Η ίδια εξήγησε γιατί το έκανε: «Ήταν μια αντίδραση. Ήμουν τόσο θυμωμένη και έτσι βγήκα στο δρόμο. Είπα στον εαυτό μου, ¨τι στο καλό, δεν γίνεται να κάνουν παρέλαση εδώ. Ένοιωσα την αδρεναλίνη μέσα μου. Όχι, κανένας ναζί δεν θα παρελάσει εδώ, δεν είναι σωστό να συμβεί κάτι τέτοι層.

Το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι ότι η Άσμπλουντ, αμέσως μετά πήρε το πρώτο τρένο για Στοκχόλμη και δεν σκέφτηκε καν τι είχε κάνει. Μέχρι που τη Δευτέρα, η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου και τότε συνειδητοποίησε την ενέργειά της.

Η αντίδρασή της ήταν ανάλογη: «Βρίσκομαι σε σοκ. Όλο αυτό δείχνει σαν τσίρκο. Οι ναζί ήταν θυμωμένοι κι εγώ, όντως, δεν είμαι πολύ ψηλή. Ίσως δεν έπρεπε να το κάνω, αλλά να μείνω ήσυχη. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τρελοί και ογκώδεις. Μέσα μου έχω ανάμεικτα συναισθήματα, αλλά τώρα προσπαθώ να μείνω ήρεμη».

Αυτή η ενέργεια έρχεται τη στιγμή που η ακροδεξιά στη Σουηδία ανεβάζει τους τόνους και κάνει πιο έντονη την παρουσία της. Κατά τον Ντάνιελ Πουλ, του αντιρατσιστικού ιδρύματος Expo, τα μέλη του NRM διατηρούν την πιο ακραία θέση στο πολιτικό φάσμα της χώρας. Ενώ, η δράση τους εκτείνεται από παρελάσεις στους δρόμους, μέχρι αναρτήσεις μίσους σε διάφορες ιστοσελίδες.

«Ζούμε σε μια Ευρώπη όπου οι αντιδεξιές ιδέες τείνουν να γίνουν δημοφιλείς, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και μια αντίδραση απέναντί τους. Είναι καιρός, αντί να χτίζουμε σύνορα, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αντισταθούμε. Η Τες συγκεφαλαίωσε μια από τις κεντρικές συγκρούσεις της εποχής μας» λέει.

Τα σουηδικά ΜΜΕ συνέκριναν τη συγκεκριμένη φωτογραφία με μια φωτογραφία του 1985 (του Χανς Ρούνεσον) όπου μια γυναίκα χτυπάει με την τσάντα της έναν επίσης ακροδεξιό σκίνχεντ.

Κι όμως, η σημερινή φωτογραφία της Άσμπλουντ έχει ακόμη μεγαλύτερο βάρος. Ο Πουλ, σημειώνει: «Ζούμε σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, άρα έχει αξία ότι είναι μια μαύρη γυναίκα».

Την ίδια στιγμή, η κοινωνία της Σουηδίας παλεύει σκληρά να αποδεχθεί το κύμα των μεταναστών και των προσφύγων που έρχονται από τη Μέση Ανατολή και την Ασία και ζητούν άσυλο κατά ομάδες.

Από την άλλη, το κόμμα NRM είναι γνωστό για τις ακραίες απόψεις του ως προς το Προσφυγικό. Η Άσμπλουντ, λέει: «Έχω φίλους που έχουν δεχθεί επιθέσεις από αυτούς, ενώ κι εγώ μετά το επεισόδιο δέχθηκα ανώνυμα τηλεφωνήματα στα οποία με απειλούσαν. Είναι πολύ δύσκολο να μιλήσει κανείς για το μίσος. Νιώθω ντροπή που έχουμε αυτό το πρόβλημα. Η αστυνομία λέει πως είμαστε μια δημοκρατική χώρα, επομένως όλοι έχουν δικαίωμα να κατέβουν στο δρόμο. Μόνο που αυτοί είναι ναζιστές».

Για την ιστορία, η Άσμπλουντ περιγράφει τον εαυτό της ως αφρο-σουηδή, είναι άνεργη και δραστηριοποιείται στην ομάδα Afrophobia Focus, που ασχολείται με τα δικαιώματα των μαύρων.

«Ο ρατσισμός έχει γίνει μια κανονικότητα στη Σουηδία. Είναι πλέον αποδεκτό να πεις τη λέξη που ξεκινάει από «ν» (σ.σ.: ναζί). Νόμιζα ότι το 2016 θα ήμασταν πιο ανοιχτόμυαλοι στη Σουηδία, ωστόσο κάτι έχει συμβεί. Ελπίζω κάτι θετικό να βγει από αυτή την εικόνα. Ίσως αυτό που έκανα μπορεί να γίνει ένα σύμβολο για να αρχίσουμε να κάνουμε κάτι. Αν ένας άνθρωπος μπορεί να το κάνει, τότε μπορούμε όλοι», συμπληρώνει η Άσμπλουντ.