«Το θέμα είναι ότι θέλουν προϊόντα χωρίς κανένα ψεγάδι» λέει ο Jay Johnson, που μεταφέρει φρούτα από την Βόρεια Καρολίνα και την Φλόριντα. «Αυτό που συμβαίνει στη δουλειά μας σήμερα είναι ότι το προϊόν είναι τέλειο ή απορρίπτεται. Ή θεωρούν το προϊόν τέλειο για τα δεδομένα τους ή το απορρίπτουν και σου μένει η παραγωγή στα χέρια». Κι όλα αυτά σε καιρούς που το μεγαλύτερο μέρος του Πλανήτη-και εντός των ίδιων των ΗΠΑ- δεν έχει τα προς το ζην... 

Σύμφωνα με κυβερνητικούς υπολογισμούς περίπου 60 εκατομμύρια τόνοι προϊόντων αξίας περίπου 160 δισ. δολαρίων σπαταλιέται από τους πωλητές λιανικής και τους καταναλωτές, σχεδόν το ένα τρίτο της συνολικής κατανάλωσης κάθε είδους τροφίμων.

Αλλά αυτό είναι μόνο η μία πλευρά του προβλήματος καθώς οι συμμετέχοντες στην έρευνα δήλωσαν ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο καθώς τα προϊόντα που μπορεί να έχουν κάποιες «ατέλειες» παραμένουν στα χωράφια και σαπίζουν για να αποφευχθεί το κόστος της συγκομιδής τους. Ή παραμένουν απούλητα στις αποθήκες επειδή έχουν μικρές ατέλειες που δεν επηρεάζουν την ποιότητά τους.

Σύμφωνα με ειδικούς η μισή παραγωγή φρέσκων προϊόντων καταστρέφεται. «Πετάμε το 25% της παραγωγής μας και κάποιες φορές μπορεί να είναι χειρότερο» λέει ο Wayde Kirschenman, η οικογένεια του οποίου καλλιεργεί στην California, από το 1930.

Σταφύλια που δεν ανταποκρίνονται στο «ιδανικό» σχήμα απορρίπτονται, ολόκληρες σοδιές πορτοκαλιών κατευθύνονται στις χωματερές. Τον Ιούνιο ο Kirschenman, όπως λέει έδωσε ολόκληρη τη σοδιά καρπουζιών στις αγελάδες.

 Σύμφωνα με αναλυτές το ένα πέμπτο της συνολικής παραγωγής φρούτων δεν φθάνει ποτέ στους καταναλωτές, αλλά οι αγρότες λένε ότι το ποσοστό είναι πολύ υψηλότερο.

Αυτή η σπατάλη κοστίζει σε κάθε αμερικανικό νοικοκυριό περίπου 1.600 δολάρια το χρόνο και εμποδίζει τις παγκόσμιες προσπάθειες για την καταπολέμηση της πείνας της φτώχειας και της κλιματικής αλλαγής.

Παγκόσμια σχεδόν το ένα τρίτο της παραγωγής σπαταλιέται, 1,6 δισ. τόνοι προϊόντων κάθε χρόνο, αξίας ενός τρισ. δολαρίων καταλήγει στα σκουπίδια. Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της σπατάλης, εάν όλα αυτά τα τρόφιμα τοποθετούνταν σε δοχεία 20 κυβικών μέτρων θα χρειάζονταν 80 εκατομμύρια τέτοια δοχεία, αριθμός ικανός να καλύψει την απόσταση από τη γη στη σελήνη και να καλύψει και μία περιστροφή γύρω της.