Το στοίχημα στο υποσυνείδητό μας σημαίνει λεφτά άκοπα και χωρίς δουλειά. Εκφράζει το άκρον άωτον του τυχοδιωκτισμού, ο οποίος ενυπάρχει ριζωμένος σε κάθε ανθρώπινο ον και χαϊδεύει τα θεμελιώδη ένστικτα της αυτοσυντήρησης και της βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσής του. Και ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος στοίχημα με τον εαυτό του είχε βάλει για τον περίπλου της Υδρογείου το 1522 με την καραβέλα του "Βικτόρια"...

Στοιχηματίζει λοιπόν κάθε παίκτης του στοιχήματος για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ο ψυχικός. Στοιχηματίζω και όταν επιβεβαιωθεί η μαντεψιά μου αισθάνομαι αφενός πιο μεταφυσικός και πιο έξυπνος απ΄τους υπόλοιπους και αφετέρου κερδίζω τα δέκα λεπτά θαυμασμού και αναγνωρισιμότητος (βλ. Andy Warholl) απ' τους διπλανούς μου. Το συναίσθημα που προσλαμβάνω είναι σαν προερχόμενος από την έξω καταιγίδα να βρίσκω μια καλύβα μέσα στο δάσος με ένα ζεστό τσάι να με περιμένει. Ο δεύτερος λόγος είναι ο υλικός. Στοιχηματίζω για να πέσει το "μπαγιόκο" απ'τον ουρανό, με το οποίο είτε θα κλείσω τρύπες είτε θα το βάλω στην άκρη για τα δύσκολα.

Το στοίχημα, εννοιολογικώς, δεν είναι παρά ένα παιχνίδι των ενηλίκων (αφού οι ενήλικες διαχειρίζονται το χρήμα και συμβάλλονται) το οποίο αντικατέστησε τα πιο αθώα παιχνίδια των παιδικών τους χρόνων. Όμως το αθλητικό στοίχημα (παγκόσμια διαδεδομένο πλέον) δεν είναι καθόλου αθώο. Επειδή ο στοιχηματικός τζίρος είναι υπερμεγεθής και τα αρρωστάκια όλου του πλανήτη ονειρεύονται ότι κάποτε θα πιάσουν την καλή, περισσεύουν χρήματα για τις ελοχεύουσες Λερναίες Ύδρες. Οι Λερναίες Ύδρες αυτές (που μπορεί να έχουν οιαδήποτε ιδιότητα - αθλητική ή μη) έχουν απλώσει τα κεφάλια τους εκεί που πρέπει για να απομυζήσουν αθρόως ανέντιμο χρήμα. Θα ψάξουν να εξαγοράσουν παίκτες, διαιτητές, προπονητές, προέδρους (δίνοντάς τους μερτικό), θα ισολογίσουν με άλλα αποτελέσματα το στημένο (για να μη τινάξουν τη μπάνκα στον αέρα) θα χάσουν σκόπιμα σε τακτά χρονικά διαστήματα (για ξεκάρφωμα), θα βάλουν αχυράνθρωπους να εισπράξουν αντ'αυτών (για να μείνουν στην αφάνεια), θα..., θα ..., θα ... Αλλά στο τέλος η Σιγκαπούρη θα πληρώσει!

Σε όποιο σπορ μπήκε το στοίχημα, τότε αυτό βρώμισε διπλά. Το άσχημο είναι ότι μολύνθηκε και το μπάσκετ. Και τώρα στην Ελλάδα του ΔΝΤ άρχισαν να πληρώνονται για τις υπηρεσίες τους οι υπάλληλοι του αθλητισμού (παίκτες, προπονητές, διαιτητές κλπ) από τα κέρδη των στημένων αγώνων του στοιχήματος. Είναι τόσο αφελής η διαφορά των 10 πόντων για τον άσσο ή το διπλό νομίζετε; Και το ματσάκι παίρνω (και δεν μπορεί κανείς να μου πει τίποτα), αλλά όμως κερδίζω με 8 πόντους εκεί που έπρεπε να ρίξω +20. Και μετά και εγώ πάω ταμείο και ο Πρόεδρος γλιτώνει ένα ή δύο μηνιάτικα που θα μου κατέβαλε... Και είμαστε οι μεν περί τα αθλητικά δρώντες χορτάτοι, οι δε υπόλοιποι του στοιχήματος (οι "λαγοί") χωμένοι στον κουβά.

Γι αυτόν τον λόγο (όπως και γι άλλους) την τελευταία πενταετία έχω αποστεί ενσυνειδητά από την παρακολούθηση επαγγελματικών αγώνων ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Γι αυτό παρακολουθώ αγώνες του ερασιτεχνικού και γράφω στο forum της ΕΣΚΑ. Επειδή, είτε το θέλουμε είτε όχι, στον ερασιτεχνισμό έχει απομείνει ΚΑΠΟΙΑ ΜΥΡΩΔΙΑ της παλιάς καλής Ελλάδας (του φιλότιμου, του λόγου τιμής, της γειτονιάς, του προστρεξίματος, της κατσαρόλας της γιαγιάς...)

- Δημοσθένης Δέπος