Μην περιμένετε απάντηση, το ερώτημα μόνο μπορούμε να θέσουμε και να κάνουμε κάποιες υποθέσεις:

Ότι για παράδειγμα υπάρχουν πάρα πολύ μεγάλες ομάδες πληθυσμών που δεν ερωτώνται από τους δημοσκόπους. Οι ίδιες ομάδες είναι αυτές που προφανώς δεν λαμβάνονται υπόψη από τα κέντρα εξουσίας, είναι οι ίδιες ομάδες που έχουν βρεθεί έξω από το παιχνίδι στο μοίρασμα της πίττας, είναι οι “απόκληροι”, αυτοί με τα πολύ χαμηλά εισοδήματα, είναι αυτοί που οι κοινωνίες, τα πολιτικά συστήματα και η οικονομία αγνοούν.

Οι άνθρωποι αυτοί των οποίων οι απόψεις δεν καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις, τελικά είναι τόσοι πολλοί που ανατρέπουν τα προγνωστικά και ίσως αυτό να δείχνει οτι η πολιτική στον δυτικό κόσμο κινείται σε παράξενες κατευθύνσεις, αγνοώντας την άποψη των πολλών.

Τα “συστήματα εξουσίας” είτε αυτά επηρεάζονται από τους πολύ καλά αμοιβόμενους λομπίστες, είτε από τους πολυμαθείς ακαδημαικούς, είτε από τους πληροφορημένους αναλυτές, πέφτουν έξω στις προβλέψεις τους για κρίσιμες αποφάσεις των λαών και αυτό ίσως να σημαίνει οτι έχει προηγηθεί μια εξίσου λανθασμένη επιλογή πολιτικών αποφάσεων.

Ότι δηλαδή έχουν επιλεγεί και εφαρμοστεί πολιτικές που δεν ικανοποιούν τις πλειοψηφίες των πολιτών.

Ίσως επίσης να σημαίνει ότι οι Δημοκρατίες, λειτουργούν μόνο την ημέρα της κρίσιμης εκλογής και οτι τον υπόλοιπο χρόνο οι πολιτικές ηγεσίες δεν δρούν με βάση τις επιθυμίες της πλειοψηφίας.

Το ίδιο έξω πέφτουν και οι αγορές στις προβλέψεις τους, το ίδιο και τα γραφεία στοιχημάτων. Με λίγα λόγια, έχουμε το παράδοξο, να πέφτει έξω η Κοινή Γνώμη σχετικά με τις ίδιες της τις αποφάσεις.

Διότι θεωρητικά αυτό που λέμε “αγορές” είναι η άποψη που επικρατεί στην πλειοψηφία των επενδυτών. Ή μήπως δεν είναι; Για την ακρίβεια είναι η άποψη αυτών που έχουν περισσότερο χρήμα να επενδύσουν έναντι της άποψης αυτών που έχουν λιγότερο χρήμα να επενδύσουν. Διότι όταν οι αγορές ανεβαίνουν θεωρώντας ότι θα εκλεγεί η Χίλαρυ, αυτό σημαίνει οτι περισσότερα λεφτά επενδύονται στην προοπτική νίκης της Χίλαρυ από όσα στην προοπτική νίκης του Τράμπ. Όχι ότι περισσότεροι επενδυτές προβλέπουν νίκη της Χίλαρυ.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα γραφεία στοιχημάτων. Όταν το στοίχημα δείχνει οτι προηγείται η Χίλαρυ αυτό σημαίνει ότι περισσότερα λεφτά έχουν επενδυθεί στην πιθανότητα νίκης της. Όχι οτι περισσότεροι παίκτες έχουν στοιχηματίσει υπέρ της.

Και οι δυο αυτοί παράγοντες, δηλαδή οι αγορές και τα στοιχήματα, δείχνουν οτι “Το χρήμα πέφτει έξω”, ότι δηλαδή αυτοί που διαχειρίζονται περισσότερο χρήμα χάνουν από αυτούς που διαχειρίζονται λιγότερο χρήμα.

Αν συνδυάσουμε την αποτυχία των δημοσκοπήσεων με την αποτυχία των αγορών και των στοιχημάτων να προβλέψουν σωστά, μπορούμε να πούμε οτι “Το Σύστημα” πέφτει έξω” στις προβλέψεις του.

Τι άλλο μπορεί να δείχνει αυτό εκτός του ότι τα συστήματα εξουσίας, είτε είναι πολιτικά είτε οικονομικά, δεν μπορούν καν να εντοπίσουν το τι θέλει το φτωχότερο μέρος των κοινωνιών;

Στην γλώσσα των πολιτικών αναλυτών αυτό ερμηνεύεται ώς νίκη του λαϊκισμού. Οι λαϊκιστές κερδίζουν, το είδαμε και εμείς εδώ επανειλημμένως. Μήπως όμως τελικά η λέξη λαϊκισμός είναι πιο ουσιαστική από όσο νομίζουμε; Μήπως ο λαϊκισμός είναι για τους λαούς και οι “σοβαροί” απευθύνονται μόνο στις μειοψηφίες ή ακόμη και μόνο στις ελίτ;

Όλα αυτά βεβαίως δεν είναι ούτε επιστημονική ανάλυση, ούτε τεκμηριωμένη γνώση. Είναι απλώς μια προσπάθεια εντοπισμού ενός προβλήματος, το οποίο συστηματικά (μια και μιλάμε για συστήματα) μας δείχνει στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση: Ότι δηλαδή αυτοί που βρίσκονται “απ’ έξω” διαλέγουν τους αουτσάιντερς, αυτούς που “το σύστημα” δεν τους θέλει, αυτούς που θα ανατρέψουν την κατάσταση και φυσικά οτι οι “απ΄έξω είναι πιο πολλοί από τους ¨μέσα”. Με λίγα λόγια, τα αποτελέσματα αυτά που δεν είχαν προβλεφθεί ούτε από τους αναλυτές, ούτε από τους δημοσκόπους, ούτε από τις αγορές, ούτε από τα γραφεία στοιχημάτων, αποδεικνύουν οτι οι δυτικές κοινωνίες (δεν ξέρουμε για τους υπόλοιπους) δεν επιτρέπουν στην πλειοψηφία των πολιτών να απολαύσει τα αγαθά του τρένου της ευημερίας του οποίου νομίζουμε οτι είμαστε επιβάτες.

Πηγή: reporter.gr