Μπορεί οι κασέτες να αντικατέστησαν το βινύλιο, τα CD, ωστόσο όσος καιρός και αν περάσει, η αξία του βινυλίου παραμένει ανεκτίμητη. Η τάση που θέλει την εποχή μας να ανατρέχει σε παλαιότερες δεκαετίες, ενδυματολογικά, αρχιτεκτονικά, σε επίπεδο στυλ, δίνει έδαφος στην επιστροφή του βινυλίου. Μπορεί ορισμένοι να μην το ξέχασαν ποτέ, να μην το έβαλαν στο ράφι, ωστόσο είναι η μειονότητα. Μειονότητα η οποία από τους λάτρεις των νέων τεχνολογιών και των καθαρών κρυστάλλινων ήχων, χαρακτηρίστηκαν έως και γραφικοί.

Οι πωλήσεις βινυλίου αντιστοιχούν σήμερα μόλις στο 2% των συνολικών εσόδων της δισκογραφικής βιομηχανίας, σύμφωνα με την έκθεσή της Διεθνούς Ομοσπονδίας της Φωνογραφικής Βιομηχανίας (IFPI), η οποία εκπροσωπεί περισσότερες από 1.400 δισκογραφικές εταιρείες σε 66 χώρες. Ωστόσο η τάση είναι σταθερά αυξητική.

Όσον αφορά στην αγορά των ΗΠΑ οι πωλήσεις βινυλίου έχουν εκτιναχθεί κατά 260% από το 2009 σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών Nielsen. Το 2014 μόνον στις ΗΠΑ, πουλήθηκαν 9,2 εκατ. δίσκοι βινυλίου από τα μόλις 2,8 εκατ. δίσκων που είχαν πωληθεί το 2010. Όσον αφορά στη Βρετανία, η μεγάλη αύξηση στις πωλήσεις δίσκων βινυλίου οδήγησε στην δημιουργία ενός επίσημου εβδομαδιαίου τσαρτ, το οποίο έκανε τελικά το ντεμπούτο στα μέσα του περασμένου Απριλίου. Να σημειωθεί δε, ότι ο δίσκος βινυλίου με τις ταχύτερες πωλήσεις στην το 2014 ήταν το “The Endless River” των “Pink Floyd”. Κατά πολλούς συλλέκτες δίσκων, τα CD γίνονται όλο και πιο αδιάφορα. 

Και οι μηχανές έχουν πάρει φωτιά

Η παραγωγή βινυλίου στην Ευρώπη γίνεται κυρίως στην Γαλλία και την Γερμανία. Και τούτο διότι εξακολούθησαν να υπάρχουν και να λειτουργούν εκεί εργοστάσια παραγωγής βινυλίου, τα οποία διατηρούν ταυτοχρόνως ένα υψηλό επίπεδο ποιότητας.

Στις ΗΠΑ μία μόνον εταιρεία παρέχει σχεδόν το 90% της πρώτης ύλης βινυλίου στα εργοστάσια σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Wall Street Journal. Τα 15 περίπου αμερικανικά εργοστάσια παραγωγής δίσκων βινυλίου δήλωναν τα περασμένα Χριστούγεννα ότι αντιμετώπιζαν προβλήματα στην παραγωγή τους από έλλειψη πρώτης ύλης και είχαν αδυναμία άμεσης κάλυψης των αυξημένων παραγγελιών. Εξάλλου, λίγοι πίστευαν ότι η στροφή προς το βινύλιο θα επέστρεφε τόσο δυναμικά.

125 δίσκοι την ώρα οδηγούν σε μεγάλες λίστες αναμονής

Οι θαυμαστές του βινυλίου μπορεί να περιμένουν μήνες για να αποκτήσουν έναν κλασσικό δίσκο, καθώς οι μηχανές που ήδη υπάρχουν μπορούν να παράγουν μόλις 125 δίσκους ανά ώρα. Πωλητές αμερικανικών δισκοπωλείων τονίζουν, ότι οι νέες εκδόσεις βινυλίου για άλμπουμ όπως το The War on Drugs μιας μπάντας indie από την Φιλαδέλφεια ή ενός δίσκου του ηλεκτρονικού ντουέτου Daft Punk, έχει μια τεράστια λίστα αναμονής, που είναι μάλλον απίθανο να καλυφθεί. Και στην Ελλάδα, υπάρχει μεγάλη ζήτηση για παλιά και αγαπημένα άλμπουμ σε μορφή βινυλίου. Οι ιδιοκτήτες εργοστασίων παραγωγής βινυλίου στις ΗΠΑ «οργώνουν» τις αγορές παγκοσμίως, προκειμένου να βρουν αυτές τις πολύτιμες μηχανές....

Μια μικρή ιαπωνική εταιρία, η ELP Laser Turntable, έχει δημιουργήσει και πουλάει ειδικά μηχανήματα που είναι κατασκευασμένα για να παίζουν βινύλια χωρίς βελόνα. Αλλά όσο και αν προσπάθησε να πουλήσει την πατέντα της στις μεγάλες εταιρείες, βρήκε εμπόδια κυρίως λόγω του υψηλού κόστους κατασκευής του μηχανήματος αλλά και επειδή η μεγαλύτερη έμφαση δίδεται σήμερα στην ψηφιακή μουσική.