Από τη μέρα που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, το χάσμα γενεών στο Ηνωμένο Βασίλειο έγινε ακόμα μεγαλύτερο, σημειώνουν οι ντόπιοι και ιδίως οι νέοι. Τις τελευταίες ημέρες, ποικίλα είναι τα σχόλια που έχουν αναρτηθεί και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η συντριπτική πλειονότητα επισημαίνει πως νιώθει θυμό με τους μεγαλύτερους που φέρθηκαν εγωιστικά και δεν υπολόγισαν την επιθυμία των ανθρώπων στους οποίους ανήκει το μέλλον.
Το δημοψήφισμα μπορεί να χάλασε τα σχέδια της Βρετανίδας Stephanie για το ταξίδι που ετοίμαζε, ενώ μαζί με αυτό θα αλλάξει και η στάση ζωής της. «Η εβδομάδα που πέρασε ήταν από τις χειρότερες της ζωής μου, ποτέ δεν έχω νιώσει τόσο προσβεβλημένη από τα άτομα της ίδιας μου της οικογένειας. Αγαπώ τους γονείς μου, αλλά αυτό το αποτέλεσμα με έκανε να δω τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία», αναφέρει η ίδια.
Η Stephanie δυστυχώς δεν είναι ο μόνος άνθρωπος που αντιτίθεται στην οικογένειά της. «Και οι δύο γονείς μου ψήφισαν κατά της παραμονής. Προσπάθησα να τους εξηγήσω τις συνέπειες αυτού τόσο για μένα όσο και τα παιδιά που θα κάνω στο μέλλον, μα στο τέλος μου απαντούσαν με τα γνωστά επιχειρήματα. Ακούγεται μελοδραματικό, αλλά είναι αυτό που νιώθω», συνεχίζει ένας άλλος νέος.
Ο 28χρονος Jamie μεγάλωσε σε μια μονογονεϊκή οικογένεια στην οποία η ανύπαντρη μητέρα του εργάστηκε σκληρά για να τα βγάλει πέρα. «Πάντα ήμουν περήφανος γι’ αυτήν. Δεν μου άρεσε το γεγονός πως τάσσεται εναντίον των προσφύγων. Τα εθνικιστικά της πρότυπα πάντα με προβλημάτιζαν. Θεωρώ ξεκάθαρα πως επηρεάστηκε από το δόγμα του Νάιτζελ Φάρατζ», σχολιάζει, ενώ εξηγεί πως η μητέρα του ψήφισε υπέρ της εξόδου γιατί δεν θέλει τους ξένους στο Ηνωμένο Βασίλειο. «Για εμένα δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με το να μένουν Ασιάτες εδώ. Συνεννοούμαι εύκολα μαζί τους, είναι καλοί άνθρωποι».
H Sarah επίσης αγωνίζεται ενάντια στην αντιμεταναστευτική πολιτική που λαμβάνει χώρα γύρω της. Ξέρει πως οι συγγενείς της ψήφισαν πεπεισμένοι πως οι μετανάστες τους κάνουν κακό. Η ίδια εκφράζει το θυμό της, ενώ αναρωτιέται πως γίνεται οι εθνικιστές να αποφασίζουν για έναν ολόκληρο λαό. «Σοκαρίστηκα όταν έμαθα τι είχαν ψηφίσει οι γονείς μου. Συχνά εξέφραζαν την αγανάκτησή τους για την έλλειψη θέσεων εργασίας στα βόρεια. Είναι μορφωμένοι άνθρωποι και από παλιά είχαν αποφασίσει με ποια πλευρά θα ταχθούν σε περίπτωση που τους ζητηθεί κάτι τέτοιο».
Οι νέοι άνθρωποι της Βρετανίας νιώθουν θλίψη και προδοσία. Η απογοήτευση είναι τεράστια, όσο κι αν αυτό ακούγεται μελοδραματικό, γιατί το μέλλον για κάποιους προβλέπεται δυσοίωνο, αναφέρει ο δημοσιογράφος της Guardian που έκανε το ρεπορτάζ. Ο ίδιος μίλησε και με ένα άτομο από τη βόρεια Ουαλία που πέρασε όλη του τη ζωή κερδίζοντας χρήματα από τα ευρωπαϊκά προγράμματα του ΕΣΠΑ. Έτσι βρήκε δουλειά, με Ευρωπαίους έμαθε να συνεργάζεται. Από ‘δω και πέρα δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον.
Για να δείτε το βίντεο πατήστε εδώ