«Εχθές το απόγευμα, 13/02/2015, επισκέφθηκα έναν κρατούμενο μετανάστη από το Ιράκ στα κρατητήρια του τμήματος αλλοδαπών της Π. Ράλλη. 'Ημουν η μοναδική δικηγόρος εκείνη την ώρα στο επισκεπτήριο«Εχθές το απόγευμα, 13/02/2015, επισκέφθηκα έναν κρατούμενο μετανάστη από το Ιράκ στα κρατητήρια του τμήματος αλλοδαπών της Π. Ράλλη. 'Ημουν η μοναδική δικηγόρος εκείνη την ώρα στο επισκεπτήριο.

Ο κρατούμενος μου ανέφερε ότι πριν από μέρες χτυπήθηκε βάναυσα από 6 αστυνομικούς του τμήματος (με γελοία αφορμή ή μάλλον χωρίς κάν αφορμή) στο δωμάτιο που φυλλάσσουν τις κουβέρτες. Ακολούθως, τον μετέφεραν στον 3ο όροφο, όπου τον κρέμασαν από τα δεμένα χέρια του επί 2,5 ώρες, του έδεσαν μάλιστα και τα πόδια.

Μου είπε ότι οι υπόλοιποι κρατούμενοι, κατά τη διάρκεια που συνέβαιναν αυτά, αρνήθηκαν το φαγητό τους, απαιτώντας να επανέλθει στο κελί ο βασανιζόμενος κρατούμενος. Όταν επανήλθε, μετά την πάροδο 2,5 ωρών, εξακολούθησαν να αρνούνται, έως ότου έλθει ο διοικητής και υποβληθεί καταγγελία για το περιστατικό.

Ο διοικητής όντως προσήλθε και υπεβλήθη, από ό,τι μου είπε καταγγελία, ενώ ο διοικητής τον ρώτησε αν θα μπορούσε να τους αναγνωρίσει και ο κρατούμενος του απάντησε "τους ξέρω έναν έναν". Μου ανέφερε δε ότι τις προάλλες έσπασαν το χέρι ενός Γεωργιανού. Και ότι τέτοια περιστατικά γίνονται κάθε μέρα, συνέχεια.

Τα παραπάνω μου εξιστορούσε υπό τους ήχους ξυλοδαρμών και ύβρεων, που ελάμβαναν χώρα εκείνη την ώρα λίγα μέτρα από εμάς. Άκουγα κραυγές, κλωτσιές και τον ήχο που κάνει ένα κεφάλι όταν το βαράς στον τοίχο. Μέχρι που...ξεθάρρεψαν οι αστυνομικοί και έκαναν επίθεση (αφού άκουγα να ρωτάνε "εσύ κάνεις επανάσταση εδώ μέσα;") σε έναν μετανάστη, ενώπιόν μου. Δηλαδή, είδα με τα ίδια μου τα μάτια διαγωνίως αριστερά μου, σε ένα δωμάτιο με ανοιχτή πόρτα, 2-3 αστυνομικούς να χτυπούν έναν μετανάστη, ο οποίος φώναζε βοήθεια. Έβαλα τις φωνές, ούρλιαζα δλδ, να σταματήσουν και όντως αμέσως σταμάτησαν».

Ωμή βία και καταπάτηση της ζωής

Δεν πρόκειται για λόγια παρμένα από τη φαντασία. Αντίθετα, μιλάμε για τη ρεαλιστική και καθ’ όλα πραγματική καταγγελία μιας δικηγόρου που πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας, προκαλώντας την οργή των πάντων. Την αγανάκτηση που κατακλύζει το κορμί σαν έρχεται ο νους αντιμέτωπος με την ωμή βία, την καταπάτηση του μεγαλύτερου ανθρώπινου δικαιώματος, αυτού για τη ζωή. Το κείμενο παρατίθεται όλο ως η μεγαλύτερη απόδειξη.

Η επανάσταση των μεταναστών στα κέντρα κράτησης της Αμυγδαλέζας, με όλα όσα είχαν προηγηθεί, δεν εξέπληξε κανέναν. Αν λάβουμε υπ’ όψιν πως η χώρα βρίσκεται όλο και σε πιο δεινή θέση για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οι εκάστοτε κυβερνήσεις αντί να βελτιώνουν, χειροτερεύουν τις συνθήκες, καταλήγουμε στο ότι τίποτα δεν έγινε κατά λάθος. Συνεχείς επιπλήξεις, αναπάντητα ερωτήματα, καμία ουσιαστική αλλαγή από την πλευρά των κυβερνώντων. Το αποτέλεσμα; Άνθρωποι με φυματίωση, χωμένοι σε κελιά-κλουβιά, ο ένας μετανάστης πάνω στον άλλον να μεταδίδει την ασθένεια, ανήμπορος να προστατέψει τον ίδιο του τον εαυτό αλλά και οποιονδήποτε άλλο γύρω του. Το θέμα ήταν πάντα επίκαιρο και πάντα ετίθετο στο συρτάρι μέχρι που ο θάνατος του 28χρονου Πακιστανού, Μοχάμεντ Ναντίμ, άνοιξε εκ νέου το φάκελο.

