Για την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη συμφωνία για την κλιματική αλλαγή γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά. Ιδιαίτερα, στα διεθνή ΜΜΕ διαβάσαμε πληθώρα σοβαρών αναλύσεων για το πόσο κακή και ζημιογόνα είναι αυτή η επιλογή για το μέλλον του πλανήτη και των παιδιών μας. Δεν χωράει αμφισβήτηση σε αυτό.

Όλα αυτά με την υποσημείωση βέβαια ότι το… έγκλημα ήταν προμελετημένο και μάλιστα είχε την έγκριση μεγάλης μερίδας των Αμερικανών πολιτών που τον εξέλεξε Πρόεδρο. Ας μην ξεχνάμε πως η ακύρωση της Συμφωνίας του Παρισιού ήταν μία από τις βασικές προεκλογικές του δεσμεύσεις.

Όσο για τις συνέπειες που έχει αυτή η απόφαση για το μέλλον του πλανήτη, δεν χρειάζεται πολλή σκέψη… Η Συμφωνία για την κλιματική αλλαγή έχει ξεκινήσει ήδη με αδυναμίες και με την απουσία των ΗΠΑ από τη συλλογική αυτή προσπάθεια, αποδυναμώνεται ακόμη περισσότερο.

Αυτό το οποίο, όμως, δεν έτυχε μεγάλης προβολής και αξίζει να σταθούμε είναι οι λόγοι για τους οποίους ο Τραμπ επέλεξε να αποσύρει τη χώρα του από τη συμφωνία.

Ψάχνοντας το πώς δικαιολόγησε ο Τραμπ αυτή του την απόφαση, θυμήθηκα ορισμένα επικά posts σε blogs στο ελληνικό διαδίκτυο, σύμφωνα με τα οποία ο «πορτοκαλί» πρόεδρος έχει ελληνική καταγωγή. Είναι από την Καρδίτσα ή από την Κύπρο, έγραφαν χαρακτηριστικά… Τελικά, αυτά που κοροϊδεύαμε μπορεί να έχουν και βάση, καθώς οι λόγοι που ο Τραμπ απέρριψε τη Συμφωνία για την κλιματική αλλαγή… μυρίζουν Ελλάδα.

Και εξηγούμε αμέσως το γιατί:

-Επειδή θέλει «βρέξει – χιονίσει» να απαξιώσει το έργο Ομπάμα: Πριν ακόμη εκλεγεί τα βασικά του επιχειρήματά ήταν πως οι προηγούμενοι ήταν άχρηστοι και προσκυνημένοι στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Έτσι, τώρα που εκλέχθηκε καταργεί ό,τι μπορεί και ό,τι δεν μπορεί δηλώνει αποφασισμένος να το επαναδιαπραγματευθεί… Μπορεί και να φέρει το ίδιο αποτέλεσμα, αλλά θα είναι δικό του.

*Βρε, κάτι μου θυμίζει!

-Επειδή, επιμένει κοντόφθαλμα: Αδιαφορεί για το αν ο πλανήτης κινδυνεύει και ισχυρίζεται πως νοιάζεται μόνο για το καλό του λαού του και να μειώσει αισθητά τα ποσοστά ανεργίας στις ΗΠΑ.

Επικαλείται μάλιστα ψεύτικα νούμερα σχετικά με το πόσες θέσεις εργασίας χάνει ή κερδίζει η χώρα του, εφαρμόζοντας ή όχι τη Συμφωνία. Πιστεύει πως έτσι μπορεί να γίνει αγαπητός και ενδεχομένως να ανανεώσει τη θητεία του. Μετά, ας καταστραφεί ο πλανήτης. Σάμπως θα ζει για να το δει…

*«Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε…»

-Επειδή αποφάσισε να ερμηνεύσει όπως τον βολεύει έρευνα του ΜΙΤ, σύμφωνα με την οποία η παρούσα Συμφωνία για την κλιματική αλλαγή δεν λύνει το πρόβλημα της υπερθέρμανσης σε ικανοποιητικό βαθμό. Ξέχασε βέβαια να πει πως –παρότι το MIT το υπογραμμίζει- ότι αν δεν εφαρμοστεί αυτή η έστω προβληματική συμφωνία, τότε το μέλλον του πλανήτη προδιαγράφεται πολύ χειρότερο.

*Εντάξει, δεν είπε ψέματα. Απλά δεν είπε όλη την αλήθεια.

-Επειδή, πριν αποσύρει τη συμφωνία είχε αποφασίσει να ενισχύσει την βιομηχανία άνθρακα των ΗΠΑ, δείχνοντας πως για την ώρα δεν… καίγεται για τη στήριξη των ερευνών και των επενδύσεων στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

*Μάλλον, θα σκέφτηκε εντάξει και στην Ελλάδα που έχουν σε αφθονία ήλιο, νερό και αέρα, ποιος ασχολείται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας…

-Τέλος, ο επιμένων ελληνικά πλανητάρχης, θεωρεί υπερβολικές τις εκτιμήσεις για την κλιματική αλλαγή και δεν διστάζει να πει πως πρόκειται για μία πλεκτάνη. Μία συνωμοσία Κίνας - ΕΕ που βασικό στόχο έχει να πλήξει την οικονομία των ΗΠΑ.

*Χρειάζεται ελληνικό δαιμόνιο για να σκαρφιστείς ένα τέτοιο συνωμοσιολογικό σενάριο. Ή αν δεν είσαι καμμένος Έλληνας, σίγουρα διαβάζεις «Ελεύθερη Ώρα».

Από όλα τα παραπάνω συμπεραίνουμε πως ο Ντόναλντ Τραμπ:

-Είναι ένας κοντόφθαλμος συμφεροντολόγος πολιτικός που ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική του επιτυχία και τίποτε άλλο… Σίγα μην ασχοληθεί για το τι θα γίνει σε 20, 50 ή 100 χρόνια.

-Παίζει το παιχνίδι «φίλων» και στη συγκεκριμένη περίπτωση της βιομηχανίας άνθρακα που θέλει να παρατείνει το χρόνο ζωής της και να εξαντλήσει τα περιθώρια κέρδους.

-Θεωρεί την οικολογία και τις προσπάθειες για τη σωτηρία του περιβάλλοντος στην καλύτερη περίπτωση ως κάτι γραφικό.

-Βλέπει παντού συνομωσίες εναντίον της χώρας του, γεγονός που επίσης εκμεταλλεύεται για μικροπολιτικά οφέλη, ποντάροντας στα κατά τα άλλα αγνά πατριωτικά αισθήματα των συμπατριωτών του.

- Σπύρος Πολυχρονόπουλος