1. Κολάρα
Τα κολάρα εφευρέθηκαν τον 19ο αιώνα ώστε οι άνδρες να έχουν τη δυνατότητα να φορούν το ίδιο πουκάμισο περισσότερο από μια ημέρα. Η πρακτική όμως αυτή εφεύερση, πρακτικά, μπορούσε να διακόψει την παροχή αίματος στην καρωτίδα. Πως; Οι Εδουαρδιανοί άνδρες, φορούσαν τα κολάρα τους στη λέσχη κυρίων. Αφού έπιναν μερικά ποτηράκια, έπαιρναν και έναν υπνάκο στην πολυθρόνα τους. Ως γνωστόν, όταν κοιμάσαι “όρθιος”, το κεφάλι κρεμάει προς τα εμπρός. Ο αποσπώμενος γιακάς ήταν κολαρισμένος και άκαμπτος σε τέτοιο βαθμό, που έφραζε την τραχεία και σταματούσε τη ροή του αίματος μέσα στις ήδη διογκωμένες αρτηρίες, προκαλώντας το θάνατο από ασφυξία και αποπληξία. Το θανατηφόρο τρεντ, έμεινε στην ιστορία ως “ο δολοφόνος του πατέρα” ή “Vatermörder” στα γερμανικά. (με στοιχεία από το BBC

 2. Μολυβδούχο μακιγιάζ
Την εποχή του διαφωτισμού, οι μοντέρνοι άνδρες και γυναίκες, φώτιζαν το πρόσωπό τους χρησιμοποιώντας το λευκό του μολύβδου, αλλά όπως φαίνεται το παράκαναν.
Ο μόλυβδος, αν και τοξικός, είναι δημοφιλής για την παρασκευή καλλυντικών εδώ και χιλιάδες χρόνια. Τα αρχαιότερα δείγματα λευκού του μολύβδου σε μορφή «πούδρας» ανάγονται στην 3η χιλιετία π.Χ. και έχουν ανακαλυφθεί τόσο στην Αίγυπτο όσο και σε γυναικείους τάφους σε νεκροταφεία της Μεσοποταμίας, ενώ πολλά καλλυντικά ακόμα και σήμερα περιέχουν απειροελάχιστες συγκεντρώσεις του στοιχείου αυτού.
Σύμφωνα με τον γάλλο φυσικό, Φιλίπ Βαλτέρ, το μεγάλο πλεονέκτημα του επικίνδυνου στοιχείου βρίσκεται στην χρωματική δύναμη και στην καλυπτικότητα που προσφέρει. Ο μόλυβδος όμως, σπεύδει να υπογραμμίσει, είναι τόσο τοξικός ώστε ακόμη και στα κείμενα του αναγεννησιακού αλχημιστή, που περιγράφουν τις δόσεις παρασκευής των δηλητηρίων, συνιστάται σε ποσότητες σχεδόν μηδενικές.

Η ποσότητα όμως, φαίνεται πως ήταν κάτι ασήμαντο για την ανερχόμενη αστική τάξη του διαφωτισμού, που μέχρι εκείνη την εποχή παρέμενε αποκλεισμένη από το σύστημα της απολυταρχίας. Στην προσπάθειά της να ενσωματωθεί, χρησιμοποιούσε μεγάλες ποσότητες του επικίνδυνου στοιχείου. Το αποτέλεσμα; Απώλεια του τριχωτού της κεφαλής (γι αυτο και εκείνη την εποχή έγινέ της μόδας το ξύρισμα του μπροστινού μέρους των μαλλιών), ενώ το δέρμα, με την καθημερινή χρήση του μολυβδούχου μακιγιάζ μαύριζε απαιτώντας έτσι όλο και μεγαλύτερη πόσοτητα της δηλητηριώδους πούδρας που έμεινε στην ιστορία ως "η δηληριώδης μάσκα της νεότητας" ή "noxius mask of youth".  (με στοιχεία από το Bήμα, το UCL και την Daily Mail)

