1.Enemies (1989): Μια ιστορία αγάπης. Αστεία, ερωτική, προκλητική και τραγική ταινία δύσκολα μπορεί να έχει ως αντικείμενο το Ολοκαύτωμα. Κι όμως βασισμένο σε ένα από τα βιβλία του Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ περιγράφει τις ζωές τεσσάρων ατόμων που ζουν στη Νέα Υόρκη το 1949.

Στην προσπάθειά τους να ξαναχτίσουν τις ζωές τους, εμπλέκονται σε ένα ερωτικό κουαρτέτο. (Paul Mazursky)

2.The pawnbroker (1964): Το Ολοκαύτωμα δεν είναι το αντικείμενο της ταινίας, αλλά αποτελεί το παρασκήνιό της.

Περιγράφει τη ζωή ενός ενεχυροδανειστή στο Χάρλεμ οι γονείς του οποίου χάθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Χαρακτηρίστηκε ως μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. (Sidney Lumet)

3.Life is beautifull (1997): Λίγα μπορούν να ειπωθούν για την ταινία του Ρομπέρτο Μπενίνι, η οποία αρχικώς δέχτηκε έντονη κριτική.

Το γεγονός ότι ο πρωταγωνιστής και ο γιος του αντιμετωπίζουν τα πάντα με χιούμορ ακόμα και κατά την πορεία τους προς το στρατόπεδο συγκέντρωσης προκαλεί ποικίλες εναλλαγές συναισθημάτων και προοπτικής.

4.Numbered (2012): Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ το οποίο αναζητά την σημασία των αριθμών που έχουν ανεξίτηλα χαραγμένα στα χέρια οι επιβιώσαντες του Ολοκαυτώματος. Τη σημασία για τους ίδιους, τις οικογένειές τους, την κοινωνία στην οποία ζουν. Περιγράφει την προσπάθεια διατήρησης του Ολοκαυτώματος μέσα από τους αριθμούς. (Dana Doron)

5.Inglorious Basterds (2009): Μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση από τον Κουέντιν Ταραντίνο. Καταργεί την κατηγοριοποίηση ενώ κινείται μεταξύ πραγματικού και φανταστικού.

6.Fugitive Pieces (2007): Περιγράφει την ιστορία του Τζέικομπ Μπιρ που ορφάνεψε κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Πολωνία και σώθηκε από έναν Έλληνα αρχαιολόγο. Εντυπωσιακή απεικόνιση της σχέσης μεταξύ διασωθέντα και διασώστη. (Jeremy Podeswa)

7.The Devil’s Arithmetic (1999): Δηλώνει ότι κουράστηκε να θυμάται η Χάνα Στερν, πρωταγωνίστρια της ταινίας κατά τη διάρκεια του εορτασμού του εβραϊκού Πάσχα.

Ανοίγει την πόρτα για να μπει ο προφήτης Ηλίας (παράδοση κατά το εβραϊκό Πάσχα να ανοίγει η πόρτα για τον προφήτη ο οποίος έχει δική του θέση στο τραπέζι) βρίσκεται στην Πολωνία του 1942. (Donna Deitch)

Ο Κώστας Γαβράς που σκηνοθέτησε την ταινία αφήνει σαφείς αιχμές για την σιωπή του Βατικανού κατά τη διάρκεια του πολέμου.

9.Valentina’s Mother (2008): Η σχέση μεταξύ της Πώλα που επιβίωσε του Ολοκαυτώματος και ζει μόνη στο Ισραήλ και της Βαλεντίνα, νεαρή εργάτρια που μετανάστευσε από την Πολωνία. Η Βαλεντίνα έχει το ίδιο όνομα με μια παιδική φίλη της Πώλα, ξυπνώντας μνήμες από το μαύρο παρελθόν. Η σχέση μεταξύ τους μετατρέπεται σε εξάρτηση. (MattiHarariκαι ArikLubetzky)

10.IDA (2015): Με την ιστορία της νεαρής καλόγριας η οποία έμαθε ότι είναι παιδί εβραίων γονέων και σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου η πολωνική παραγωγή κέρδισε το Όσκαρ ξένης ταινίας το 2015. Κριτκοί στο Ισραήλ την χαρακτήρισαν ενδιαφέρουσα ταινία, με μία όμως απλοϊκή παράθεση των γεγονότων η οποία επιχειρεί να αγγίξει τα όρια της επίδειξης.(Pawel Pawlikowski)

11.SecretLives (2002): Κρυμμένα παιδιά και σωτήρες τους κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποβάλλοντας την εξιδανίκευση που περιβάλλει όσους επιβίωσαν του Ολοκαυτώματος η Αβίβα Σλέσιν περιγράφει το συναίσθημα της εγκατάλειψης που κουβαλούν τα παιδιά που κατά τη διάρκεια του πολέμου εγκαταλείφθηκαν από τους γονείς τους ακόμα και αν ο λόγος ήταν για να σωθούν. (Aviva Slesin)

12.The Ladyin Number 6 (2013): Η μουσική μου έσωσε τη ζωή.

Πρόκειται για μικρού μήκους ταινία η οποία κέρδισε το 2014 Όσκαρ καλύτερου ντοκιμαντέρ. Η Αλίκη (όταν βγήκε η ταινία ήταν η γηραιότερη επιβιώσασα του Ολοκαυτώματος) γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1903 σε μια μεσοαστική εβραϊκή οικογένεια, «βυθισμένη» στη λογοτεχνία και τη μουσική. Το 1943 όμως η Αλίκη, ο σύζυγός της και ο 6χρονος γιος τους Ράφι μεταφέρθηκαν στο Τερέσινστατ, ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης έξω από την Πράγα. Η Αλίκη περιγράφει στην ταινία πώς διατήρησε την αισιοδοξία της παίζοντας πιάνο. Απεβίωσε στο Λονδίνο τον Φεβρουάριο, σε ηλικία 110 ετών, μόλις μία εβδομάδα πριν απονεμηθεί το Όσκαρ στην ταινία.

13.Fiddler on the Roof (1971): Η θρυλική ταινία, λίγα έχει να κάνει με το Ολοκαύτωμα.

Ωστόσο κάνει τόσο έντονη αναφορά στο τέλος της η ταινία στην δυσκολία προσαρμογής στον καινούριο κόσμο και τα νέα δεδομένα μετά τον πόλεμο, την κοινωνική και πολιτική πίεση να προχωρήσουν μπροστά. (Norman Jewison)