσαλονικής Βασίλη Παπαγεωργόπουλου;

Υ.Γ. Οι αθλητές είναι οι λιγότερο ευθυνόμενοι στην πλαστοπροσωπία. Η παρόρμησή τους να αγωνιστούν (είτε ως Κώστας είτε ως Μπάμπης) ομοιάζει με αυτήν του Παναγιώτη Βλαστού για απόδραση...

- Δημοσθένης Δέπος