3. Τρελά καπέλα
H φράση “τρελός σαν καπελάς” ήταν γνωστή 30 χρόνια πρίν ο Lewis Carroll, την κάνει δημοφιλή με τις περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων και τον ήρωα του τον Τρελο-καπελά, το 1865. Η παρατεταμένη έκθεση στο υδράργυρο, που χρησιμοποιούσαν οι πιλοποιοί κατά τη διαδικασία παραγωγής τσόχας τον 18ο και 19ο αιώνα, οδήγουσε σε μια πάθηση που ονομάστηκε η “ασθένεια των τρελών καπελάδων” ή “mad hatter disease”.

Τα συμπτώματα, που περιλάμβαναν σπασμούς, συστολή και ατολμία, αίσθηση ανησυχίας, έλλειψη άνεσης ή αμηχανία και αδιακαιολόγητες εκρήξης θυμού, σύμφωνα με το περιοδικό British Medical Journal, δημιουργούν αμφιβολίες για τον αν ο “Τρελο-καπελάς” έπασχε από την ομώνυμη ασθένεια καθώς με δυσκολία θα έλεγε κανείς ότι η εκκεντρική φιγούρα υπέφερε από την επιθυμία να περνά απαρατήρητος. (με στοιχεία από το BBC)

4. Mουσελίνα
Το αέρινο, πολυτελές, λεπτό και διαφανές αυτό ύφασμα, ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ινδία, λόγω του ζεστού και υγρού κλίματος. Η αέρινη κίνηση που χάριζε, ενθουσίασε τις κομψές Γαλλίδες που έσπευσαν να το υιοθετήσουν, όμως αποδείχτηκε ακατάλληλο για το υγρό και ψύχρό κλίμα της Ευρώπης και έτσι η επιδημία πνευμονίας που ξέσπασε το 1803, έμεινε γνωστή ως “η νόσος της μουσελίνας” ή “the muslin disease”. (με στοιχεία από το Daily Beast)

5. Kορσέδες
Το εσώρουχο αυτό όχι μόνο στένευε την περίμετρο της μέσης, αλλά “συγκρατούσε” και το ήθος των γυναικών, καθώς προσέδιδε τον απαραίτητο βικτοριάνο σεβασμό και διαχώριζε τις γυναίκες που το φορούσαν από αυτές των “χαλάρών¨ηθών που προφανώς, δεν το φορούσαν και προφανώς δεν υπέφεραν από δυσπεψία, δυσκοιλιότητα, συχνές λιποθυμίες λόγω της δυσκολίας στην αναπνοή, ακόμη και εσωτερική αιμορραγία. Το 1874, δημοσιεύθηκε ένας κατάλογος που απέδιδε 97 ασθένειες στους κορσέδες, συμπεριλαμβανομένης της υστερίας και της μελαγχολίας. Η πάθηση έμεινε γνωστή ως “το συμπιεσμένο στήθος” ή “heaving bosom”. (με στοιχεία από το BBC)

6. Στενά Τζιν
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μιας 35χρονης γυναίκας από την Αυστραλία, η οποία νοσηλεύτηκε με απώλεια αίσθησης στα κάτω άκρα, μία μέρα αφότου πέρασε αρκετές ώρες βοηθώντας σε μετακόμιση και ενώ φορούσε πολύ στενό τζιν.
Οι ειδικοί επισημαίνουν πως κυρίως τα στενά και χαμηλοκάβαλα τζιν παντελόνια, ευθύνονται για το «σύνδρομο του στενού παντελονιού», μια σχετικά νέα νευρολογική πάθηση, που παλαιότερα εμφανιζόταν κυρίως στους άνδρες.
Το βασικό σύμπτωμα του συνδρόμου είναι το μούδιασμα στην περιοχή των μηρών, το οποίο προκαλείται από το πλευρικό μηριαίο δερματικό νεύρο στην περιοχή της λεκάνης. Το σύμπτωμα αυτό μπορεί να εμφανιστεί το πρωί, μετά τον ύπνο. Αν επαναλαμβάνεται σε καθημερινή βάση, τότε μπορεί να προκληθεί μόνιμη βλάβη. Το ίδιο μπορεί να συμβεί αν το παντελόνι είναι πολύ σφιχτό στην περιοχή της κοιλιάς. Τα συμπτώματα είναι κοιλιακή δυσφορία, αίσθημα καύσου και ρέψιμο. Αν παράλληλα, συνυπάρχει οισοφαγίτιδα, γαστροοισοφαγική παλλινδρόμηση, τα στενά ρούχα επιδεινώνουν το πρόβλημα. (με στοιχεία από τον Independent.co.uk)

