«Είμαι Έλλην. Ως εκ τούτου, μου είναι αδύνατον να είμαι σοβαρός. Σας ζητώ συγγνώμη...», ξεκαθαρίζει έντιμα εξαρχής ο σοφός δημιουργός της παράστασης... 

Ο ήρωάς του, Φωκίων Καπνίδης τον οποίον συγκλονιστικά υποδύεται με εκφραστική λιτότητα η οποία εισάγει αβίαστα τον θεατή στο σύμπαν της θεατρικής αφήγησης, είναι τρόφιμος του ΑΑΨΟΥ (Άσυλο Ανιάτως Ψεκασθέντων Ολικής Υστερήσεως).

Κατέκτησε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό για τον «Τρόφιμο της Χρονιάς» καθώς αυτοαναγορεύτηκε «Ο Νεκρός της Αμφιπόλεως» και έκτοτε επιδεικνύει ανάλογη διαγωγή.

Σήμερα ο Φ.Κ. έχει την τιμητική του. Δίνει την καθημερινή διάλεξη που αναλαμβάνει κάθε χρόνο ο «Τρόφιμος της Χρονιάς» μπροστά σε ένα ακροατήριο που αποτελείται από τους άλλους τροφίμους, συγγενείς και φίλους καθώς και από το ιατρικό, νοσηλευτικό κτλ. προσωπικό του ιδρύματος.

Αυτή είναι πάνω κάτω η υπόθεση του κωμικοτραγικού και καυστικά επίκαιρου μονολόγου του Βασίλη Παπαβασιλείου, που δεν πρέπει να χάσουμε φέτος, αν θέλουμε μέχρι την Κυριακή 29 Νοεμβρίου να αχθούμε κατά τι από το στείρο έδαφος των αυτάρεσκων εθνικών μύθων και των ψυχολογικά βολικών υπεραναπληρώσεων στο αυχμηρό, αλλά λυτρωτικό έδαφος του αυτοσαρκασμού που αφήνει όμως μια χαραμάδα στην αυτογνωσία.

Προσπαθώντας εναγωνίως να βρει το θέμα του ο Φωκίων, «αν δε χάσω τον ειρμό μου…», όπως μονολογεί κάθε τόσο, ανοίγει ομόκεντρους κύκλους μιας θεματολογίας με επίκεντρο αυτήν την άχρονη χώρα που βολοδέρνει ανάμεσα σε αρχαία ράκη και την οικτρή σημερινή κατάσταση δεινής πολιτικής ομηρείας, σαν παρίας και λαθρεπιβάτης του Δυτικού συρμού.

Το ιστορικό εκκρεμές κινείται διαρκώς ανάμεσα στα όρια των μεγάλων εθνικών διαψεύσεων.

Και το μυθιστόρημά της, ξετυλίγεται στο φόντο του ΠΑΣΟΚ και του ήθους που κληροδότησε για να καταλήξει επιλογικά στον ΣΥΡΙΖΑ και στις «17 ώρες» της ατέρμονης διαπραγμάτευσης Τσίπρα που έφερε τη σκληρή υποταγή.

Στο μεταξύ οι Έλληνες βιώνουν τη μέθη της χρόνιας ψευδαίσθησης ότι δεν είναι το κέντρο του πλανήτη- «Είναι ο πλανήτης!», βυθισμένοι στα ένδοξα κλέη του παρελθόντος και το αγλάϊσμα των ερειπίων κάτω από τη βαρειά σκιά του Παρθενώνα. Ποιος αντέχει τόσες ματαιώσεις; 

Σε τούτη τη χώρα, όπου «οι νεκροί δεν πεθαίνουν ποτέ» κι έχασε πρώϊμα το παιχνίδι από τη δολοφονία του Καποδίστρια και ζει έκτοτε ερήμην της «ηθικής της ευθύνης», θάλλει η αμεριμνησία και διαπρέπει η νέα Φιλική Εταιρεία που εκπροσωπούν ο Σάββας Τουϊτέρογλου, μαζί με τον Χαράλαμπο Γιουτουμπίδη και τον Νίκανδρο Φασεμπούκη…

Τεχνολογικά όρια της καθημερινής μας δηθενιάς που οδηγούν κατευθείαν στη μαζική αναπαραγωγή της βλακείας και απογειώνουν τον ημερήσιο σουρεαλισμό, μεταποιώντας το «Όχι» σε «Ναι» και εκφυλλίζοντας το απεγνωσμένο αίτημα για κανονικότητα σε φενάκη.

Όμως ακόμα κι αυτό, δεν είναι λόγος ανησυχίας. Διότι η Ελλάδα, στα δύσκολα απλώς ξαποσταίνει, όπως τραγουδά στην παράσταση ο κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός.

Πρώτον, επειδή ποτέ δεν πεθαίνει. Δεύτερον, επειδή, φυσικά, ετοιμάζεται πάντα να τραβήξει προς τη δόξα. Στο μεσοδιάστημα μεταξύ ένδοξου παρελθόντος και ακόμη ενδοξότερου μέλλοντος η χώρα αργεί και στην πραγματικότητα καθεύδει, με μια Παιδεία λειψή και ασυνάρτητη, εν αναμονή καλύτερων ημερών.

Προλαβαίνετε μέχρι τις 29 του μήνα να κατηφορίσετε μέχρι την οδό Φρυνίχου. Θα πάρετε στη σκευή σας ένα μάθημα πατριδογνωσίας, υψηλής αισθητικής και απαράμιλλου ήθους!

 
Παραστάσεις:ως 29/11 (Πέμπτη - Σάββατο στις 21.15 & Κυριακή στις 20.00). Από 07/12/2015 - 16/02/2016 (Δευτέρα & Τρίτη στις 21.15)
Τιμές εισιτηρίων:15 ευρώ | 10 ευρώ (μειωμένο) | 5 ευρώ (άνεργοι). Κάθε Πέμπτη γενική είσοδος 10 ευρώ
Θέατρο Τέχνης:Φρυνίχου 14, Πλάκα, τηλ. 210 3222464 & 210 3236732
Ηλεκτρονική αγορά:www.viva.gr

Γιώργος Χατζηδημητρίου