Οι τράπεζες επισημαίνουν ως μείζον πρόβλημα τη μέχρι τώρα στάση της πλειονότητας των επιχειρηματιών, οι οποίοι αρνούνται κάθε ρύθμιση των χρεών της επιχείρησης, με δική τους ή μη συμμετοχή, που δεν συμβάλουν με δικά τους κεφάλαια στην εξυγίανση της επιχείρησης, την ίδια στιγμή που επιθυμούν να συνεχίσουν να «κρατούν τα ηνία» σε εταιρείες- ζόμπι.

Στο πλαίσιο αυτό, και με μόνη δυνατότητα τη νομοθετική οδό, οι τράπεζες θα θέσουν τελεσίγραφο στις διοικήσεις των επιχειρήσεων που θα κριθούν βιώσιμες και θα τεθούν προς αναδιάρθρωση.

Το τελεσίγραφο θα αφορά την επιβολή του σχεδίου αναδιάρθρωσης που θα αποφασίζουν οι πιστώτριες τράπεζες στη διοίκηση της εκάστοτε επιχείρησης, οδηγώντας στην άμεση απομάκρυνση της διοίκησης εφόσον αυτή κρίνεται απρόθυμη ή ανεπαρκής να το υλοποιήσει.

Αυτό θα επιτυγχάνεται με πλήρη δυνατότητα των πιστωτών να μετοχοποιούν το χρέος της επιχείρησης και, όντας πλέον οι ίδιοι (οι τράπεζες) μέτοχοι της επιχείρησης, να συγκαλούν έκτακτη γενική συνέλευση των μετόχων και να αποφασίζουν αντικατάσταση της προηγούμενης διοίκησης με συνοπτικές διαδικασίες.

Βεβαίως, εάν το μάνατζμεντ μιας επιχείρησης κρίνεται ικανό να συνεισφέρει στην αναδιάρθρωσή της, θα παραμένει.

Η δυνατότητα της μετοχοποίησης του χρέους της επιχείρησης από τους πιστωτές, σήμερα δεν μπορεί να λειτουργήσει αφενός διότι απαιτεί συμφωνία των πιστωτών, αφετέρου διότι η διοίκηση της υπό αναδιάρθρωση επιχείρησης μπορεί να αρνηθεί το σχέδιο που έχουν συμφωνήσει οι τράπεζες.

Με τον νόμο που πρόκειται να καταρτισθεί και να ψηφιστεί, αφενός θα αποτυπώνονται σαφώς τα κριτήρια και οι όροι συμφωνίας των πιστωτών (π.χ., στο σχέδιο αναδιάρθρωσης θα πρέπει να έχουν συμφωνήσει άνω του 60% ή 65% των πιστωτών της επιχείρησης) και, επιπλέον, θα προβλέπονται κυρώσεις για τη διοίκηση της επιχείρησης που θα αρνείται την υλοποίηση του σχεδίου που θα υποβάλλουν οι πιστωτές.