Όπως αποκάλυψε πείραμα μπορούν να μετρήσουν τον αριθμό των καλεσμάτων που απευθύνουν, ικανότητα που δεν είχε παρατηρηθεί ξανά σε άλλο ζώο.

Η διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο τα ζώα κατανοούν τους αριθμούς μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να διερευνήσουν τη βιολογική προέλευση των αριθμητικών ικανοτήτων της ανθρωπότητας, λέει ο Giorgio Vallortigara, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Τρέντο στο Ροβερέτο της Ιταλίας.

Ο Andreas Nieder, φυσιολόγος ζώων στο Πανεπιστήμιο του Tübingen στη Γερμανία και συν-συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στις 23 Μαΐου στο Science1, λέει ότι ήταν εκπληκτικό να παρακολουθεί κανείς πόσο γνωστικά ευέλικτα είναι τα κοράκια. «Έχουν τη φήμη ότι είναι πολύ έξυπνα και ευφυή, και το απέδειξαν για άλλη μια φορά».

Οι ερευνητές εργάστηκαν με τρία κοράκια (Corvus corone) που είχαν ήδη εκπαιδευτεί να κακαρίζουν με εντολή. Κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών, τα πουλιά διδάχθηκαν να συσχετίζουν οπτικά στοιχεία - μια οθόνη που έδειχνε τα ψηφία 1, 2, 3 ή 4 - με τον αριθμό των κραυγών που έπρεπε να παράγουν. Αργότερα τους παρουσιάστηκαν επίσης τέσσερα ακουστικά σήματα που το καθένα συνδεόταν με έναν ξεχωριστό αριθμό.

Κατά τη διάρκεια του πειράματος, τα πτηνά στέκονταν μπροστά από την οθόνη και τους εμφανιζόταν ένα οπτικό ή ακουστικό σινιάλο. Κι από αυτά περίμεναν να παράγουν τον αριθμό των φωνών που σχετίζονταν με το σύνθημα και να τσιμπήσουν ένα «πλήκτρο εισαγωγής» στην οθόνη αφής όταν τελείωναν. Εάν το έκαναν σωστά, ένας αυτόματος τροφοδότης έδινε ως ανταμοιβή σπόρους και αλευροσκώληκες.

Τις περισσότερες φορές τα κοράκια αντιδρούσαν σωστά. «Η απόδοσή τους δεν οφειλόταν στην τύχη», διαβεβαιώνει ο Nieder.

Οι ερευνητές συνειδητοποίησαν επίσης ότι μπορούσαν να προβλέψουν τον επερχόμενο αριθμό των φωνών των κορακιών με βάση τον ήχο της πρώτης φωνής, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα πουλιά σχεδίαζαν εκ των προτέρων τον αριθμό των φωνών. «Αυτό δείχνει ότι πρόκειται πραγματικά για μια γνωστικά ελεγχόμενη διαδικασία», λέει.

Όσο έξυπνα και αν είναι πάντως, τα κοράκια έκαναν λάθη. Με βάση τον ήχο των κραυγών, οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα πουλιά γενικά ξεκινούσαν να παράγουν τον σωστό αριθμό κραυγών, αλλά μερικές φορές έχαναν τον προσανατολισμό τους στην πορεία. «Όταν αναλύουμε κάθε μεμονωμένο κάλεσμα σε μια τέτοια ακολουθία, μπορούμε να προβλέψουμε αν το ζώο τραυλίζει - παράγοντας περισσότερες φωνές από όσες είχαμε υποδείξει - ή αν το κοράκι παραλείπει μια συγκεκριμένη φωνή, παράγοντας λιγότερες από όσες είχαμε υποδείξει», λέει ο Nieder.

Αυτό που κάνουν τα κοράκια δεν είναι αυτό που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ως «αληθινή» καταμέτρηση, η οποία θα απαιτούσε μια συμβολική κατανόηση των αριθμών, σημειώνει ο Vallortigara. Αλλά θα μπορούσε να είναι ένας εξελικτικός πρόδρομος αυτής της ικανότητας. Προσθέτει ότι αυτού του είδους η έρευνα ανοίγει την πόρτα για την κατανόηση των νευρικών μηχανισμών που σχετίζονται με αυτές τις ικανότητες και τις μοναδικές πτυχές του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι κατανοούν τους αριθμούς. Έχει μάλιστα επιπτώσεις στη μελέτη των γνωστικών διαταραχών που σχετίζονται με τους αριθμούς, όπως η δυσαριθμησία.

*Αξιοποιήθηκαν πληροφορίες από το Nature