Στόχος να μην στιγματίζονται οι «παραβάτες»

Οι «νταήδες», οι «εξυπνάκηδες», οι «μάγκες» που δεν έχαναν ευκαιρία να δημιουργήσουν προβλήματα, υπήρχαν ανέκαθεν σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης θέτοντας στο περιθώριο αυτούς που θεωρούνταν ευάλωτοι, ανασφαλείς, συνεσταλμένοι εξηγεί η κ. Αργυρίου. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια ο προβληματισμός για το φαινόμενο αυξάνεται δεδομένου ότι αυξάνονται και τα περιστατικά. «Το ερώτημα που μας απασχολεί πλέον είναι αν οι αιτίες του πρέπει να αναζητηθούν στην ίδια την κοινωνία ή μήπως υπάρχουν και παράγοντες μέσα στο σχολείο που το προκαλούν», προσθέτει.

351 κλήσεις στο Χαμόγελο του Παιδιού το 2014 για σχολικό εκφοβισμό

Στα σχολεία είναι ήδη σε εξέλιξη προγράμματα για τον περιορισμό των περιστατικών. Όπου είναι εφικτό, επιδιώκεται συνεργασία με τους συλλόγους γονέων - κηδεμόνων, τους αρμόδιους φορείς και τους επιστήμονες. Κανονισμοί, σύμφωνα με τους οποίους, ορίζεται το πλαίσιο της ορθής συμπεριφοράς υπάρχουν. Το κλειδί στην επιτυχία των κανόνων αυτών, είναι να εφαρμόζονται από όλους με πνεύμα σύμπνοιας και αλληλοσεβασμού και όχι να επιβάλλονται αυταρχικά, στιγματίζοντας τους παραβάτες, συμπληρώνει ο κ. Γκότσης, ενώ καταλήγει λέγοντας πως ήδη σε κάθε σχολείο αυτή την ώρα υπάρχει ένας υπεύθυνος Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για το bullying.

Συνηθέστερα θύματα τα αγόρια

Τα περισσότερα περιστατικά σχολικής βίας εντοπίζονται στο δημοτικό αλλά και το γυμνάσιο, περιγράφει η κ. Λιαδοπούλου. Όσον αφορά τα αγόρια, τα οποία είναι και τα συνηθέστερα θύματα του φαινομένου, κυριαρχεί ο σωματικός εκφοβισμός, ενώ στην περίπτωση των κοριτσιών ο λεκτικός, ο συναισθηματικός και η κοινωνική απομόνωση. Τα αγόρια δέχονται κατά βάση εκφοβισμό από άλλα αγόρια, ενώ τα κορίτσια και από τα δύο φύλα.

Οι αντιδράσεις ποικίλουν όπως διαπιστώνεται από τις μαρτυρίες των θυμάτων. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων ελάχιστοι είναι αυτοί που υποστηρίζουν το θύτη, με γέλια ή χειροκροτήματα λόγου χάρη, ενώ οι περισσότεροι δεν παίρνουν θέση. Ακόμα λιγότεροι δε, είναι αυτοί που προσπαθούν να βοηθήσουν άμεσα και τρέχουν να φέρουν βοήθεια. Και αυτό γιατί κυριαρχεί ο φόβος.

Οι ευάλωτοι και οι συνεσταλμένοι στο μάτι του κυκλώνα

Οι δραματικές συνέπειες του εκφοβισμού

Οι πιο συνηθισμένες επιδράσεις του bullying στον ψυχισμό ενός παιδιού και οι τρόποι αντιμετώπισης από το περιβάλλον των γονιών, σύμφωνα με την κ. Λιαδοπούλου:

-Σωματική και ψυχολογική εξάντληση
-Χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμός
-Κοινωνικό άγχος, συναισθηματική απόσυρση, απομόνωση
-Σωματικές δυσφορίες, ψυχοσωματικά
-Ανάπτυξη επιθετικής συμπεριφοράς
-Σχολική φοβία
-Μειωμένη σχολική επίδοση
-Δυσκολία συγκέντρωσης

Τρόποι αντιμετώπισης

Ιδιαίτερη σημασία προσδίδεται στην στάση που οφείλουν να κρατήσουν οι γονείς του θύματος. Η κ. Λιαδοπούλου επισημαίνει πως κατά κύριο λόγο οφείλουν να αφήνουν το παιδί να πάρει πρωτοβουλίες, ενώ να βοηθούν για την ένταξη του σε ομαδικές δραστηριότητες. Η επικοινωνία με τους γονείς του εκφοβιστή είναι απαραίτητη, ενώ αν το παιδί το επιθυμεί, πρέπει να αλλάξει σχολείο.

Μέσα στο 2014 το Χαμόγελο του Παιδιού δέχτηκε τουλάχιστον 351 κλήσεις για περιστατικά που αφορούσαν τον εκφοβισμό. Στις 286 ζητήθηκε συμβουλευτική υποστήριξη, ενώ οι 65 είχαν να κάνουν με την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος. Ήδη στη χώρα πραγματοποιούνται όλο και πιο συχνά σεμινάρια για την ενημέρωση των φορέων, με ένα και μόνο στόχο. Την προστασία των παιδιών από περιστατικά, που μπορεί να τα σημαδέψουν στην πιο ευαίσθητη ηλικία. Την παιδική.