7. Ψηλά τακούνια
Η βασίλισσα του τακουνιού, η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ, της οποίας ο ρόλος στη δημοφιλή σειρά Sex And The City απαιτούσε δωδεκάποντα, αναγκάστηκε να τα αποχωριστεί. Όπως αποκάλυψε η ίδια: «Πήγα σε ένα ποδολόγο-ποδίατρο και μου είπε “τα πόδια σου κάνουν πράγματα που δεν θα έπρεπε να μπορούν να κάνουν. Αυτό το κόκκαλο εκεί… εσύ το έχεις δημιουργήσει. Δεν ανήκει εκεί”. Η Bικτώρια Μπέκαμ εξομολογείται, στην εφημερίδα “Telegraph”, “Πλέον, δεν μπορώ να φοράω ψηλοτάκουνα. Τουλάχιστον όχι όταν δουλεύω”.
Οι γιατροί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα ψηλοτάκουνα, τα οποία μπορεί να κολακεύουν τα πόδια μιας γυναίκας, αλλά ενδέχεται να προκαλέσουν φλεγμονές και πόνο κάτω από το πέλμα, κότσια, γαμψά δάχτυλα, ανατομικές ανωμαλίες, οσφυαλγία, διαστρέμματα, ή ακόμα και αρθρίτιδα στα γόνατα. Όπως συμβουλεύουν, τα «δολοφονικά» τακούνια θα πρέπει να φοριούνται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και όχι σε καθημερινή βάση και για πολλές ώρες, ενώ, για καθημερινή χρήση, είναι ιδανικό ένα τακούνι 2,5 - 3 πόντων που προσφέρει άνεση και σωστή στήριξη του σώματος.

8. Χείλη αλά Kylie Jenner
H τηλεπερσόνα παρέμενε στη σκιά των αδερφών της, των γνωστών Kardashian, μέχρι που αποφάσισε να αλλάξει. Ριζικά. Είναι πλέον γνωστή και συνάμα αγνώριστη, για τα «φουσκωμένα» χείλη της. Όπως η ίδια ισχυρίζεται, δεν είναι αποτέλεσμα πλαστικής χειρουργικής. Πέτυχε το αποτέλεσμα αυτό με τρόπο φυσικό. Τοποθέτησε το στόμιο ενός μπουκαλιού ή το χείλος ενός ποτηριού στα χείλη της εισπνέοντας και κάνοντας αναρρόφηση, χρησιμοποιώντας τα σαν βεντούζα.
Αγνώριστοι έγιναν και όσοι έσπευσαν να την μιμηθούν. Ο Δρ. Andrew Salzberg, καθηγητής πλαστικής χειρουργικής στο Icahn School of Medicine of Mount Sinai δήλωσε στο CBS News «Η πρακτική αυτή μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Μπορεί μάλιστα να προκαλέσει μακροπρόθεσμα ή και μόνιμα προβλήματα, από μικροτραυματισμούς στα κύτταρα των χειλιών και αιματώματα μέχρι και τραυματισμό του ιστού γύρω από τα χείλη με αποτέλεσμα δυσμορφίες.