Τουλάχιστον πέντε άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στα κέντρα κράτησης μεταναστών της Αμυγδαλέζας. Πρόκειται για άτομα που φυλακίστηκαν σε κελί κάτι από άθλιες συνθήκες χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα, αλλά γιατί συνελήφθησαν για παράνομη είσοδο στη χώρα. Άθλιος ο αέρας γεμάτος μυγάκια και δυσωδία, φτωχότατος ο ρουχισμός ενώ η σίτιση, το απαραίτητο αυτό στοιχείο για τη ζωή, τίθεται σε δεύτερη μοίρα. Πριν από λίγες ημέρες, υπήρξε επίσημη καταγγελία ότι στην Αμυγδαλέζα δύο φρουροί έβαλαν φωτιά σε μετανάστη. Πώς δικαιολογήθηκαν; Ο ένας έπαιζε τυχαία με οινόπνευμα. Δίπλα του, βρισκόταν ο συνάδελφός του που απολύτως τυχαία και αυτός, εκείνη την ώρα, έπαιζε με σπίρτα. Οινόπνευμα ο ένας, σπίρτα ο άλλος, δεν ήθελε πολύ να πάρει φωτιά ένας μετανάστης που βρισκόταν εκεί κοντά.

Πού βρίσκονται οι Διεθνής Αμνηστία, ΟΗΕ, Γιατροί του Κόσμου, Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και οι τόσες άλλες αρμόδιες οργανώσεις που παρέχουν δεσμεύσεις για την προστασία της ανθρώπινης οντότητας; Τι περιμένουν και δεν μπαίνουν στα κέντρα κράτησης μεταναστών; Έτσι ώστε να δουν την κόλαση από κοντά και να μην αρκούνται στα δελτία Τύπου των φορέων. Μέχρι πότε οι ανθρώπινες ψυχές θα μένουν μετέωρες; Ποιος και γιατί κωλυσιεργεί;

Τους βρίζουν, τους κακομεταχειρίζονται, τους δίνουν παυσίπονα λες και δεν τρέχει τίποτα, τους αφήνουν κι όσο αντέξουν μες στα σιδερένια κουτιά που τους έχουν δώσει για σπίτια. Όσο σκληραγωγημένος κι αν είσαι, κι όσα κι αν έχεις κουβαλήσει στα μεγάλα αυτά ταξίδια σου για να φτάσεις ως εδώ, τα όρια είναι όρια και οι αντοχές τελειώνουν. Ας πάψουμε κάποτε να κωφεύουμε. Ας μάθει την αλήθεια η Ευρώπη. Ας θέσουν οι υπεύθυνοι το «δάκτυλο επί των τύπων των ήλων» για τους μετανάστες.

Δέσμευση Πανούση για κλείσιμο της Αμυγδαλέζας

Στο μεταξύ, μετά τα τελευταία γεγονότα και την επίσκεψή του στα κέντρα κράτησης, ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Γιάννης Πανούσης δεσμεύθηκε πως στόχος είναι σε 100 ημέρες να κλείσει η Αυγδαλέζα και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες, για να προχωρήσουν οι διαμορφώσεις χώρων Αττικής για τρία κέντρα ανοιχτής φιλοξενίας μεταναστών, μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει η προηγούμενη κυβέρνηση και θέλουμε να επιταχύνει αυτή, όπως σημείωσε.

Τόνισε, δε, ότι η Αμυγδαλέζα, «σε σύγκριση με άλλους παρόμοιους χώρους, δεν μπορεί να αλλάξει μορφή» Για τους μετανάστες στην Αμυγδαλέζα σημείωσε ότι «μια επιτροπή, που συστήνεται, θα προχωρήσει σε επανέλεγχο όλων των φακέλων για έναν προς έναν. Θα διαπιστώσουμε ποιοι είναι άρρωστοι, ασυνόδευτοι ανήλικοι, μετανάστες με σημαντικό χρόνο κράτησης ακόμα και 18 μήνες, ποιοι δικαιούνται άσυλο, ποιοι δεν μπορούν να απελαθούν και άλλες κατηγορίες και αναμένεται τις προσεχείς πέντε-δέκα ημέρες να παραδώσει τα στοιχεία. Κάθε περίπτωση θα εξεταστεί ξεχωριστά».